دروازهبان اسطورهای فوتبال ایران که یکی، دو سالی است در آمریکا مشغول مربیگری است و در سالهای گذشته به غیر از زمانی که مشکلاتی در ایران برایش پیش میآمد، کمتر در رسانهها دیده میشد و صحبت میکرد، امروز (سهشنبه) به دعوت خبرگزاری دانشجویان ایران پاسخ مثبت داد و با حضور در دفتر این خبرگزاری ضمن بازدید از سرویس های مختلف با خبرنگاران ورزشی ساعتی صحبت کرد و از خاطرهها و گلایههایش از این فوتبال گفت.
احمد عابدزاده را همه با اعتماد به نفس و روحیه خاصش درون دروازه تیم ملی آن هم در بازیهای حساس میشناختیم. بازی به یادماندنی ایران و استرالیا که شاید همه فوتبالدوستان به نوعی آن را به یاد ماندنیترین بازی تاریخ فوتبال ایران بدانند، با هنرنماییهای همین دروازهبان در نهایت به سود ایران به پایان رسید. 5 دقیقه وحشتناک آغازین بازی در ورزشگاه ملبورن سدی محکم و البته خونسرد میخواست و مردی که پایههای صعود ایران به جام جهانی 98 را باید در آن بازی میگذاشت، کسی نبود جز عابدزاده.
او امروز مهمان خبرگزاری ایسنا بود و از او تجليل ويژه به عمل آمد.
در فوتبال ایران بدون شک کمتر مردی مثل عابدزاده پیدا میشود و مراسم امروز در ایسنا هم حرکتی کاملا کوچک برای تقدیر از مرد بزرگ بود. بدون شک اگر در فوتبالمان مسیر درستی را انتخاب کرده بودیم و سیستم درست در جای جای این ورزش نهادینه شده بود، اکنون احمدرضا عابدزاده در یکی از تیمهای لیگ برتری و یا حداقل در بدنه باشگاهها یا فدراسیون فوتبال و یا اصلا تیم ملی حضور داشت. اما عابدزادهها را فراموش کرده و فوتبالمان را به دست افراد دیگری سپردهایم.