رویکرد متفاوت وزیر خارجه جدید آلمان

گروه بین الملل: آنالنا بائربوک ۴۰ ساله و عضو حزب سبز‌های آلمان به عنوان وزیر خارجه تازه آلمان منصوب شده است. او پیش‌تر شانس تبدیل شدن به صدراعظم بعدی آلمان را داشت تا زمانی که حزب سبز متمرکز بر تغییرات آب و هوایی در انتخابات در مقام سوم جای گرفت.
 این دیپلمات ارشد تازه آلمانی بر سیاست خارجی "هدایت شونده براساس ارزش ها" تاکید دارد. با این وجود، پرسش آن است که چه چیزی الهام بخش این ارزش‌ها خواهد بود؟
او در مصاحبه‌ای در اوایل ماه دسامبر به روزنامه "تاز" گفته بود: "سکوت در دراز مدت دیپلماسی قلمداد نمی‌شود حتی اگر در سالیان گذشته از سوی برخی چنین تلقی شده باشد". (کنایه او به رویکرد مرکل در قبال چین).
چین در مقابل پاسخ داد که جهان به "پل سازان به جای دیوارسازان" نیاز دارد. در کارزار انتخاباتی پیش از انتخابات عمومی ماه سپتامبر، بائربوک از انفعال آلمان به ویژه در مورد محدودیت‌های فزاینده اتحادیه اروپا و مجارستان ابراز تاسف کرده بود. او در مصاحبه‌ای گفته بود: "دولت آلمان برای مدت زمانی طولانی در مورد تضییع حقوق اولیه در مجارستان سکوت کرده است".
این که وزیر خارجه سبز‌ها به دنبال تاکید بر حقوق بشر باشد جای تعجبی ندارد پیش‌تر نیز "راینهارد بوتیکوفر" رهبر سبز‌ها در پارلمان اروپا منتقد صریح رژیم‌هایی شناخته شده بود که به زعم آن حزب ناقض حقوق بشر هستند. این همواره بخشی از سنت سبز‌ها بوده که بر جنبه‌های اخلاقی و حقوق بشری با شدت بیش تری در مقایسه با سایر احزاب آلمان تاکید کرده اند.
پیش‌تر "یوشکا فیشر" وزیر خارجه سبز‌ها شواهد امریکا مبنی بر وجود تسلیحات کشتار جمعی در عراق را زیر سوال برد و اطمینان داد که آلمان در حمله امریکا علیه عراق در سال ۲۰۰۳ میلادی شرکت نکرده است.
"گوستاو گرسل" از شورای روابط خارجی اروپا از لحن قاطعانه "بائربوک" استقبال کرده و به "دویچه وله" گفته است: "من مدت هاست از دولت آلمان انتقاد می‌کنم چرا که بیش از اندازه ساکت و مرعوب است و بسیار کم‌تر از وزن واقعی خود مشت می‌زند. ما در یک بازار مصرفی بزرگ قرار داریم و اهرم‌های زیادی برای فشار بر روسیه و چین یا بر مجارستان در اختیار داریم".
منتقدان بائربوک، اما او را بسیار جوان (متولد سال ۱۹۸۰ میلادی) و بی تجربه می‌داند، زیرا او هرگز پست دولتی نداشته است. گرسل، اما می‌گوید وزرا تکنوکرات نیستند آنان باید افرادی را شناسایی و پیدا کنند که می‌توانند در زمینه‌های خاص به آنان اعتماد کنند تا برای آنان و با آنان کار کنند. او می‌گوید هر کسی که در سیاست تا این اندازه پیشرفت کرده باید مقداری سرسختی داشته باشد که بائربوک قطعا داشته است.
بائربوک در بیوگرافی اش در وب سایت شخصی خود نوشته از سال‌های نوجوانی تحت تاثیر بی عدالتی در جهان بوده و جاه طلبی‌های اولیه‌ای برای انتخاب شغل روزنامه نگاری داشته است. او در هامبورگ در رشته علوم سیاسی و حقوق عمومی تحصیل کرد. او مدرک کارشناسی ارشد خود را در رشته حقوق بین الملل از دانشکده اقتصاد لندن گرفت و سپس مقطع دکترای خود را در دانشگاه آزاد برلین اغاز کرد که در سال ۲۰۱۳ میلادی با انتخاب شدن به عنوان نماینده مجلس (بوندستاگ) از ادامه تحصیل در آن مقطع انصراف داد.
