نامهربانی خدایان ثروت با اقتصاد چین

گروه بین الملل: هنگامی که "جانت یلن" وزیر خزانه داری امریکا در ماه جاری از پکن بازدید به عمل آورد، تلاش خود را برای تجارت "رستوران محلی" انجام داد. او به همراه تیم اش در رستورانی که به خاطر غذا‌های محلی اش در جنوب چین معروف است شام خورد؛ رستورانی که به افتخار او از منوی "خدای ثروت" رونمایی کرده بود.
به گزارش فرارو به نقل از اکونومیست، او هم چنین میزبان ناهار با حضور کارآفرینان و اقتصاددانان زن بود. اگرچه از زمانی که چین سیاست سخت گیرانه کووید صفر را  کنار گذاشت رستوران‌های محلی چینی رونق گرفتند، اما خدایان ثروت با بخش‌های دیگر اقتصاد چین مهربان نبودند چنان چه ارقام تولید ناخالص داخلی چین این موضوع را نشان می‌داد. ارقام نشان داد که اقتصاد چین در سه ماهه دوم سال جاری نسبت به بازه زمانی مشابه در سال پیش از آن ۶.۴ درصد رشد کرده است که رقمی چشمگیر به نظر می‌رسد، اما کُندتر از حد انتظار بوده است.
زمانی که شانگهای و سایر شهر‌های چین در قرنطینه بودند این رقم مورد استقبال قرار می‌گرفت. با این وجود، اقتصاد چین در سه ماهه دوم سال در مقایسه با سه ماهه نخست تنها ۰.۸ درصد رشد کرد که نرخ سالانه‌ای صرفا ۳.۲ درصدی محسوب می‌شود.
موانع رشد اقتصادی چین داخلی و خارجی بودند. برای مثال، ارزش دلاری صادرات چین در ژوئن سال جاری در مقایسه با سال قبل از آن بیش از ۱۲ درصد کاهش یافت که شدیدترین کاهش از زمان اوج گیری پاندمی کووید محسوب می‌شود. "فو لینگهویی" از اداره ملی آمار چین می‌گوید:" بازیابی اقتصاد جهانی کُند بوده است. در همین حال، بهبود بازار املاک چین در رکود به سر می‌برد. فروش آپارتمان در چین درماه ژوئن ۲۷ درصد نسبت به سال قبل کاهش یافت.
فروش املاک در حال حاضر بسیار کم‌تر از سرعتی است که اقتصاددانان تصور می‌کردند به خصوص با توجه به شهرنشینی چینی‌ها و تمایل گسترده برای مسکن بهتر".
این وضعیت نشان می‌دهد که قیمت کالا‌ها و خدمات چینی در حال کاهش است و در سه ماهه دوم منتهی به سال ۱.۴ درصد کاهش یافته که شدیدترین کاهش از زمان بحران مالی جهانی خواهد بود.
قیمت‌های مصرف کننده در ماه ژوئن در چین در مقایسه با سال قبل افزایش پیدا نکرد و قیمت تولید کننده ۵.۴ درصد کاهش یافت. اقتصاددانان آماری در چین دلیل این ضعف را تغییرات قیمت جهانی کالا‌ها مانند کاهش قیمت نفت می‌دانند. این توضیح قانع کننده‌ای برای ضعف رشد اسمی چین است، زیرا تولید ناخالص داخلی باید ارزش افزوده یک کالا در چین را در نظر بگیرد بنابراین، ارزش کالا‌های وارداتی را حذف می‌کند.
برخی از چینی‌ها احساس می‌کنند که وضعیت اقتصادی آن کشور بدتر از آن چیزی است که آمار‌های رسمی نشان می‌دهند. یکی از مفسران می‌گوید بین داده‌های اقتصاد کلان و "احساسات خُرد" "تفاوت" وجود دارد. در پاسخ به این استدلال "فو" از اداره ملی آمار چین خاطر نشان می‌سازد که داده‌های کلان اقتصادی جامع‌تر و قابل اعتمادتر از احساسات خرد هستند و یک کاربر اینترنتی به شوخی می‌گوید که اگر آماردانان حکومت بگویند شما خوب هستید باید احساسات تان را بر این اساس تنظیم کنید.
درک احساسات دولت چین نسبت به اقتصاد دشوار است. در طول بحران مالی جهانی و پس از آن که تجارت جهانی از صخره سقوط کرد مقام‌های چین با ارائه محرک‌های گسترده وارد عمل شدند که باعث رشد اقتصادی شد و به سایر نقاط جهان نیز سرایت پیدا کرد. با این وجود، امروز به نظر می‌رسد آنان عجله‌ای ندارد. بانک مرکزی چین نرخ بهره را اندکی کاهش داده است. هم چنین، معافیت‌های مالیاتی خرید خودرو‌های برقی تمدید شد. با این وجود، آنانی که امیدوار بودند شورای دولتی کابینه چین یک طرح محرک مالی مفصل را منتشر کند ناامید شدند و چنین انتظاری برآورده نشد.
این عدم فوریت ممکن است نشان دهنده اعتماد پایدار دولت چین به بهبود وضعیت باشد. مقام‌های چینی ممکن است بر این باور باشند که اقتصاد هنوز به اندازه کافی برای دستیابی به اهداف خود از جمله رشد تولید ناخالص داخلی در حدود ۵ درصد حرکت کافی را دارد. دولت چین از خود خویشتن داری نشان داده و در مورد ارئه محرک‌های اضافی تردید دارد. سیاستگذاران چینی نمی‌خواهند وام دهی و هزینه‌های بالا باعث از بین رفتن سودآوری بانک‌های دولتی‌ای و تضعیف انضباط مالی بین دولت‌های محلی شود.
بازگشایی اقتصادی چین تاکنون توسط صنایع خدماتی مانند رستوران‌ها هدایت شده که تمایل به جذب نیروی کار دارند. شهر‌های چین در شش ماهه اول سال ۶.۸ میلیون شغل ایجاد کرده اند که بیش از نیمی از هدف ۱۲ میلیونی دولت برای سال است. اگرچه بیکاری در میان جوانان شهری به ۲۱.۳ درصد افزایش یافت نرخ کلی بیکاری در ۵.۲ درصد در ژوئن ثابت باقی ماند میزانی که کم‌تر از هدف تعیین شده ۵.۵ درصد بود.
با این وجود، بازار کار می‌تواند یک شاخص عقب مانده از حرکت اقتصادی باشد. اگر رشد ضعیف باقی بماند بیکاری در نهایت افزایش خواهد یافت. در چنین سناریویی دولت ممکن است مجبور شود برای احیای اقتصاد اقدامات بیش تری انجام دهد. مقام‌های چینی می‌توانند تفاوت دما بین داده‌ها و احساسات مردم آن کشور را تحمل کند. با این وجود، آنان تمایلی به تحمل شکاف آشکار بین اقتصاد و اهداف خود ندارند.