۷۰۹؛ شما ما را عدد می‌بینید، ما اما آدمیم

گروه جامعه: «۷۰۹» نفر طی ۲۴ساعت بر اثر کرونا جان باختند. این یعنی آنکه کرونا قصدی برای عقب نشینی ندارد و درصدد کسب رکورد‌های تازه است. یعنی آنکه سایه مرگ همپای همه‌مان در حرکت است. هم اکنون مجموع جان باختگان این بیماری به ۱۰۳ هزار و ۳۵۷ نفر رسیده و همچنین بر اساس معیار‌های قطعی تشخیصی، ۴۰ هزار و ۶۲۳ بیمار جدید مبتلا به کووید۱۹ در کشور شناسایی شدند که ۵ هزار و ۴۸۷ نفر از آن‌ها بستری شدند.

این در حالی است که ستاد مقابله با کرونا برنامه دقیق و منسجمی برای حل این اوضاع آشفته ندارد. از سوی دیگر بسیاری از مشاغل باز هستند، سفر‌های مردم همچنان به قوت خود باقی است و رعایت پروتکل‌های بهداشتی هم در پایین‌ترین حد است.

در حالی که برای مقابله با هجوم وحشیانه کرونا به اذعان مسئولان بهداشتی نیاز به لاک داون کامل کشور هستیم. چنانچه زودتر فکری به حال این موضوع نشود دیری نمی‌پاید که کرونا، رکورد دیگری از مرگ و میر را به نام خود ثبت کند. حتی ایرج حریرچی معاون کل وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی چندی پیش با استناد به یک برآورد بین‌المللی هشدار داد که اگر به رعایت پروتکل‌های بهداشتی بی‌اعتنایی شود تعداد تلفات ویروس کرونا به ۶۰۰ تا ۸۰۰ نفر در روز خواهد رسید.

 به مردن عادت نکنیم
در این باره عصرایران طی یادداشتی به قلم مصطفی داننده نوشته است: «بالاخره به مرگ هم عادت کردیم. مرگ هر روز حدود ۶۰۰ ایرانی را در آغوش می‌گیرد و ما نگاه می‌کنیم تا روز بعد دوباره مرگ جلوی‌مان رژه برود. تعداد فوتی‌ها به معنای واقعی کلمه تبدیل به عدد شده‌اند و دیگر هیچ حسی را در ما به جوشش در نمی‌آورند. مسئولین که برای‌شان فرق نمی‌کند، آن‌ها در هر حالتی تصمیمات یکسان می‌گیرند. حالا می‌خواهد تعداد فوتی‌های کرونایی ۵ باشد یا ۷۰۰. مردم هم هیچ کاری به آمار و شرایط قرمز کرونایی ندارند. ماسک نمی‌زنند، مهمانی می‌روند، مراسم می‌گیرند و انگار نه انگار که کرونا به کشور زده است.

جنگ که بود من کودکی ۳ساله بودم، اما از آن‌هایی که آن ۸ سال سخت را تجربه کرده‌اند، می‌پرسم آیا واقعا در شرایط دفاع مقدس هم رفتار دولت و مردم اینگونه بود؟ برای آن‌ها هم انگار نه انگار که جنگی است و باید زندگی‌شان حالت جنگی داشته باشد؟ کرونا رسما به کشور حمله کرده است و همه بی‌خیال نشسته‌ایم و نگاه می‌کنیم که چگونه عزیزان‌مان ازدست می‌روند. اگر این حس عادت ادامه پیدا کند، نه تنها ما کرونا را شکست نمی‌دهیم بلکه این ویروس هر روز در یک لباس، شانه‌های ما را به خاک خواهد مالید. ما نباید اینقدر راحت بمیریم.
وقتی می‌شود با ماسک، مهمانی نرفتن، دورهمی نگرفتن، واکسن زدن و... جلوی مرگ را گرفت، چرا این همه سهل انگاری می‌کنیم و اجازه می‌دهیم کرونا ما را در آغوش بگیرد. البته ما دست به عادت کردن‌مان خوب است. چندان علاقه نداریم مشکلات را حل کنیم بلکه تلاش می‌کنیم به آن عادت کنیم.

