آمریکا رفت اما پهپادهایش در افغانستان ماند

گروه بین الملل:آمریکا پس از گذشت یک سال از خروج نیروهای نظامی‌‌اش از افغانستان اما همچنان هواپیماهای بدون سرنشین خود را در آسمان این کشور به پرواز درمی‌آورد.
پرواز پهپادهای آمریکایی در آسمان افغانستان نشان می‌دهد که واشنگتن برای جلوگیری از تجدید حیات تهدیدات ناشی از اسلام‌گرایان افراطی مانند القاعده و داعش به پهپادهایش اتکا کرده است.
هنگامی‌که جو بایدن، رئیس جمهوری آمریکا سال گذشته تصمیم گرفت سربازان آمریکایی را پس از ۲۰ سال حضور در افغانستان از این کشور خارج کند، اطمینان داد که واشنگتن توانایی ادامه جنگ با تروریسم را بدون حضور نیروهایش در افغانستان دارد.
بنابراین هواپیماهای تجسسی و بدون سرنشین آمریکا به گشت‌زنی پیوسته خود در آسمان افغانستان ادامه دادند اما این استراتژی ظاهراً نتایج کمی به همراه داشته است. البته در موفقیت‌آمیز نبودن این استراتژی استثناهایی مانند کشتن ایمن الظواهری، رهبر القاعده در کابل هم وجود دارد که آنهم توسط سازمان سیا رهبری شده است و نه ارتش آمریکا.فرانک مکنزی، فرمانده پیشین ستاد فرماندهی مرکزی آمریکا (سنتکام) بر این نظر است که حضور رهبر القاعده در پایتخت افغانستان نشان می‌دهد که مبارزه با جهادیست‌ها بدون حضور در میدان بسیار دشوار است.از همین رو او مانند سلفش جوزف ووتل، عملیات از راه دور را ناکافی می‌داند زیرا «تهدیدات تروریستی علیه آمریکا در سال گذشته افزایش یافته است.»
به گفته ژنرال ووتل، آمریکا امروز نسبت به یک سال پیش امنیت کمتری دارد. او گفت که نمی‌داند که آیا نیازی به بازگشت به افغانستان خواهد بود یا نه اما فکر می‌کند که باید برای این بازگشت آماده بود.اما پنتاگون بر این نظر است که تهدیدی از جانب گروه تروریستی در افغانستان برای آمریکا وجود ندارد.
ژنرال پت رایدر، سخنگوی پنتاگون با تأکید بر توان آمریکا برای پاسخگویی به هر تهدید تروریستی در هر زمان و مکانی از جهان، گفت که این اقدام در افغانستان مشکل‌تر است اما غیرقابل اجرا نیست.اما داگلاس لندن، یکی از مقام‌های سابق سازمان سیا می‌گوید که آمریکا با دست کم گرفتن افغانستان خود را به خطر می‌اندازد.
او با بیان اینکه آمریکا باید به جای تکیه به حملات پهپادی، گفتگوهای حداقلی خود را با طالبان آغاز کند، می‌گوید که واشنگتن می‌تواند بدون به رسمیت شناختن دولت طالبان، دفاتر ارتباطی خود را در کابل و قندهار باز کند، زیرا «حضور در میدان و گفتگو با مخالف همواره دستاورد خواهد داشت.»