گروه سیاسی: روزنامه آفتاب یزد در یادداشتی به ماجرای سیلی زدن نماینده مجلس به سرباز ناجا واکنش نشان داد و نوشت: در بند این نباشید که سیلی را بر صورت سرباز، نماینده مجلس زده یا راننده او.اصل ماجرا جای دیگر است.آنجا که حتی بعد از افشا شدن تخلف او که با خودروی بیت المال (دنا پلاس) انجام شده باز هم اعتماد به نفس بالایی دارد و میگوید: معمولا وقتی عجله داریم از خط ویژه عبور میکنیم اما نمیدانیم چرا این بار اینگونه شده است.درد دقیقا همین جاست.نماینده مجلسی که قانونگذار و محافظ و ناظر بر اجرای قانون است خود بیقانونی میکند و ابایی نیز از جار زدن این بیقانونی ندارد و حتی حاضر نیست بگوید اشتباه کرده و از سرباز بینوا که در این سرما در حال اجرای مسئولیت خود بوده عذرخواهی خشک و خالی کند.
یک سوال:این اعتماد به نفس پولادین از کجا آمده؟نامبرده همواره دارای مسئولیتهای مهمی بوده و اینگونه نبوده یک شبه ره صد ساله رفته باشد.او در دولت احمدینژاد تا سمت استانداری هم رفته است و امروز نیز در قامت نماینده در مجلس حضور دارد.از آنجایی که خود وی نیز اذعان دارد بارها و بارها چنین بیقانونیهایی کرده باید پرسید چرا کسی نتوانسته او را پاسخگو کند؟
آنچه روشن و دارای اهمیت است حاشیه امنیت اینگونه افراد است.دوپینگ سیاسی چنین افرادی به آنان این جرات را داده تا خود را در هر شرایطی حق مسلم بپندارند.افراد مذکور در حقیقت همواره طلبکار مردم هستند نه بدهکار.کسی طلبکار میشود که آن میز وصندلی را تحت هر شرایطی و هر عنوانی حق خود میداند ولو با رای بالا باشد یا رای پایین یا به صورت مستقیم باشد یا غیر مستقیم.
اصولگرایان و اصلاحطلبان در این مجالس میآیند و میروند ولی یک موضوع به صورت هشدار همواره به ذهن ناظران خطور میکند.اینکه شان مجلس و جایگاه آن در حال افول است.این بحث سیاسی نیست بلکه فنی است.در پارلمان چه اکثریت از آن اصلاحطلبان باشد و چه اصولگرایان خروجی چندان تفاوتی ندارد.فلذا مشکل به گرایش سیاسی مجلس ارتباطی پیدا نمیکند.