۱۰
تاریخ انتشار : ۱۳۹۴/۱۱/۱۹ ساعت ۱۷:۲۹
کد مطلب : ۱۰۱۰۰۴
با حمایت از فیلم حاتمی‌کیا:
قالیباف: «بادیگارد» نفوذ را خوب نشان داد!
گروه فرهنگی: محمدباقر قالیباف شهردار تهران، پس از تماشای فیلم بادیگارد در جشنواره فجر، تصویری از پرویز پرستویی و حاتمی‌کیا را به همراه یادداشتی در صفحه‌ی شخصی اینستاگرامش منتشر کرد و نوشت:... فیلم صادقانه‌ای بود. رویکرد انقلابی داشت و در عین حال با دیدن همه‌ی ابعاد، اشکالاتی که در طول زمان به بدنه‌ی نظام نفوذ کرده را نیز نشان داد. در آخر هم داستان با نگاهی غرورآفرین به پایان رسید. ابراهیم حاتمی‌کیا به زیبایی و به درستی بخشی از واقعیات موجود در جمهوری اسلامی و آنچه که در این برهه وظیفه‌ی ماست برخی از آن غفلت می‌کنند را به تصویر کشید.»
در همین حال، 5 منتقد سینمایی در سایت کافه سینما نظراتشان را درباره فیلم "بادیگارد" به کارگردانی ابراهیم حاتمی‌کیا اینگونه بیان کردند:
آریان گل‌صورت: تفسير شخصي كارگردان از مفهوم امنيت ملي به هجو مسئله حفاظت در سيستم ختم شده است. حاصل يك نگاه به شدت دو قطبي كه نشان از علاقه فيلمساز به بازگشت به دوران جنگ دارد. حاتمي كيا با اين فيلم باسمه اي خود ثابت مي‌كند كه با وجود اين همه رانت و امتياز همچنان طلبكار است و در مقابل مردم طرف منافع يك گروه را مي‌گيرد.
آریا قریشی: فیلم داستان محافظی است که با توجه به قصه خیالی فیلم، عملاً در بخش قابل توجهی از ترورهای به ثمر رسیده نقش داشته! و با این وجود به جای توبیخ، خیلی‌ها به او می‌گویند که قدر او دانسته نمی‌شود! این ایده، به شکلی ناخواسته، به توضیحی بسیار شفاف در مورد وضعیت بخش قابل توجهی از مملکت و همچنین سینمای ما تبدیل می‌شود: سینمایی که در آن یک فیلمساز می‌توان در دوره دو رییس‌جمهور متفاوت از بهترین امکانات استفاده کرده و سپس با فیلم‌هایش آنها را مورد تمسخر قرار داده و بازگشت به سه دهه قبل را به عنوان راه نجات مطرح کند.
احسان دبیروزیری: افرادی که در این نظام در حفاظت خدمت می‌کنند بسیار مخلص‌تر از حیدر هستند. جزو بدیهیات است که فیلم حاتمی کیا از تکنیک قابل توجه عوامل در زمینه‌های مختلف بهره می‌برد، اما باز هم آن مظلوم نمایی و طلبکاری اوست که آزاردهنده است. کی روزی می‌رسد که او برای مردم فیلم بسازد؟
محسن شرف‌الدین: این سال‌ها با هر فیلم حاتمی کیا نسبت به آثارش واکنش و احساس متفاوتی داشتم. معلوم نیست بتوان روی فیلم بعدی او نیز قمار کرد که این نکته برای یک فیلمساز مدعی اصلا جالب نیست. بادیگارد اما فیلم خوبی است که البته اشکالاتی اساسی دارد. بازگشت حاج کاظم 20 سال بعد در کالبدی جدید همچنان جواب می دهد. حتی در همین روزگار پرسرعت مدرن و منطقی!
مصطفا رضائی: یک عقب‌گرد تمام عیار برای ابراهیم حاتمی‌کیا، پس از فیلم خوب «چ»، بازگشت به دوران «آژانس شیشه ای» و دهه هفتاد، همان حرف‌ها، همان شعارها، همان خط کشی‌ها. باز هم طلبکاری اقلیتی از مردم در برابر اکثریت مردم. حالا با حاتمی کیای پس از «چ» روبر هستیم، نزدیک‌ترین اثر به خود فیلمساز، همان حاتمی‌کیای طلب‌کار یکی دوسال اخیر، که به گفته خودش، مدام دارد جیغ می‌زند.
