تاریخ انتشار : ۱۴۰۱/۱۰/۰۸ ساعت ۱۷:۰۰
کد مطلب : ۳۷۸۲۰۸
داوطلبان روس به نفع اوکراین می‌جنگند
گروه بین الملل: یک گروه از جنگجویان روس در کنار سربازان اوکراینی و در یک لژیون نمادین به نام «آزادی روسیه» در حال مبارزه با نیروهای ولادیمیر پوتین هستند.
هویت این افراد که علیه ارتش روسیه سلاح به دست گرفته‌اند، محرمانه باقی مانده است و سخنگوی این گروه با نام «سزار» در خرابه یک صومعه ارتدوکس در دولینا، منطقه‌ای که ارتش اوکراین در پاییز آن را تصرف کرد، با خبرنگاران گفتگو کرده است.لژیون جنگنده‌های روسیه به‌عنوان بخشی از نیروهای داوطلب بین‌المللی با شعار «آزادی روسیه» در ابتدای جنگ به ارتش اوکراین پیوستند.
سخنگوی آنها، تعداد داوطلبان روس را چند صد نفر تخمین می‌زند که پس از گذراندن دو ماه دورۀ آموزشی، از ماه می در دونباس واقع در شرق اوکراین که مسکو تلاش می‌کند آن را کاملاً فتح کند، مستقر شده‌اند. به طور مشخص‌تر آنها در باخموت، به‌عنوان یکی از داغ‌ترین نقاط جبهه شرقی مستقر هستند. منطقه‌ای که ماه‌ها شاهد درگیری شدید بین سربازان روسیه و اوکراین بوده است؛ آنها تحت فرماندهی افسران اوکراینی مبارزه می‌کنند.
یکی از افسران اوکراینی درباره آنها می‌گوید: «آنها جنگجویانی باانگیزه و حرفهای هستند که کارخود را عالی انجام می‌دهند.» درعین‌حال او در همین باره توضیح می‌دهد که برای جلوگیری از هرگونه خطر نفوذ، افراد استخدام شده به‌وسیله مصاحبه‌های متعدد، آزمایش‌های روان‌شناختی و نیز دستگاه دروغ‌سنج مورد سنجش قرار گرفته‌اند.
فراخوان جذب نیروهای لژیون روس از طریق شبکه‌های اجتماعی هزاران داوطلب را جذب کرد؛ با این حال اهمیت حضور آنها بیشتر سیاسی است.
اولگ ژدانوف، کارشناس نظامی اوکراینی حضور آنها را در جنگ به دلیل تعداد اندکشان کمتر مؤثر دانسته و می‌گوید: «اهمیت آنها بیشتر سیاسی است. برای اوکراین خوب است تا نشان دهد روس‌هایی هستند که از دموکراسی و آزادی حمایت کرده و در سمت درست جبهه مبارزه می‌کنند.»
در میان این مبارزان افرادی هستند که هنوز گذرنامه روسی دارند یا همسر و فرزندشان در روسیه زندگی می‌کنند و ارتباط خود را با خانواده و دوستانشان در روسیه قطع کرده‌اند؛ با این وجود بدون اینکه تردیدی به دل راه دهند از امید برای آزادی اوکراین سخن می‌گویند.
پس از فراخوان سربازگیری توسط ولودیمیر زلنسکی، رئیس جمهوری اوکراین در ماه مارس ۲۰۲۲ داوطلبان خارجی بسیاری برای دفاع از اوکراین به آن پیوستند.انتشار تصاویر روزافزون جنگ اوکراین باعث استقبال بسیاری از جنگجویان داوطلب به فراخوان اوکراین شد. به گفته زلنسکی، در همان هفته‌های اول جنگ بیش از ۱۶ هزار خارجی برای جنگ داوطلب شدند. تنها چند روز بعد دمیترو کولبا، وزیر خارجه اوکراین این تعداد را نزدیک به ۲۰ هزار نفر اعلام کرده بود.
طبق گزارش‌ها، این داوطلبان از ۵۲ کشور شامل ایالات متحده آمریکا، کانادا، فنلاند، گرجستان، سوئد، جمهوری چک، فرانسه، بلژیک و بلاروس وارد خاک اوکراین شدند.
