آیا شهرها قربانی بیماری کووید-۱۹ می‌شوند؟

این روزها بسیار شنیده‌ایم که در شهرهای بزرگ با توجه به تعطیلی بسیاری از شغل‌ها و بیکاری، افراد برای کار به مکان‌هایی با آب‌وهوای بهتر و ارزان‌تر رفته‌اند، با این‌حال، شهرهای بزرگ جذابیتی دارند که می‌تواند به غلبه بر بلایا کمک کند. دورکاری در همه‌گیری، نشان داد که این مدل کارکردن بسیار کارآمد است. نتایج تحقیقات نشان می‌دهد که افراد می‌توانند دورکاری را با بهره‌وری بالاتر انجام دهند و در کاهش ترافیک روزانه نیز موثر باشند.

البته کارکنان خط مقدم مقابله با این بیماری همچنان باید فعالیت کنند و البته بسیاری از افراد شاغل از جمله مادران، ترجیح دادند که کارشان را رها و از کودک خردسال خود نگهداری کنند. شهرهای بزرگ در جهان مانند نیویورک و لس‌آنجلس بیشتر تحت تاثیر قرار گرفتند؛ این شهرها نه تنها با کاهش ساکنان مواجه شدند، بلکه با مشکلاتی در موارد پذیرایی و رستورانی نیز روبرو شدند که تاثیر مهمی بر کیفیت زندگی شهری داشته است. اگر چه درست است که بسیاری از مشاغل به صورت موقت یا دائم تعطیل شده‌اند، اما نظردهی درباره این موضوع هنوز زود است، زیرا این اولین همه‌گیری و مشکلات اقتصادی نیست که برای شهرها ایجاد شده است.

با توجه به اینکه بسیاری از افراد دورکاری می‌کنند و از شهرهای بزرگ مهاجرت کرده‌اند و در مکان‌های ارزان‌تر خانه خریده‌اند، ممکن است هرگز به مکان اولیه برنگردند. با این حال، کارفرمایان آنان، احتمالا آنان را در دفاتر مرکزی شهری حفظ خواهند کرد، اما خانه‌هایی که آنان ترک کرده‌اند با افراد دیگری جایگزین خواهد شد که زندگی تازه‌ای را در شهرها ایجاد می‌کند. شهرهای بزرگ نسبت به شهرهای کوچکتر جذابیت بیشتری دارند و دلایل بسیاری وجود دارد که می‌توانند ارائه‌دهنده فرصت اقتصادی و مکان هیجان‌انگیز برای زندگی باشند. بسیاری از شهرهای بزرگ از افراد سایر شهرها و مناطق نیز استقبال می‌کنند.

یکی از مواردی که باعث جذابیت شهرها می‌شود، خلاقیت ساکنان آن است. ریچارد فلوریدا، محقق این بررسی اظهار کرد: افراد خلاق، قلب و روح اقتصاد مدرن مبتنی بر اطلاعات هستند، زیرا شرکت‌های بزرگ از طریق سرمایه‌های فکری آنان کسب درآمد خواهند کرد. شهرهای شکوفا محل زندگی شرکت‌های مختلف خلاقی است که رشد اقتصادی را تقویت و ساکنان جدید را جذب می‌کنند اما شبکه از راه دور هیچ جایگزینی برای اتصال دنیای واقعی بین خلاقان نخواهد بود.

در این همه‌گیری، شهرهایی مانند نیویورک به دلیل دورکاری و تعطیلی برخی از مشاغل از جمله تئاتر و رستوران، بسیاری از سازندگان سرمایه‌های فکری را از دست داده‌ است، اما چه اتفاقی، بعد از همه‌گیری می‌افتد؟ بسیاری از کارکنان که در این همه‌گیری به شهرهای دیگری رفته‌اند، بعید است که با توجه به هزینه جابجایی دوباره بازگردند. بااین‌حال، شهرها قوی‌تر از این موارد هستند، زیرا توانسته‌اند بعد از مواردی مانند رکود بزرگ (بحران مالی ۲۰۰۷ تا ۲۰۰۸) نیز قوی‌تر از گذشته عمل کنند.

نکته اصلی این است که با از بین رفتن افراد برجسته چه در تجارت و چه هنرهای خلاق، فرصت‌هایی برای سرمایه‌گذاری جدید و استعدادهای جدید ایجاد خواهد شد. بسیاری از شهرها همیشه برای دو گروه از افراد (به دنبال فرصت اقتصادی و با استعدادهای غیرمعمول برای پیشرفت) جذاب خواهد بود. حتی اگر افراد متفاوت باشند، این موضوع با افراد جوان‌تر، خلاق‌تر و متنوع‌تر تقویت خواهد شد.