سهیل محزون (کارگردان نمایش «معرکه در معرکه») با بیان اینکه افتتاحیه نمایش با حضور رضا رویگری انجام شد، گفت: ایشان حدود بیست سال پیش همان نقشی که من در این نمایش بازی میکنم را ایفا کرده بود. باعث افتخار گروه و من بود که ایشان برای جشن افتتاحیه حضور داشت و از همه خواهش میکنم برای سلامتی ایشان دعا کنند.
محزون با اشاره به داستان این نمایش گفت: پهلوان و شاگردش معرکهای را برپا میکنند زنی مابین آن سر میرسد و معرکه را بهم میریزد و از خاطره و اتفاقی در گذشته پهلوان صحبت میکند که در حق زن ناجوانمردی کرده و زن را رها کرده و رفته در صورتی که به او گفته بود باهم زندگی را تشکیل می دهیم. از همان کینه زن به معرکه هجوم میآورد و پهلوان را بین مردمی که جمع شده بودند سکه یک پول میکند. در ادامه میفهمیم که اصلا این قضیه اینطور نبوده است؛ یک لوطی بوده که چون کسب درستی نداشته برای معرکهگیری کسی دور او جمع نمیشده و زن با لوطی قراری گذاشته بودند که معرکه پهلوان را بهم بریزند و از جمعیتی که برای پهلوان جمع شده بودند، لوطی استفاده کند و پولی جمع کند و در نهایت بخشی از آن پول را به زن بدهد.
این کارگردان تئاتر درباره جذابیت این متن برای اجرا گفت: در وهله اول خود متن بسیار برایم جذابیت داشت. در وهله دوم احساس کردم نیاز امروز جامعه کشور طوری است که باید از یکسری معرفتها، لوطیگریها و روحیات پهلوانی صحبت شود.
محزون ادامه داد: به عنوان کارگردان اعتقاد دارم برای هر نفری که نمایش من را میبیند وقتی از تماشاخانه خارج میشود باید چیزی به او اضافه کنم. باید به تماشاگر چیزی اضافه شود و با قبل دیدن آن کار فرقی کند. آن چیزی که فکر میکنم باید به تماشاگر هدیه داد تشری است که هنرمند به تماشاگرش میزند.
او خاطرنشان کرد: من تلاش کردم این تشر، این باشد که بگوییم روحیات پهلوانی، مرامهای قدیمی و لوطیگریهای ایرانیها و خیلی از تفکرات و اعتقادات و منشهای ما ایرانیان دفن شده و از بین رفته است. منشهایی که به 100 و 200 سال گذشته مربوط نمیشود بلکه متعلق به همین 40-50 سال اخیر است. ولی آنقدر گفته نشده انگار اصلا وجود نداشته؛ در حالی که بوده و هست. در کتابها، فیلمها و نمایشهای قدیمی هست. حتی در خاطرات پدربزرگها و مادربزرگها میتوانیم پیدا کنیم که چه عشقها، معرفتها و پهلوانیهایی در گذشته بوده که الان نیست.
کارگردان نمایش «معرکه در معرکه» یادآور شد: فکر میکنم ما باید این روحیات گذشته خودمان را در دهه 90 برای متولدان دهه 70 و 80 بازگو کنیم و بگوییم که این روحیات خیلی هم قشنگ و مقدس بوده است. بیاییم دوباره به آن روحیات برگردیم. البته برگشتن به آن تقریبا محال شده اما میتوان کارهایی کرد تا آن روحیات در جریان زندگیمان برقرار شود.
محزون همچنین با اشاره به شیوه اجرایی این نمایش گفت: خانه نمایش دا را انتخاب کردیم چون سالنی با معماری بسیار جالب است که به صد سال پیش برمیگردد. طاقیها و دالانهای این تماشاخانه و حتی نوع دیوارهایش بسیار به فرمت اجرایی ما بسیار نزدیک است.
او با بیان اینکه «سعی کردیم به اصول سبکهای نمایش ایرانی ازجمله معرکهگیری پایبند باشیم» گفت: البته سعی کردیم از سبک معرکهگیری وام بگیرم. نمایش به صورت دو سویه است. سعی کردیم با تمام ارادت و اعتقادی که به سبک اصیل نمایش ایرانی داریم اما نگاهی نوگرایانه و امروزیتر داشته باشیم تا تماشاگر امروزی بتواند بیشتر با این کار همراه باشد.
«معرکه در معرکه» نمایشی به نویسندگی داوود میرباقری و کارگردانی سهیل محزون است که هرشب در خانه نمایش دا ساعت 20.15 اجرا میشود. دُنا تارفی، علیرضا نیک خواه، سهیل محزون، سید محمد سعیدی، ساحل محزون، طناز رجبی، رومینا منصور بازیگران این اثر نمایشی هستند. علاقهمندان میتوانند از طریق سایت تیوال نسبت به خرید بلیت این نمایش اقدام کنند.