در همان زمان رهبران سیاسی برخی کشورها حمایت صریح خود را از شهروندانشان برای مبارزه با پوتین در اوکراین اعلام کرده بودند. لیز تراس، نخست‌وزیر پیشین بریتانیا با ابراز حمایت از بریتانیایی‌هایی که قصد جنگیدن در اوکراین را دارند، مبارزه آنها در راه آزادی و دموکراسی را نه فقط برای اوکراین که برای کل اروپا مفید دانسته بود.اما باید توجه داشت که حمایت جنگجویان داوطلب می‌تواند عواقب ناخواسته‌ای را نیز در پی داشته باشد که نتیجۀ نبرد را پیچیده می‌کند.نمونه‌های پیشین جنگ‌های خارجی همچون درگیری‌ها در افغانستان، بوسنی، چچن و عراق، بسیج نیروهای خارجی از چند صد تا ده‌ها هزار نفر را با خود به همراه داشته است. در قیام سوریه علیه بشار اسد و ظهور دولت اسلامی حجم عظیم سربازگیری بین سال‌های ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۶میلادی نزدیک به۴۰ هزار نفر از بیش از ۱۱۰ کشور بود.
اما شوک ناشی از حمله روسیه به اوکراین با سرعتی بسیار بیشتر از سال ۲۰۱۴ در سوریه و عراق، داوطلبان خارجی را برای نبرد داوطلبانه به خود جذب کرد که از میان خطرات ناشی از آن می‌توان به مواد زیر اشاره کرد:
به دلیل گستردگی داوطلبان از قشرهای مختلف در کنار کهنه‌سربازان جنگیِ باتجربه، طیفی از غیرنظامیان کمتر آموزش‌دیده تشکیل می‌شود که ممکن است با خطر بیشتری روبرو شوند. حضور این افراد می‌تواند این امکان را فراهم کند که بازیگران بد از آنها برای فرستادن مستقیم افراط‌گرایان خشن به میدان نبرد استفاده کنند.
جنگجویان خارجی به‌طورکلی می‌توانند طول مدت درگیری و شدت مرگبار بودن عملیات را افزایش دهند. تجربه نشان داده است که هرچه بازیگران خارجی بیشتری درگیر شوند، درگیری‌ها طولانی‌تر و خونین‌تر خواهد شد. در برخی موارد، خارجی‌ها می‌توانند با کمرنگ جلوه دادن علت اولیه مبارزه، اهداف فراملی بیشتری را به مبارزات تحمیل کنند. برای مثال در چچن، ورود جنگجویان خارجی اهداف ملی‌گرایانه را به یک موضوع مذهبی تبدیل کرد و برای کرملین یک پیروزی تبلیغاتی آسان را به ارمغان آورد. اسد نیز به طور مشابه از حضور جنگجویان خارجی در سوریه استفاده کرد تا همه مخالفان رژیم را تروریست جهادی بداند.
مبارزه از هر نوعی که باشد افراد درگیر در جنگ را جنگ‌زده‌تر خواهد کرد. همان‌طور که دنیل بایمن، کارشناس تروریسم در این باره اعلام کرد که «منطقه درگیری ممکن است خارجی‌های آرمان‌گرا را به اتخاذ ایدئولوژی‌های رادیکال‌تر سوق دهد. آنها به مخالفت با یک دشمن می‌روند، اما در منطقه جنگی با دیگر رادیکال‌ها ادغام شده و رادیکال‌تر و سازمان‌یافته‌تر بازمی‌گردند.»
به همۀ این‌ها باید خطرات امنیتی ناشی از پذیرش نیروهای خارجی را در جنگ‌ها افزود.
پس از ظهور داعش در سال ۲۰۱۴ میلادی، دولت‌ها و سازمان‌های بین‌المللی به اتخاذ سیاست‌های پیشگیرانه برای جلوگیری از خطرات و عواقب ناشی از ورود خارجی‌ها به درگیری‌ها اقدام کردند و شورای امنیت سازمان ملل قطعنامه‌های گسترده‌ای (۲۱۷۸ و ۲۳۹۶) را برای جلوگیری از جذب و سفر تروریست‌های خارجی به تصویب رساند.
