دولت دست از سر منابع کارگران بردارد

گروه اقتصادی: یک فعال کارگری می‌گوید: ما با دستمزد منطقه‌ای مخالف هستیم. افزایش دستمزد منطقه‌ای آثار منفی فراوانی دارد و یکی از این آثار، مهاجرت از شهرهای کوچک به شهرهای بزرگ است. افزایش دستمزد منطقه‌ای مرکزنشینی را افزایش می‌دهد. به گزارش خبرنگار ایلنا، ۲۹ آبان سالگرد تصویب قانون کار در ایران است. جامعه بزرگ کارگری ایران و فعالان کارگری بر این باور هستند که قانون کار، «قانون حداقل‌ها» است. فعالان کارگری از اهمیت این روز آگاهی دارند و خواستار مطرح شدن مطالبات کارگری در ۲۹ آبان هستند. یکی از مطالبات اصلی فعالان کارگری، «امنیت شغلی» و افزایش دریافتی با توجه به نرخ تورم در کشور است.حسین حبیبی (عضو هیات مدیره کانون عالی شوراها و دبیر کانون هماهنگی شوراهای اسلامی کار استان تهران) گفت: ۲۹ آبان سالگرد تصویب قانون کار است. قانون کار،  قانون حداقل‌ها است. وقتی قانون کار «توافقی» شود، کارگران از حداقل‌ها محروم می‌شوند. شرایط فعلی جامعه ایران بحرانی است و قانون کار توافقی به هیچ وجه مناسب نیست.وی  ادامه داد: ما باید مطالبات خود را به صورت جدی در ۲۹ آبان مطرح کنیم. یکی از درخواست‌های ما امنیت شغلی است که دو محور دارد: یکی از این محورها بحث حاکمیت اراده کارگر در عقد قرارداد کار و محور دوم، حذف قراردادهای موقت در کارهای با ماهیت مستمر است.این فعال کارگری مطالبات معیشتی کارگران را تشریح کرد: در عین حال، ما فعالان کارگری خواهان افزایش حقوق در نیمه دوم سال ۹۹ هستیم. ما به دلیل بی‌ثباتی نرخ تورم، افزایش حقوق را مطالبه می‌کنیم.

حبیبی با تاکید بر ماده ۴۱ قانون کار گفت: براساس این ماده قانونی، افزایش دستمزد باید بر اساس نرخ تورم تعیین شود ولی امسال، دستمزد بسیار کمتر از تورم رسمی افزایش یافت یعنی قانون زیر پا گذاشته شد و به همین دلیل ما خواستار ترمیم دستمزد در ماه‌های باقیمانده تا پایان سال هستیم.این فعال کارگری با استناد با ماده ۱۶۸ قانون کار گفت: شورای عالی کار،  متولی تشکیل جلسه برای افزایش دستمزد است. شورا موظف است حداقل ماهی یک جلسه برگزار کند. اگر اهمیت یک موضوع زیاد باشد، سه نفر از اعضای شورا می‌توانند برگزاری جلسه فوق‌العاده را درخواست کنند که این درخواست به وزارت کار ارائه شده است. دولت و قوه‌ قضاییه مساعدت کنند تا شورای عالی کار تشکیل شود و نمایندگان کارگری درخواست افزایش حقوق را مطرح کنند.وی افزود: به دلیل اینکه چتر حمایتی قانون کار از بین می‌رود، با هرگونه اصلاح در شرایط حاضر مخالف هستیم. ما همچنین با مزد منطقه‌ای مخالف هستیم و کارگران باید به این موضوع توجه کنند. کشور ایران زیرساخت‌های مناسب برای مزد منطقه‌ای را ندارد. شرایط اقتصادی تهران با استانی مثل سیستان و بلوچستان متفاوت است. اگر نرخ تورم در تهران ۳۵ درصد است شاید نرخ تورم در استان سیستان و بلوچستان ۲۵ باشد. اگر دریافتی منطقه‌ای اجرا شود، مهاجرت به شهرهای بزرگ افزایش می‌یابد و مرکزنشینی رشد خواهد کرد. واضح و روشن است هر منطقه که دریافتی بیشتری داشته باشد، جمعیت در آن منطقه متراکم می‌شود.

وی ادامه داد: توجه به تامین اجتماعی یکی دیگر از درخواست‌های ما کارگران است. سازمان تامین اجتماعی مصداق بارز حق‌الناس است. اصل ۲۹ قانون اساسی می‌گوید، حمایت‌های بیمه‌ای کارگران مانند سایر شهروندان کشور باید از منابع عمومی تامین شود ولی منابع سازمان از حق بیمه ۷ درصدی کارگران، ۲۳ درصدی کارفرما و ۳ درصد بیمه بیکاری تامین می‌شود  و به دولت تعلق ندارد. امروزه مدیریتِ منابع متعلق به کارگران متاسفانه در دست دولت است و این  بزرگترترین فساد است. منابع سازمان باید به دست صاحبان اصلی آن برسد و توسط جامعه‌ی ذینفعان اصلی و صاحبان آن، مدیریت و نظارت شود.حبیبی در پایان گفت: سازمان تامین اجتماعی به دلیل کسری منابع قادر به پرداخت مقرری بیمه بیکاری نیست. دلیل کسری منابع چیست؟ دولت بیش از ۳۰۰ هزار میلیارد تومان به تامین اجتماعی بدهکار است. چرا این بدهی پرداخت نمی‌شود؟