تاریخ انتشار : ۱۳۹۹/۰۸/۲۶ ساعت ۱۴:۰۹
کد مطلب : ۲۴۱۳۶۵
کتابی دیگر از تامس نیگل به فارسی ترجمه شد
گروه فرهنگی: کتاب «برابری و جانبداری» نوشته تامس نیگل با ترجمه جواد حیدری در نشر نو منتشر و راهی بازار شد. این ناشر پیش‌تر کتاب «اینها همه یعنی چه؟ (درآمدی بسیار کوتاه به فلسفه)» را از این نویسنده با ترجمه همین مترجم چاپ کرده است. نسخه اصلی «اینها همه یعنی چه؟» سال ۱۹۸۷ و نسخه اصلی «برابری و جانبداری» سال ۱۹۹۱ در انتشارات دانشگاه آکسفورد در نیویورک به چاپ رسیده است.تامس نیگل، فیلسوف یوگسلاویایی‌تبار آمریکایی، بین فلاسفه تحلیلی قرن بیستم چند ویژگی خاص دارد که ورودش را به فلسفه و فلسفه سیاسی ارزشمند کرده و کتاب «برابری و جانبداری» او متاثر از همین‌ویژگی‌هاست. حیدری این ویژگی‌ها را این‌گونه برمی‌شمرد؛ اول این که رویکردش به فلسفه جامع و همه‌جانبه است. دوم فیلسوفی است که کمتر از تعابیر و اصطلاحات فنی و پیچیده استفاده می‌کند. سوم رویکرد واقع‌انگارانه به موضوع فلسفه دارد. چهارم مباحثش هم عمق نظری دارد هم کاربرد عملی. پنجم نیگل در ۵۰ سال حیات فکری، ۷۵ کتاب مهم را نقد و بررسی کرده و ششم این‌که نه‌فقط ارتباط فلسفه را با مسائلی که در زندگی با آنها مواجهیم وضوح می‌بخشد، به شیوه‌ای می‌نویسد که خواننده را به‌عنوان همسفر فلسفی درگیر بحث کند.نیگل از ۱۹۹۱ به این‌سو، به‌طور عمده به فلسفه سیاسی روی آورده است. او مساله اصلی سیاست را این‌گونه تعریف می‌کند: «در حالی‌که منافع و ارزش‌ها ما را به تعارض با یکدیگر می‌کشانند، چگونه می‌توان در جهانی مشترک زندگی کرد؟» کتاب «برابری و جانبداری» ۱۵ فصل دارد که به ترتیب عبارتند از مقدمه، دو چشم‌انداز، مساله ناکجاآبادگرایی، مشروعیت و اتفاق نظر، محک کانت، تقسیم کار اخلاقی، برابری‌طلبی، مسائل همگرایی، مسائل ساختار، برابری و انگیزش، گزینه‌های ممکن، نابرابری، حقوق، مدارا، محدودیت‌ها: جهان.
در قسمتی از این‌کتاب می‌خوانیم:
با این وصف داستان در اینجا متوقف نمی‌شود، زیرا نه نظریه اخلاقی و نه نظریه سیاسی قصدشان این نیست که برای آن ناظر بیرونی خیرخواه و قدرتمندی که قادر به اثر گذاشتن بر رفاه انسان‌هاست توصیه‌ای ارائه دهند. این‌نظریات بیشتر در نظر دارند تا به خود انسان‌ها یا به‌عنوان افراد، یا به‌عنوان مبدعان، حامیان، و اعضای نهادهای سیاسی و اجتماعی توصیه کنند که چه کاری را انجام دهند. این‌نتایج بر قابلیت افراد برای اتخاذ چشم‌انداز غیرشخصی از طریق انتزاع مبتنی است، حتی وقتی که آنها بخشی از موقعیت موردنظر باشند. اما این تنها چشم‌اندازی نیست که آنها اتخاذ می‌کنند.
با این وصف داستان در اینجا متوقف نمی‌شود، زیرا نه نظریه اخلاقی و نه نظریه سیاسی قصدشان این نیست که برای آن ناظر بیرونی خیرخواه و قدرتمندی که قادر به اثر گذاشتن بر رفاه انسان‌هاست توصیه‌ای ارائه دهند. این‌نظریات بیشتر در نظر دارند تا به خود انسان‌ها یا به‌عنوان افراد، یا به‌عنوان مبدعان، حامیان، و اعضای نهادهای سیاسی و اجتماعی توصیه کنند که چه کاری را انجام دهند. این‌نتایج بر قابلیت افراد برای اتخاذ چشم‌انداز غیرشخصی از طریق انتزاع مبتنی است، حتی وقتی که آنها بخشی از موقعیت موردنظر باشند. اما این تنها چشم‌اندازی نیست که آنها اتخاذ می‌کنند.
پربينندهترين مطالب و خبرها