هویت این افراد که علیه ارتش روسیه سلاح به دست گرفته‌اند، محرمانه باقی مانده است و سخنگوی این گروه با نام «سزار» در خرابه یک صومعه ارتدوکس در دولینا، منطقه‌ای که ارتش اوکراین در پاییز آن را تصرف کرد، با خبرنگاران گفتگو کرده است.لژیون جنگنده‌های روسیه به‌عنوان بخشی از نیروهای داوطلب بین‌المللی با شعار «آزادی روسیه» در ابتدای جنگ به ارتش اوکراین پیوستند.
سخنگوی آنها، تعداد داوطلبان روس را چند صد نفر تخمین می‌زند که پس از گذراندن دو ماه دورۀ آموزشی، از ماه می در دونباس واقع در شرق اوکراین که مسکو تلاش می‌کند آن را کاملاً فتح کند، مستقر شده‌اند. به طور مشخص‌تر آنها در باخموت، به‌عنوان یکی از داغ‌ترین نقاط جبهه شرقی مستقر هستند. منطقه‌ای که ماه‌ها شاهد درگیری شدید بین سربازان روسیه و اوکراین بوده است؛ آنها تحت فرماندهی افسران اوکراینی مبارزه می‌کنند.
یکی از افسران اوکراینی درباره آنها می‌گوید: «آنها جنگجویانی باانگیزه و حرفهای هستند که کارخود را عالی انجام می‌دهند.» درعین‌حال او در همین باره توضیح می‌دهد که برای جلوگیری از هرگونه خطر نفوذ، افراد استخدام شده به‌وسیله مصاحبه‌های متعدد، آزمایش‌های روان‌شناختی و نیز دستگاه دروغ‌سنج مورد سنجش قرار گرفته‌اند.
فراخوان جذب نیروهای لژیون روس از طریق شبکه‌های اجتماعی هزاران داوطلب را جذب کرد؛ با این حال اهمیت حضور آنها بیشتر سیاسی است.
اولگ ژدانوف، کارشناس نظامی اوکراینی حضور آنها را در جنگ به دلیل تعداد اندکشان کمتر مؤثر دانسته و می‌گوید: «اهمیت آنها بیشتر سیاسی است. برای اوکراین خوب است تا نشان دهد روس‌هایی هستند که از دموکراسی و آزادی حمایت کرده و در سمت درست جبهه مبارزه می‌کنند.»
در میان این مبارزان افرادی هستند که هنوز گذرنامه روسی دارند یا همسر و فرزندشان در روسیه زندگی می‌کنند و ارتباط خود را با خانواده و دوستانشان در روسیه قطع کرده‌اند؛ با این وجود بدون اینکه تردیدی به دل راه دهند از امید برای آزادی اوکراین سخن می‌گویند.
پس از فراخوان سربازگیری توسط ولودیمیر زلنسکی، رئیس جمهوری اوکراین در ماه مارس ۲۰۲۲ داوطلبان خارجی بسیاری برای دفاع از اوکراین به آن پیوستند.انتشار تصاویر روزافزون جنگ اوکراین باعث استقبال بسیاری از جنگجویان داوطلب به فراخوان اوکراین شد. به گفته زلنسکی، در همان هفته‌های اول جنگ بیش از ۱۶ هزار خارجی برای جنگ داوطلب شدند. تنها چند روز بعد دمیترو کولبا، وزیر خارجه اوکراین این تعداد را نزدیک به ۲۰ هزار نفر اعلام کرده بود.
طبق گزارش‌ها، این داوطلبان از ۵۲ کشور شامل ایالات متحده آمریکا، کانادا، فنلاند، گرجستان، سوئد، جمهوری چک، فرانسه، بلژیک و بلاروس وارد خاک اوکراین شدند.