وحید قادری: برای دیدن فیلم و لذت بردن از موسیقی و جلوه‌های ویژه خوب و صحنه‌های تعقیب و گریز بی‌منطق تنها یک راه وجود دارد، این که فیلم را اصلا جدی نگیرید و سطح توقع‌تان را خیلی خیلی پایین بیاورید. «بادیگارد» از تردیدهایی می‌گوید که خود حاتمی‌کیا، سال‌ها قبل در زمان مناسب‌تر و در آثار بهترش به آن پرداخته و شخصیت‌های غریبی دارد که دایما به جای حرف زدن با یکدیگر در حال نیش و کنایه زدن و تکه‌پرانی هستند. فیلم تازه این کارگردان محبوب و اثرگذار سالیان گذشته، تنها یک تغییر پوسته برای همان حرف‌های قدیمی و کهنه در شکل و موقعیتی دیگر است و به نظر می‌رسد که هنرمند در جایی از زمان یخ زده.
در همین حال، 5 منتقد سینمایی در سایت کافه سینما نظراتشان را درباره فیلم "بادیگارد" به کارگردانی ابراهیم حاتمی‌کیا اینگونه بیان کردند:
آریان گل‌صورت: تفسير شخصي كارگردان از مفهوم امنيت ملي به هجو مسئله حفاظت در سيستم ختم شده است. حاصل يك نگاه به شدت دو قطبي كه نشان از علاقه فيلمساز به بازگشت به دوران جنگ دارد. حاتمي كيا با اين فيلم باسمه اي خود ثابت مي‌كند كه با وجود اين همه رانت و امتياز همچنان طلبكار است و در مقابل مردم طرف منافع يك گروه را مي‌گيرد.
آریا قریشی: فیلم داستان محافظی است که با توجه به قصه خیالی فیلم، عملاً در بخش قابل توجهی از ترورهای به ثمر رسیده نقش داشته! و با این وجود به جای توبیخ، خیلی‌ها به او می‌گویند که قدر او دانسته نمی‌شود! این ایده، به شکلی ناخواسته، به توضیحی بسیار شفاف در مورد وضعیت بخش قابل توجهی از مملکت و همچنین سینمای ما تبدیل می‌شود: سینمایی که در آن یک فیلمساز می‌توان در دوره دو رییس‌جمهور متفاوت از بهترین امکانات استفاده کرده و سپس با فیلم‌هایش آنها را مورد تمسخر قرار داده و بازگشت به سه دهه قبل را به عنوان راه نجات مطرح کند.
احسان دبیروزیری: افرادی که در این نظام در حفاظت خدمت می‌کنند بسیار مخلص‌تر از حیدر هستند. جزو بدیهیات است که فیلم حاتمی کیا از تکنیک قابل توجه عوامل در زمینه‌های مختلف بهره می‌برد، اما باز هم آن مظلوم نمایی و طلبکاری اوست که آزاردهنده است. کی روزی می‌رسد که او برای مردم فیلم بسازد؟
محسن شرف‌الدین: این سال‌ها با هر فیلم حاتمی کیا نسبت به آثارش واکنش و احساس متفاوتی داشتم. معلوم نیست بتوان روی فیلم بعدی او نیز قمار کرد که این نکته برای یک فیلمساز مدعی اصلا جالب نیست. بادیگارد اما فیلم خوبی است که البته اشکالاتی اساسی دارد. بازگشت حاج کاظم 20 سال بعد در کالبدی جدید همچنان جواب می دهد. حتی در همین روزگار پرسرعت مدرن و منطقی!
مصطفا رضائی: یک عقب‌گرد تمام عیار برای ابراهیم حاتمی‌کیا، پس از فیلم خوب «چ»، بازگشت به دوران «آژانس شیشه ای» و دهه هفتاد، همان حرف‌ها، همان شعارها، همان خط کشی‌ها. باز هم طلبکاری اقلیتی از مردم در برابر اکثریت مردم. حالا با حاتمی کیای پس از «چ» روبر هستیم، نزدیک‌ترین اثر به خود فیلمساز، همان حاتمی‌کیای طلب‌کار یکی دوسال اخیر، که به گفته خودش، مدام دارد جیغ می‌زند.
وحید قادری: برای دیدن فیلم و لذت بردن از موسیقی و جلوه‌های ویژه خوب و صحنه‌های تعقیب و گریز بی‌منطق تنها یک راه وجود دارد، این که فیلم را اصلا جدی نگیرید و سطح توقع‌تان را خیلی خیلی پایین بیاورید. «بادیگارد» از تردیدهایی می‌گوید که خود حاتمی‌کیا، سال‌ها قبل در زمان مناسب‌تر و در آثار بهترش به آن پرداخته و شخصیت‌های غریبی دارد که دایما به جای حرف زدن با یکدیگر در حال نیش و کنایه زدن و تکه‌پرانی هستند. فیلم تازه این کارگردان محبوب و اثرگذار سالیان گذشته، تنها یک تغییر پوسته برای همان حرف‌های قدیمی و کهنه در شکل و موقعیتی دیگر است و به نظر می‌رسد که هنرمند در جایی از زمان یخ زده.
