گروه علمی:محققان دانشگاه تگزاس روش جدیدی برای احیای سلولی ابداع کردهاند که به درمان دیابت در موشها منجر شده و میتوان در آینده آن را بر روی انسانها نیز به کار برد. در یک لوزالمعده سالم، هورمونهای انسولین و گلوکاگون به طور همزمان کار میکنند تا سطح قند خون را کنترل کنند، اما گاهی اوقات این رابطه از بین میرود و منجر به بیماری دیابت میشود. لوزالمعده سالم در صورت افزایش قند خون دست به ترشح سلولهای انسولین میزند تا کاهش قند خون ممکن شود. همچنین در صورت کاهش سطح خون نیز در لوزالمعده هورمون گلوکاگون ترشح میشود.این هورمونها توسط سلولهایی موسوم به آلفا در لوزالمعده ترشح میشود و سطح قند خون را به خصوص بعد از غذا خوردن تنظیم میکند. این دو فرایند برای تنظیم بالا و پایین شدن قند خون به طور مرتب در لوزالمعده در جریان است و محققان برای احیای آن در بدن افراد مبتلا به دیابت نوع دو دست به اقداماتی زدهاند.
افراد مبتلا به دیابت شاهد مقاومت بافتهای بدن در برابر انسولین هستند و این امر موجب مرگ برخی سلولهای دیگر بدن میشود که از انسولین اشباع شدهاند. در افراد مبتلا به دیابت نوع اول برخی سلولهای بدن در اثر حملات سیستم ایمنی بدن از بین میروند.محققان برای حل این مشکل از پروتئینهای دست سازی به نام آنتی بادیهای مونوکلونال استفاده کردند که برای کمک به سیستم ایمنی بدن در جهت شناسایی و خنثی سازی گیرندههای گلوکاگون در موشهای مبتلا به دیابت استفاده شده است. پروتئین یادشده به بازتنظیم رابطه هورمونهای انسولین و گلوکاگون کمک میکند و استفاده از آن در موشها موجب جلوگیری از تخریب سلولها و احیای سلولها و بافتهای بدن این حیوان شده است. انتظار میرود روش یادشده با برخی بهروزرسانی ها در مورد انسانها نیز قابل استفاده باشد.