در همان زمان رهبران سیاسی برخی کشورها حمایت صریح خود را از شهروندانشان برای مبارزه با پوتین در اوکراین اعلام کرده بودند. لیز تراس، نخست‌وزیر پیشین بریتانیا با ابراز حمایت از بریتانیایی‌هایی که قصد جنگیدن در اوکراین را دارند، مبارزه آنها در راه آزادی و دموکراسی را نه فقط برای اوکراین که برای کل اروپا مفید دانسته بود.اما باید توجه داشت که حمایت جنگجویان داوطلب می‌تواند عواقب ناخواسته‌ای را نیز در پی داشته باشد که نتیجۀ نبرد را پیچیده می‌کند.نمونه‌های پیشین جنگ‌های خارجی همچون درگیری‌ها در افغانستان، بوسنی، چچن و عراق، بسیج نیروهای خارجی از چند صد تا ده‌ها هزار نفر را با خود به همراه داشته است. در قیام سوریه علیه بشار اسد و ظهور دولت اسلامی حجم عظیم سربازگیری بین سال‌های ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۶میلادی نزدیک به۴۰ هزار نفر از بیش از ۱۱۰ کشور بود.
اما شوک ناشی از حمله روسیه به اوکراین با سرعتی بسیار بیشتر از سال ۲۰۱۴ در سوریه و عراق، داوطلبان خارجی را برای نبرد داوطلبانه به خود جذب کرد که از میان خطرات ناشی از آن می‌توان به مواد زیر اشاره کرد:
به دلیل گستردگی داوطلبان از قشرهای مختلف در کنار کهنه‌سربازان جنگیِ باتجربه، طیفی از غیرنظامیان کمتر آموزش‌دیده تشکیل می‌شود که ممکن است با خطر بیشتری روبرو شوند. حضور این افراد می‌تواند این امکان را فراهم کند که بازیگران بد از آنها برای فرستادن مستقیم افراط‌گرایان خشن به میدان نبرد استفاده کنند.
جنگجویان خارجی به‌طورکلی می‌توانند طول مدت درگیری و شدت مرگبار بودن عملیات را افزایش دهند. تجربه نشان داده است که هرچه بازیگران خارجی بیشتری درگیر شوند، درگیری‌ها طولانی‌تر و خونین‌تر خواهد شد. در برخی موارد، خارجی‌ها می‌توانند با کمرنگ جلوه دادن علت اولیه مبارزه، اهداف فراملی بیشتری را به مبارزات تحمیل کنند. برای مثال در چچن، ورود جنگجویان خارجی اهداف ملی‌گرایانه را به یک موضوع مذهبی تبدیل کرد و برای کرملین یک پیروزی تبلیغاتی آسان را به ارمغان آورد. اسد نیز به طور مشابه از حضور جنگجویان خارجی در سوریه استفاده کرد تا همه مخالفان رژیم را تروریست جهادی بداند.
مبارزه از هر نوعی که باشد افراد درگیر در جنگ را جنگ‌زده‌تر خواهد کرد. همان‌طور که دنیل بایمن، کارشناس تروریسم در این باره اعلام کرد که «منطقه درگیری ممکن است خارجی‌های آرمان‌گرا را به اتخاذ ایدئولوژی‌های رادیکال‌تر سوق دهد. آنها به مخالفت با یک دشمن می‌روند، اما در منطقه جنگی با دیگر رادیکال‌ها ادغام شده و رادیکال‌تر و سازمان‌یافته‌تر بازمی‌گردند.»
به همۀ این‌ها باید خطرات امنیتی ناشی از پذیرش نیروهای خارجی را در جنگ‌ها افزود.
پس از ظهور داعش در سال ۲۰۱۴ میلادی، دولت‌ها و سازمان‌های بین‌المللی به اتخاذ سیاست‌های پیشگیرانه برای جلوگیری از خطرات و عواقب ناشی از ورود خارجی‌ها به درگیری‌ها اقدام کردند و شورای امنیت سازمان ملل قطعنامه‌های گسترده‌ای (۲۱۷۸ و ۲۳۹۶) را برای جلوگیری از جذب و سفر تروریست‌های خارجی به تصویب رساند.
پربينندهترين مطالب و خبرها
