داریوش بهمئی *
و این هم دلایل روشنی دارد. یکی این که جناب استاندار اصفهان تعداد استانهاي ذینفع و درگیر در طرحهاي انتقال را چند استان نشان دهند در صورتی که نگارنده در مطلب انتقــال آب کارون به فلات مرکزی با هدف تامین آب شـرب؟! با آمار و ارقام نشان دادهام که سه استان دیگر به دلایل گوناگون ذکر شده در عمل درصد بسیار اندکی از حوضه زاینده رود و به تبع آن، آب انتقالی سهیم ميباشند و سهم مصارف اصفهان در طرحهاي انتقال قابل مقایسه با سه استان دیگر نیست.
اما جمله دوم هم که آشکار است بعد از مسائل و مخالفتهاي پیش آمده از سوی مردم و برخی مسئولین خوزستان و چهارمحال بختیاری نسبت به پیامدهای طرحهاي انتقال و اخیرا تاکید ریاست محترم جمهوری بر اهداف صرفا آب شرب استانهاي مقصد، جناب آقای زرگرپور با زرنگی جمله ی دکتر روحانی را که : هیچ آبی از کارون انتقال داده نخواهد شد مگر برای آب شرب به طرح بهشت آباد تعمیم داده در صورتی که حتی خواجه شیرازی! هم ميداند که نوع و اهداف طرح بهشت آباد فراتر از نیاز آب شرب ميباشد و طرحهاي انتقال به بهره برداری رسیده نیز بیش از نیاز شرب ميباشد.
به فرض هم اگر نگرانی این مقام محترم اصفهان، آب شرب باشد ميتوانند با احداث خط لوله به تصفیه خانهها با هزینههاي بسیار کمتر از هزینههاي نجومی حفر تونلهاي با قطر 6 متر و در عمق 300 متری زمین که بر اساس هشدارهای مراجع علمي و قانوني كشور مانند سازمان محيط زيست كشور، سازمان بازرسي كل كشور، مركز پژوهشهاي مجلس و اساتید دانشگاه مورد انتقاد و غير كارشناسي و نابود کننده سفرههاي آب زیرزمینی و محیط زیست مسیر ميباشد نسبت به تامین آب شرب اقدام نمایند و در این صورت است که هم کمیت و هم کیفیت آب انتقالی قابل بررسی و کنترل بوده و هم حرف و حدیث و ابهامی باقی نمی گذارد.
و اما در گزارش مذکور، بخش قابل توجه مسئولین آبفا اهواز این که استاندار استان کویری اصفهان اظهار داشتهاند خطر سهمیه بندی در توزیع آب شرب برطرف شده است. این در حالی است که متاسفانه در اهواز، کلانشهری که رودخانه دائمی و بزرگ کارون از میان آن ميگذرد، مدتهاست که سهمیه بندی اعلام نشدهاي در اهواز اجرا شده است به طوری که در صورت عدم استفاده از مخزن در منازل مسکونی، برخی روزها قطعی آب به هشت ساعت هم ميرسد.
آیا این مسئله درد نیست؟ و دریغ از یک فریاد رسانهاي از این معضل کیفی و کمی آب شرب! و نیز باید عدم بهره مندی تعداد زیادی از روستاهای حاشیه کارون و کرخه از آب شرب بهداشتی و غیربهداشتی را نیز به این درد اضافه کرد. نگارنده به دلیل نوع کارم در یک مقطع زمانی با زنان و مردانی در کنارههاي کارون و کرخه برخورد کرده ام که برای تامین آب شرب، بشکه به سر، چند کیلومتر را پیاده طی ميکردند.
شمار زیادی از فعالان منابع آب، محیط زیست و سیاسی-اجتماعی استان از مدتها پیش نسبت به تشکیل کارگروه و یا هر کمیتهاي جهت بررسی موضوع انتقال آب از سرشاخههاي کارون و پیامدهای آن مطلب نوشته و در حضور استاندار محترم خوزستان جناب آقای مقتدایی و سرکار خانم ابتکار ریاست محترم سازمان محیط زیست کشور پیشنهاد تشکیل کارگروهی ویژه را مطرح کردهاند چرا که، این مسئله فقط به شکلی منسجم و ساختاری متشکل از افراد صاحب نظر و دلسوز، قابل بررسی و پیگیری ميباشد.
البته افرادی که با نگاه مطالعاتی به یقین رسیدهاند منابع آبی کارون برای اقلیم گرم و خشک خوزستان آن چنان حیاتی است که باید به حفظ کمی و کیفی و توسعه آن پرداخته شود اما متاسفانه علیرغم واکنشهاي گوناگون و پراکنده استاندار محترم و نمایندگان و برخی مسئولین، به دلایل گوناگون و مبهم این مهم انجام نشده و جناب زرگرپور استاندار محترم اصفهان پیش دستی فرموده و تشکیل شورا و طرح احیای زاینده رود را به تصویب شورای عالی آب کشور رسانده و مجدانه در پی منافع کنونی و آتی استان تحت مدیریت خویش ميباشند.
* دبیر انجمن صنفی مهندسان صنعت آب خوزستان