تاریخ انتشار : ۱۳۹۹/۰۶/۱۰ ساعت ۱۷:۵۲
کد مطلب : ۲۲۹۴۷۰
خوش‌چهره: وضعیت کشور و مردم خیلی بد است
گروه اقتصادی: وضعیت امروز ایران و نوع مدیریت در دوره‌های مختلف، همواره یکی از مباحث اصلی درباره توسعه در ایران بوده است. بحث پیرامون سوءمدیریت یا ضعف مدیریت اما بحثی است که می‌توان از زاویه‌های مختلف به آن پرداخت. «سوء» نشانه‌ای از عمدی بودن هزینه‌سازی‌هاست و «ضعف» حکم می‌کند که ناکارآمدی به ناتوانی و اتخاذ تصمیم‌های نادرست ربط پیدا می‌کند. هر چند که هر ۲ حالت نتیجه‌ای جز کور شدن گره‌های معیشتی ندارد.
محمد خوش‌چهره، کارشناس اقتصاد، در گفت‌وگو با اعتمادآنلاین در این باره اظهار داشت: در درجه اول در بحث صحیح نیست که در قضاوت‌هایمان در خصوص دولت‌ها به «سوءمدیریت» برسیم چرا که معنی آن چیزی جز خرابکاری عمدی نیست. در واقع علت وخامت وضع اقتصاد و در نتیجه وضعیت کشور و مردم این است که دولت‌ها در تصمیم‌گیری‌ها، در سیاست‌گذاری‌ها و در اجرایی کردن برنامه‌ها ضعیف عمل می‌کنند که اگر چنین نبود، ما الان شرایط بسیار مطلوب‌تری داشتیم. استاد دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران در ادامه گفت: همه دولت‌ها تلاش‌ها و دستاوردهایی داشته‌اند، اما اگر عقلایی کار می‌کردیم، خیلی از کاستی‌ها به وجود نمی‌‌آمد و میزان آرامش در جامعه هم خیلی بالاتر می‌رفت. باید دید ریشه هزینه‌سازی‌ها در چیست؛ یعنی به ساختار ربط دارد یا علتش درون‌مجموعه‌ای است یا اینکه به عوامل بیرونی نظام مثل تحریم‌ها و... مرتبط می‌شود؟ با این توضیح که اگر مساله ساختاری باشد، این دولت است که مامور اصلاح ساختار است.
او تصریح کرد: افکار عمومی «دلسوزی» را یکی از شاخص‌هایی می‌دانند که باید در رفتار دولت و دولتمردان مشاهده شود. اما دلسوزی باید منطقی و معقول باشد تا از این طریق منافع ملی در اولویت قرار گیرد. متاسفانه بیشتر دولت‌ها بعد از استقرار در پاستور، یا به منافع جناحی و گروهی خود فکر می‌کنند یا تصمیم‌هایی می‌گیرند که به واسطه اجرای آنها سبد رأی‌شان شرایط بهتری پیدا می‌کند؛ یعنی به تاثیرگذاری‌های آنی و زودگذر می‌اندیشند. خوش‌چهره در ادامه افزود: به عنوان مثال چهار دولت اخیر، با وجود تفاوت‌هایی که در شعار، روش، سلیقه و... داشته‌اند، به لحاظ کارکردهای اقتصادی خیلی به هم شبیه بوده‌اند. این دولت‌ها مخصوصاً در حوزه اصلی و بنیادی‌ای چون درآمد ملی پایدار به جای آینده‌نگری، روش‌های سریع و سهل‌الوصول را برگزیده‌اند و فقط به خام‌فروشی نفت روی آورده‌اند. متاسفانه هر دولتی که آمده است رکورد وابستگی به دلارهای نفتی را نسبت به دولت قبلی شکسته است.
او همچنین توضیح داد: مثلاً دولت سازندگی بعد از دوران جنگ بیشترین آمار فروش نفت را به خودش اختصاص داد و البته دولت اصلاحات هم همین روال را ادامه داد. اما دولت‌های نهم و دهم که با شعار مهرورزی و عدالت روی کار آمده بودند، یک جا رکورد ۲ دولت قبلی را با هم شکستند. دولتِ جاری هم اصرار به سیر در مسیر خام‌فروشی داشت. بنابراین این دولت‌ها در خام‌فروشی رکورد یکدیگر را شکستند تا معلوم شود، کارهای لازم برای اصلاح ساختاری فضای اقتصادی انجام نگرفته است. خوش‌چهره در پایان گفت: ایران با وجود تهدیدهایی که همیشه از جانب نظام بین‌الملل متحمل می‌شود، از پتانسیل‌های کافی برای رسیدن به توسعه و پیشرفت و در نتیجه آرامش بهره‌مند است. فقط کافی است تصمیم‌هایمان و فعالیت‌های مدیریتی و اجرایی‌مان منطبق بر واقعیت‌های پیرامون باشد.
