گروه ورزشی: امید نورافکن که به همراه تیم جوانان در سال 2017 و در کره جنوبی حضور در جام جهانی زیر 20 سال را تجربه کرده بود، پیشبینی میکرد در دوحه حتی یکی از مهره های کلیدی تیم ملی باشد. چند ماه پیش بود که اسکوچیچ از او در ترکیب تیم ملی در پست دفاع وسط هم بهره برد و به نوعی به آچار فرانسه این مربی کروات تبدیل شده بود. وقتی از اسکوچیچ پرسیده شد چرا به امید در پست مدافع میانی بازی می دهد؟ در حالی که بازیکن ذخیره در این پست روی نیمکت دارد، او به کیفیت بازی امید اشاره کرد. مربی کروات حق داشت؛ امید در فاز دفاعی یکی از بهترینهاست، او هراسی از دوئل ندارد، با همه توان توپگیری میکند، از قدرت فیزیکی خوبی برخوردار است، بعد از توپگیری با پاس بلند به خوبی پرس را میشکند و تیم را از دفاع به حمله میبرد.
اما همهی اینها برای کارلوس کیروش کافی نبود. اینجاست که باید بگوییم مربیگری شغل سلیقهای است و کارلوس کیروش، بدون هیچ خصومتی نسبت به امید، تصمیم گرفت تا در این پست از میلاد محمدی و ابوالفضل جلالی که سرعت بیشتری نسبت به امید دارند، استفاده کند.
نه تنها امید بلکه چند بازیکن دیگر هم می توانستند، در لیست مسافران دوحه قرار بگیرند. بازیکنانی مثل محمد محبی که ستاره استقلال در 11 هفته سپری شده بود، محمدرضا اخباری که در امتیازگیریهای تراکتور نقشی بیبدیل ایفا کرد، امیرحسین حسینزاده که در فصل اول حضورش در تیم شارلروا به بازیکن فیکس تبدیل شد و حتی گل هم به ثمر رساند، همگی میتوانستند در جام جهانی پیش رو شرکت کنند. اما واقعیت این است که کیروش دچار محدودیت بود و با توجه نوع بازی حریفان و نیازهای تیمش و همچنین تجربیات بازیکنان به این جمعبندی نهایی رسید. اما واقعیت این است که فوتبال ادامه دارد، در یک چشم بههم زدن جام جهانی بعدی از راه میرسد و بازیکنی برنده است که قویتر از گذشته برگردد.