گروه علمی:مطالعات انجام شده بر روی نمونههای ماه در محیطی با دمای منفی ۲۰ درجه سانتیگراد انجام میشود.پیش از مأموریتهای آرتمیس که انسانها را به ماه باز میگرداند، دانشمندان مرکز پرواز فضایی گودارد ناسا نمونههایی از سطح ماه را دریافت کردند، از زمانی که فضانوردان آپولو ۱۷ آنها را به زمین بازگرداندند در فریزر مرکز فضایی جانسون در هیوستون نگهداری میشد یعنی دسامبر ۱۹۷۲.
این تحقیق بخشی از برنامههای ناسا برای مطالعه نمونههای بازگردانده شده از برنامه آپولو در جهت آماده سازی برای ماموریتهای آرتمیس به قطب جنوبی ماه است. فرآیند دریافت نمونهها ساده نیست. گروهی از محققان ناسا در این فرایند از تکنیک جدیدی استفاده کردند که میتواند در ماموریتهای بعدی ماه به کار رود.
نمونهها همچنین برای محققان مرکز تحقیقات ایمز ناسا در دره سیلیکون کالیفرنیا، آزمایشگاه تحقیقات دریایی در واشنگتن دی سی و دانشگاه آریزونا در توسان ارسال شد. ناسا مطالعه روی نمونهها را در اوایل سال ۲۰۱۸ شروع کرد و چالشهای فنی پیش رو داشت که برای رسیدن به این نقطه باید بر آنها غلبه میکردند. یکی از محققان ناسا در این باره در بیانیهای مطبوعاتی گفت: با انجام این کار، ما نه تنها اکتشاف آرتمیس بلکه بازگشت نمونههای آینده و اکتشاف انسان را در بقیه منظومه شمسی تسهیل میکنیم.
پس از آماده شدن تأسیسات، متصدی نمونه آپولو، رایان زایگلر و تیمش باید با شرایط منحصر به فرد طراحی شده توسط تیم میچل سازگار میشدند تا نمونهها را در طول پردازش منجمد نگه دارند. انجام آزمایشات در همین شرایط صورت گرفت و تیم مطالعه کننده با سختیهایی رو به رو بود، این موارد شامل کاهش دید به دلیل یخ زدگی و چالشهای دستکاری نمونه در حین کار با دستکشهای ضخیم در جعبه دستکش پاک شده با نیتروژن بود. همه اینها در داخل یک فریزر همراه با دمای منفی ۲۰ درجه سانتیگراد انجام شد.
توانایی منجمد نگه داشتن نمونهها برای آرتمیس بسیار مهم است، زیرا فضانوردان به طور بالقوه میتوانند نمونههای یخ را از قطب جنوبی ماه برگردانند. جیمی السیلا، دانشمند محقق در آزمایشگاه تحلیلی اختربیولوژی در گدارد، در طول تحقیق و تجزیه و تحلیل خود بر روی نمونه ها، بر روی مطالعه ترکیبات آلی فرار کوچک متمرکز شده است. تحقیقات قبلی نشان می دهد که برخی از نمونههای ماه حاوی آمینو اسیدهایی هستند که برای حیات روی زمین ضروری هستند.
ناتالی کوران، محقق اصلی آزمایشگاه تحقیقاتی در گدارد، بر درک تاریخچهای که نمونهها در طول زندگی خود در ماه تجربه کرده اند تمرکز خواهد کرد. بر خلاف زمین، ماه دارای محیطی خشن است که جوی برای محافظت از سطح در مقابل تشعشعات فضایی ندارد. درک هر گونه تغییراتی که به دلیل روشهای مختلف ذخیره سازی رخ میدهد، به دانشمندان کمک میکند تا در مورد نحوه ذخیره نمونههای بازگردانده شده توسط فضانوردان آرتمیس تصمیم بگیرند.