آلودگی هوا را ببینید. اینقدر راهکاری برای آن پیدا نکردیم که دیگر به آن عادت کرده‌ایم. همه می‌دانیم زمستان که می‌آید دیگر نباید منتظر برف باشیم. بلکه باید خود را برای هوایی پر از دود آماده کنیم. عادت کرده‌ایم به جای آدم برفی، آدم دودی بسازیم. ما به گرانی عادت کرده‌ایم. روند عادی شدن گرانی در ایران هم روش مشخصی است. آن قدیم‌ها یکم غر می‌زدیم. الان در فضای مجازی جک و کمپین می‌سازیم و بعد عادت می‌کنیم.

اینقدر به گرانی عادت کرده‌ایم که هرچه قیمت یک کالا گران‌تر بشود ما آن را بیشتر می‌‎خریم که خدای ناکرده ضرر نکنیم. ما حتی اینقدر عادت کرده‌ایم که به راحتی شعار‌های همه نامزد‌های انتخابات مختلف را باور می‌کنیم. عادت کرده‌ایم که باور کنیم. عادت کرده‌ایم نماینده‌ای بگوید برای یک شهر هزار نفری فرودگاه می‌سازد. عادت کرده‌ایم رئیس جمهوری بگوید ابر مشکلات را برای همیشه از سر ایران دور خواهد کرد. بیایید حداقل برای اولین‌بار عادت، عادت کردن را تکرار کنیم و مقابل مرگ بایستیم و اجازه ندهیم به همین راحتی بر روی سرمان پرواز کند.»

واکنش کاربران
حال بار دیگر مرگ این تعداد از هم وطنان که قابل تامل است واکنش‌های کاربران شبکه‌های اجتماعی را در پی داشته است.یکی از کاربران در این باره نوشته است: «۷۰۹ نفر، ۷۰۹ خانواده، ۷۰۹ آرزو، بیوه، یتیم، بی‌سرپرست...».
کاربر دیگری گفته است: «۷۰۹ نفر شوخی نیست درباره‌اش بنویسید این کمترین کاری است که می‌توانیم در حق بازمانده‌ها انجام دهیم این خانواده‌ها اگر در کشور دیگری بودند الان بدون شک داغدار نبودند پس بنویسید».
دیگری نوشت: «۷۰۹ نفر دیگر نیز مردن! جنگ بود روزی انقدر میمردن؟».
یکی دیگر از کاربران اینطور می‌نویسد: «‎فاجعه است. واقعا داریم به روزی ۱۰۰۰نفر نزدیک میشیم خیلی هم عادی داریم می‌گذریم از این فاجعه».
کاربران دیگر نوشته اند: «۷۰۹ نفر. ۷۰۹ نفری که ۱.۵ سال رعایت کرده بودند امروز از دست رفتند و هر مرگ تنها یک خانواده را داغدار نمی‌کند. بلکه جان همه کسانی که او را می‌شناخته‌اند و با او زیسته‌اند را هم می‌سوزاند. نیمه تلخ‌تر ماجرا اینکه میدانیم آمار واقعی به مراتب از این هم بیشتر است»، «۷۰۹ نفر کشته شدند، ولی واکسن نیست، خبری از تعطیلی نیست، پروتکل‌های مقابله با ‎کرونا اجرا نمی‌شود، دارو نیست، مردم در غسالخانه‌ها صف کشیده‌اند، اما تا دلتان بخواهد، قبر هست، برای تک تک ما!».
«همه‌ی ما عزاداریم، عزادار هموطن هامون فکر نکنید کرونا و مرگ فقط واسه همسایه است»، «۷۰۹ نفر. باید عزای عمومی اعلام کرد»، «ظاهرا باید برای مرگ دسته‌جمعی آماده بشیم ممکن بود یکی از این ۷۰۹ نفر ما و یا عزیزانمون باشند اگرم نبودیم خواهیم بودمثل یک زندانی که روز‌های سیاه مانده تا مرگش را میشماره»، «من قبول دارم مردم رعایت نمی‌کنند، ولی دیگه ۷۰۹ نفر فقط حاصل رعایت نکردن مردم نیست».