گروه جامعه: فرانسه نان باگت را برای فهرست میراث فرهنگی ناملموس یونسکو نامزد کرده تا به عنوان یکی از نمادهای اصلی معرف این کشور در جهان شناسایی شود.
هر چند فرانسویها معمولا با نمادهای کلیشهای دیگری مانند کلاه بِره شناخته میشوند اما واقعیت این است که نان باگت هر روز در تمام کشور دست فرانسویها دیده میشود.بر اساس آمار سایت پلانتوسکوپ سالانه حدود ۱۰ میلیارد نان باگت معادل ۳۲۰ نان در ثانیه در فرانسه مصرف میشود.در دوره اوج محدودیت و تعطیلیهای کرونا در این کشور در بهار گذشته دولت اطمینان داد که نانواییها حتما باز میمانند.شاید تنها نکته عجیب معرفی نان باگت به عنوان نامزد میراث فرهنگی یونسکو -که در سال ۲۰۲۱ درباره آن رایگیری میشود - این باشد که چرا وزارت فرهنگ فرانسه تا الان این کار را نکرده بود.
این وزارتخانه در بیانیهای گفت: "ثبت این عنصر باعث توجه به این مسئله خواهد شد که این رسم غذایی - که به عنوان بخشی از زندگی روزمره بسیاری نادیده گرفته شده- به عنوان یک میراث حقش ادا شود."وزارت فرهنگ فرانسه در این بیانیه به کاهش مداوم شمار نانواییها به ویژه در مناطق روستایی هم اشاره کرده است:
"در سال ۱۹۷۰ ، فرانسه ۵۵ هزار نانوایی سنتی (یکی برای هر ۷۹۰ نفر) داشت اما امروز این عدد به ۳۵ هزار (یکی برای هر دوهزار نفر) رسیده که اغلب نان باگت صنعتی تولید میکنند."
نان باگت که بخشی جدانشدنی از زندگی فرانسویها به حساب میآید، در سال ۱۹۲۰ رسما این نام را گرفت. در آن زمان قانونی وضع شد که برای باگت حداقل وزن (۸۰ گرم) و حداکثر طول (۴۰ سانتیمتر) تعیین کرد.بعضی میگویند پختن نانهای دراز در قرن هجدهم هم مرسوم بوده وبعضی دیگر تاریخچه باگت را به زمان تولید اجاقهای بخار ساخته آگوست زانگ در دهه ۱۸۳۰ میلادی نسبت میدهند.یک قصه مشهور هم این است که ناپلئون دستور درست کردن نانهای باریکی را داده بود که حملش برای سربازان راحت باشد.