گروه علم وفناوری: دو جنگجوی وایکینگ از یک خانواده که به مدت هزار سال اسکلتهای آنها از هم دور افتاده بود، در موزه ملی دانمارک در کپنهاگ بار دیگر به هم پیوستند و جدایی آنها که بیانگر سفر افراد این قوم در اروپا در عهد باستان است، پایان یافت.
یکی از این دو جنگجوی وایکینگ در آغاز قرن یازدهم میلادی، در بریتانیا بر اثر جراحات ناشی از ضربه به سرش کشته شده و در گور دسته جمعی در آكسفورد دفن شده است. اکنون اسکلت این فرد از بریتانیا به کپنهاگ رسیده است.جنگجوی دیگر در دانمارک در درگذشته است. بر اسکلت او نشانههایی از ضرب و جرح وجود دارد که نشان میدهد سرباز بوده و در جنگها شرکت داشته است.
دانشمندان در حال آزمایش دیانای روی اسکلتهای مربوط به عصر وایکینگهای متعلق به سدههای هشتم تا دوازدهم میلادی بودند که به طور اتفاقی دریافتند این دو نفر با یکدیگر خویشاوند درجه دو هستند.ژانت واربرگ، باستانشناس موزه ملی کپنهاگ در این زمینه گفت: «این یک کشف بزرگ است زیرا اکنون میتوانیم از طریق اعضای یک خانواده، جابجاییهای افراد را در زمان و مکان ردیابی کنیم.»دو نفر از همکاران این باستانشناس در عرض دو ساعت حدود ۱۵۰ استخوان اسکلت وایکینگ بیست ساله از بریتانیا آمده را بازسازی کردند. این اسکلت برای مدت ۳ سال از موزه آکسفوردشیر بریتانیا قرض گرفته شده است.اتفاق نظر تاریخی بر این است که اجداد دانمارکیها، اسکاتلند و انگلیس را اشغال کردهاند.
خانم واربرگ میگوید: «این مرد جوان ممکن است در جریان حمله وایکینگها به جایی کشته شده باشد، اما نظریه دیگر آن است که وی قربانی فرمان سلطنتی پادشاه انگلیس، ایتلرد دوم شده که در سال ۱۰۰۲ دستور کشتن همه دانمارکیهای حاضر در انگلیس را صادر کرده بود.»به گفته وی، کشف روابط خویشاوندی بین اسکلتهای مختلف بسیار نادر است، به ویژه آن که افراد عضو خانواده سلطنتی هم نباشند.باستانشناس موزه ملی کپنهاگ میگوید: «بسیار دشوار است که بگوییم آیا آنها در یک زمان زندگی میکردند یا این که یک نسل اختلاف بینشان بوده، زیرا هیچ چیزی در گورها وجود ندارد که بتواند تاریخ دقیقی را نشان دهد. در واقع برای همزمانی این دو مرد باید حاشیهای به میزان مثبت و منفی ۵۰ سال در نظر گرفت.»
کارشناسان میگویند خویشاوندی میان دو اسکلت یافت شده در دانمارک و بریتانیا انکارناپذیر، اما تعیین رابطه دقیق خویشاوندی آنها ناممکن است.