گروه بین الملل: همزمان با گسترش حملات طالبان در دو ماه اخیر نگرانیها در مورد احتمال فروپاشی ارتش افغانستان افزایش یافته است. درهمین رابطه، روزنامه والاستریت ژورنال گزارش داد طبق ارزیابی نهادهای امنیتی آمریکا طالبان ممکن است ظرف ۶ تا ۱۲ ماه پس از خروج کامل نیروهای آمریکایی کابل را تصرف کند.
ندرو واتکینز از پژوهشکده گروه بینالمللی بحران گفت: «پیشروی شورشیان و عقبنشینی و شکستهای ارتش افغانستان را نمیتوان انکار کرد. ولی سقوط کابل حتمی نیست. طالبان یک نیروی نظامی مهارنشدنی نیست.»او افزود: «اکثر مناطقی که طالبان تصرف کرده است نواحی روستایی هستند که ارزش استراتژیک چندانی ندارند و حضور نظامی در چنین مناطقی ضروری نیست.» البته برخی از این مناطق در مسیرهای تدارکاتی مهم و در اطراف کابل قرار دارند.
اندرو واتکینز افزود: «طالبان تلاش میکند موقعیت خود را در اطراف شهرهای بزرگ تقویت کند و لزوما به این معنا نیست که در آینده نزدیک تلاش خواهند کرد این شهرها را تصرف کنند.» واتکینز معتقد است ارتش افغانستان به درستی نیروهای خود را پخش نکرده و روی دفاع از شهرهای بزرگ و نقاط استراتژیک مثل مسیرهای تدارکاتی مهم تمرکز کرده است. به گفته او، تغییرات اخیر در فرماندهی ارتش و مقامات امنیتی در دولت افغانستان میتواند قابلیتهای عملیاتی نیروهای دولتی را بهبود بخشد.
در همین حال یك عضو پیشین مجلس افغانستان گفت: به ما میگویند با طالبان تعامل کنید در صورتی که ما تعاملی از سمت آنها ندیدیم.
نصرالله صادقزاده نیلی در پیامی تصویری به نشست «مقاومت یا صلح با طالبان؛ بررسیهای اما و اگرهای چگونگی تعامل با طالبان و آینده صلح در افغانستان» در خصوص اوضاع فعلی این کشور گفت: وضعیتی که در دایکندی و در صحنه نبرد دیدم شیعیان و فارسی زبانان مورد حمله واقع شدند و تلفات بالایی از مردم و نیروهای امنیتی به جا گذاشته است و متاسفانه شاهد برخوردهای نامطلوب طالبان با مردم هستیم و منطقه تخریب شده است و مردم میخواستند برگردند اما برای مردم شرط گذاشتهاند که برای مثال شبها باید درهای خانهها را باز بگذارند.
وی ادامه داد: اینکه تعامل شیعه و طالبان مطرح میشود ما اهل جنگ نیستیم و همیشه دفاع کردهایم ولی آنچه ما در عمل میبینیم تعاملی وجود ندارد. میگویند طالبان تغییر کرده است در حالی که ما تغییری نمیبینیم و در همه این سالها راهها و بیمارستانها و مراکز فرهنگی ما مورد هدف قرار گرفتند و در زایشگاهها نوزادان را میکشتند و در اواخر به عنوان نسلکشی هزارهها این مسأله مطرح شد و آنچه از گذشته طالبان دیدیم و تحولات جدید راهی برای تعامل باقی نگذاشته است.
عضو پیشین مجلس افغانستان با بیان اینکه با آن چه طالبان به عنوان حکومت مطرح میکند راه تنفس مردم بسته خواهد شد، گفت: یعنی دیگر انتخابات و منتخبی برای مردم باقی نخواهد ماند و طالب نقشی برای مردم قائل نیست. اگر طالبان ما را در سرنوشت این کشور شریک بداند، ما تعامل میکنیم ما در کنار برادران خود قرار داشتیم واز استقلال این کشور دفاع کردیم. ما تاکنون مدارایی از طالبان ندیدیم و فقط ویرانی بوده است. اگر طالبان ما را برادر خود میداند به ما اجازه تعیین سرنوشت بدهد. این خیلی سخت و دشوار است که از ما میخواهند تعامل کنیم و اسیر طالبان شویم، آیا این میتواند یک زندگی انسانی باشد؟