گروه جامعه: آیا شده از خودتان بپرسید که «درستکارترین» آدمهای دنیا در کجای این کُره خاکی زندگی میکنند؟ واقعیت این است که بسیاری هستند که از مردمان اطرافشان شاکی هستند و فکر میکنند آدمهای «آن طرف آب»، بهترند؛ همان داستان همیشگی «مرغ همسایه»...
به هر روی، برای پاسخ به این پرسش و یافتن «درستکارترین» مردمان جهان، مجله معروف «ریدرز دایجست» تلاش کرده از طریق یک آزمایش عجیب درستکارترین مردم را شناسایی کند. آن طور که در گزارش آزمایش یاد شده آمده، دست اندرکاران «ریدرزدایجست»، در ۱۶ شهر جهان، در هرکدام تعداد ۱۲ کیف پول حاوی مقادیری وجه نقد را در خیابان انداختند، و سپس واکنش عابران و مردم عادی را به نظاره نشستند. دست اندرکاران مجله «ریدرز دایجست» برای انجام آزمایش یافتن درستکارترین انسانها، تعداد ۱۲ کیف پول را در بوستانها، پیاده روها و نزدیک مراکز خرید در ۱۶ شهر رها کردند. درون هر کدام از این کیف پولها مبلغی معادل ۵۰ دلار وجه نقد به واحد پول محلی، عکس شخصی و یک شماره تلفن قرار داشت.
در مرحله بعد کارکنان مجله از راه دور کیف پولها را زیر نظر گرفتند تا ببینند آیا افرادی که کیفها را پیدا میکنند برای پیدا کردن صاحب اصلی آن تلاش میکنند یا نه. بر اساس یافتههای این آزمایش، در شهر «هلسینکی»، پایتخت کشور فنلاند، بیشترین شمار افراد برای پیدا کردن صاحب کیف پول و بازگرداندن مال گمشده به مالک آن اقدام کردند.
از آن سو، شهری که در آن کمترین تعداد تلاش برای بازگردان مال گمشده به صاحب آن مشاهده شد، شهر لیسبون، پایتخت کشور پرتغال بود. بر اساس نتایج آزمایش در این شهر از مجموع ۱۲ کیف پول تنها یکی به صاحب اصلی آن بازگردانده شد که آن را هم کار یک زوج جهانگرد هلندی پس دادند. در مجموع از کُل کیفهای رها شده، ۴۷ درصد آنها به صاحبان اصلی برگردانده شدند. بیش از نیمی از کیفها نیز - یعنی ۵۳ درصد - نزد کسانی که آنها را یافته بودند باقی ماند.
کاترین هاگنی، سردبیر نسخه بریتانیایی مجله «ریدرز دایجست»، که مسؤولیت انجام آزمایش را در لندن برعهده داشت، معتقد است «اهمیت این یافتهها در آن ۴۷ درصدی است که کیفها را برگرداندند»، وی در ادامه میافزاید: «با این اوضاع اقتصادی که در خیلی از کشورها شاهدیم، سؤالی که برای بسیاری از ما پیش میآید این است که چه مؤلفههایی است که بر اخلاقیات مردم تأثیر میگذارد؟ از دید ما چیزی که اهمیت داشت این بود که همچنان بسیاری بودند که کیفهایی را که به آنها تعلق نداشت به صاحب اصلیشان برگرداندند.»
شهر مسکو، پایتخت روسیه، در آزمایش یاد شده مقام ششم را کسب کرد و از مجموع ۱۲ کیف، هفت تای آنها به صاحبان اصلی بازگردانده شدند. اما در ورشو، پایتخت لهستان، از مجموع ۱۲ کیف، پنج تا برگشتند. مارلنا کامینسکا، یکی از کسانی بود که در این شهر یکی از کیفها را یافت. این متخصص فن آوری زیستی ۲۸ ساله، میگوید بعضی از همکارانش به او توصیه کرده بودند که «بیخیال پیدا کردن صاحب کیف» شود، اما «وجدان» چیزی بود که این زن جوان را مجاب کرد با شماره صاحب کیف پول تماس بگیرد.
از دیگر نکات جالب توجه در این آزمایش این بود که سن و جنسیت نقشی در میزان درستکاری افراد نداشتهاند. تمامی کیفهایی که در لهستان بازگردانده نشدند را زنان پیدا کرده بودند. از طرف دیگر، جوانان نیویورکی با دیدن عکس خانوادگی درون کیف تصمیم گرفتند آن را به مال گم کرده بازگردانند، اما در همین حال، جوانان اهل پراگ، در جمهوری چک، از الگوی رفتاری مشابهی پیروی نکردند و ترجیح دادند کیفها را برای خود نگاه دارند.
در شهر «ریودو ژانیرو»، جایی که در نهایت تعداد چهار کیف برگشت، زنی ۷۳ ساله تصمیم گرفت با صاحب اصلی تماس بگیرد، چرا که «کیف پول مال او نبود». اما در همین زمان، در ورشو، زنی ۶۰ و اندی ساله، به کیف نگاه کرد، آن را در جیبش گذاشت و به درون یک ساختمان رفت و غیبش زد.
شایان ذکر است که در فنلاند - که بر اساس این آزمایش پایتختش شهر «درستکارترین انسانها» بود، - رشد اقتصادی خوبی وجود داشته و نرخ بیکاری در آن کشور ۷. ۳ بوده است. از آن سو در پرتغال - که این آزمایش میگوید کمترین تعداد درستکاران در آنجا زندگی میکنند، - اقتصاد سه سال است که روندی تنازلی داشته و نرخ بیکاری در آنجا ۱۷. ۵ درصد است.