محمد خوش‌چهره، کارشناس اقتصاد، در گفت‌وگو با اعتمادآنلاین در این باره اظهار داشت: در درجه اول در بحث صحیح نیست که در قضاوت‌هایمان در خصوص دولت‌ها به «سوءمدیریت» برسیم چرا که معنی آن چیزی جز خرابکاری عمدی نیست. در واقع علت وخامت وضع اقتصاد و در نتیجه وضعیت کشور و مردم این است که دولت‌ها در تصمیم‌گیری‌ها، در سیاست‌گذاری‌ها و در اجرایی کردن برنامه‌ها ضعیف عمل می‌کنند که اگر چنین نبود، ما الان شرایط بسیار مطلوب‌تری داشتیم. استاد دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران در ادامه گفت: همه دولت‌ها تلاش‌ها و دستاوردهایی داشته‌اند، اما اگر عقلایی کار می‌کردیم، خیلی از کاستی‌ها به وجود نمی‌‌آمد و میزان آرامش در جامعه هم خیلی بالاتر می‌رفت. باید دید ریشه هزینه‌سازی‌ها در چیست؛ یعنی به ساختار ربط دارد یا علتش درون‌مجموعه‌ای است یا اینکه به عوامل بیرونی نظام مثل تحریم‌ها و... مرتبط می‌شود؟ با این توضیح که اگر مساله ساختاری باشد، این دولت است که مامور اصلاح ساختار است.
او تصریح کرد: افکار عمومی «دلسوزی» را یکی از شاخص‌هایی می‌دانند که باید در رفتار دولت و دولتمردان مشاهده شود. اما دلسوزی باید منطقی و معقول باشد تا از این طریق منافع ملی در اولویت قرار گیرد. متاسفانه بیشتر دولت‌ها بعد از استقرار در پاستور، یا به منافع جناحی و گروهی خود فکر می‌کنند یا تصمیم‌هایی می‌گیرند که به واسطه اجرای آنها سبد رأی‌شان شرایط بهتری پیدا می‌کند؛ یعنی به تاثیرگذاری‌های آنی و زودگذر می‌اندیشند. خوش‌چهره در ادامه افزود: به عنوان مثال چهار دولت اخیر، با وجود تفاوت‌هایی که در شعار، روش، سلیقه و... داشته‌اند، به لحاظ کارکردهای اقتصادی خیلی به هم شبیه بوده‌اند. این دولت‌ها مخصوصاً در حوزه اصلی و بنیادی‌ای چون درآمد ملی پایدار به جای آینده‌نگری، روش‌های سریع و سهل‌الوصول را برگزیده‌اند و فقط به خام‌فروشی نفت روی آورده‌اند. متاسفانه هر دولتی که آمده است رکورد وابستگی به دلارهای نفتی را نسبت به دولت قبلی شکسته است.
او همچنین توضیح داد: مثلاً دولت سازندگی بعد از دوران جنگ بیشترین آمار فروش نفت را به خودش اختصاص داد و البته دولت اصلاحات هم همین روال را ادامه داد. اما دولت‌های نهم و دهم که با شعار مهرورزی و عدالت روی کار آمده بودند، یک جا رکورد ۲ دولت قبلی را با هم شکستند. دولتِ جاری هم اصرار به سیر در مسیر خام‌فروشی داشت. بنابراین این دولت‌ها در خام‌فروشی رکورد یکدیگر را شکستند تا معلوم شود، کارهای لازم برای اصلاح ساختاری فضای اقتصادی انجام نگرفته است. خوش‌چهره در پایان گفت: ایران با وجود تهدیدهایی که همیشه از جانب نظام بین‌الملل متحمل می‌شود، از پتانسیل‌های کافی برای رسیدن به توسعه و پیشرفت و در نتیجه آرامش بهره‌مند است. فقط کافی است تصمیم‌هایمان و فعالیت‌های مدیریتی و اجرایی‌مان منطبق بر واقعیت‌های پیرامون باشد.