او در حزب سبز‌های آلمان به سرعت پیشرفت کرد و در سن ۲۵ سالگی به آن حزب پیوست و تنها چهار سال بعد رهبر شاخه حزب در ایالت براندنبورگ شد و همزمان سخنگوی کارگروه حزب در امور اروپا نیز بود. او معتقد است مشکلات زیست محیطی و آب و هوایی را تنها می‌توان از طریق همکاری جهانی و در دنیایی جهانی شده حل کرد. در نتیجه، از لزوم سیاست خارجی فعال بین المللی اروپایی و آلمانی سخن گفته است.بائربوک از حزبی برآمده که در آن دو طیف نسبت به مسئله فلسطین و وضعیت اسرائیل وجود دارند. افرادی مانند "ولکر بک" (که اکنون بازنشسته شده است) طرفدار اسرائیل بودند، اما افرادی نیز در درون حزب سبز‌ها حضور دارند که تمایل بیش تری به آرمان فلسطین دارند.
در مورد خاورمیانه، بائربوک شواهدی را نشان داده بود که برخی را در اردوگاه طرفدار اسرائیل امیدوار کرده بود چرا که او با جناح طرفدار اسرائیل در درون حزب بیش‌تر در ارتباط بوده و با "ولکر بک" که در فاصله سال‌های ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۶ رئیس گروه دوستی پارلمانی آلمان و اسرائیل بود همسو بوده است. در درگیری ۱۱ روزه اسرائیل با حماس در غزه در ماه مه، بائربوک یکی از اولین سیاستمدارانی بود که حق اسرائیل برای دفاع از خود را برسمیت شناخت.
او در ۱۱ مه در توئیتی نوشت: "من شدیدا ادامه حملات موشکی حماس را محکوم می‌کنم. این حملات باید فورا متوقف شوند. ادامه خشونت نشان دهنده فوریت از سرگیری مذاکرات صلح است".
با این وجود، از توافق نامه ۱۷۷ صفحه‌ای اخیر منتشر شده توسط شرکای دولت ائتلافی تازه آلمان این گونه بر می‌آید که همدلی نسبت به فلسطینیان در دولت تازه آلمان بیش از دولت پیشین وجود دارد. در این توافق نامه از شهرک سازی‌های یهودی نشین به عنوان اقدامی "غیر قانونی تحت قوانین بین المللی" یاد شده است. بائربوک در مصاحبه‌ای در سال ۲۰۱۸ میلادی فروش زیردریایی از سوی آلمان به اسرائیل را زیر سوال برده بود.
برخی از خبرنگاران طرفدار اسرائیل از جمله "الداد بک" خبرنگار آلمانی که برای روزنامه اسرائیلی "اسرائیل هیوم" کار می‌کند استدلال می‌کنند: "او موضع بسیار واضحی در حمایت از اسرائیل داشت با این وجود، او مسئول وزارتخانه‌ای (وزارت خارجه آلمان) خواهد بود که در دشمنی با اسرائیل شهرت دارد و توانسته موضع کسانی را که به اسرائیل متعهدتر بودند را تغییر دهد. هم چنین، بائربوک خود را فردی متخصص در حقوق بین الملل معرفی می‌کند و اگر درک اش از حقوق بین الملل درک آلمانی باشد قطعا آلمان و اسرائیل با مشکلاتی مواجه خواهند شد".
علاوه بر آن، مواضع عمومی بائربوک در مورد روسیه و چین متفاوت از مواضع دوران صدراعظمی "آنگلا مرکل" است. برخلاف مرکل، سبز‌ها نسبت به پروژه خط لوله نورد استریم ۲ روسیه ابراز نارضایتی کردند و نگران بوده اند این پروژه بتواند جنگ طلبی روسیه را نسبت به کشور‌های مرکز و شرق اروپا تقویت کند. هم چنین، بائربوک به طور علنی چین را به دلیل نقض حقوق بشر مورد انتقاد قرار داده است در حالی که مرکل رویکردی دوستانه‌تر و بدون تقابل را با چین انتخاب کرده بود.
در مورد ایران، سبز‌ها از زمانی که "یوشکا فیشر" از اعضای آن حزب، آخرین وزیر خارجه سبز‌ها در آلمان بود حامیان پرشور توافق هسته‌ای و مذاکره با ایران بوده اند. آنان برخلاف احزاب دست راستی آلمان علاقه‌ای ندارند چندان به طرح مسائلی مانند حقوق بشر در مورد ایران بپردازند. مخالفان سبز‌ها می‌گویند علت این موضوع توجه آنان به منافع اقتصادی است و این که آلمان برای مدت زمان طولانی بزرگترین شریک تجاری ایران بوده است.