تاریخ انتشار : ۱۳۹۳/۰۶/۱۴ ساعت ۱۷:۱۸
کد مطلب : ۵۳۶۳۰
باهنر به‌مخالفان تندروی‌دولت پیوسته است؟
گروه سیاسی: نشانه های چرخش سیاسی محمدرضا باهنر از سوی معتدلین اصولگرا به سمت تندروها در ترکیب جدید شورای مرکزی جامعه اسلامی مهندسین روشن تر شد؛ جایی که در لیست ۲۱ نفره این شورا حداقل دو نفر از اصلی ترین چهره های گرداننده استیضاح فرجی دانا ابقا شده اند؛ محمد مهدی زاهدی و جبار کوچکی نژاد. دو فردی که البته از متهمین پرونده بورسیه های غیر قانونی هم محسوب می شوند. شاید این ترکیب خط بطلان دیگری باشد بر ادعاهای باهنر درباره آنچه که در جلسه استیضاح فرجی دانا انجام داده است.
به گزارش سايت پيام نو، دو هفته است که محمدرضا باهنر تاکید می کند علاقه ای به رای آوردن استیضاح وزیر علوم نداشته، اما این ادعا کمتر مورد قبول قرار گرفته است. همان اوایل جلسه استیضاح رضا فرجی دانا تصویری در صحن علنی مجلس نشان می داد که محمدرضا باهنر راهی جز راه اصولگرایان معتدل را در جریان این استیضاح در پیش گرفته است. جایی که سید حسین نقوی حسینی بعد از نطق خود علیه فرجی دانا در آغوش محمدرضا باهنر جای گرفته بود و نایب رئیس دوم مجلس به نشانه تشکر صورت او را غرق بوسه کرد. تندترین نطق را در آن روز علیه فرجی دانا، سید حسین نقوی حسینی انجام داده بود.
چند ساعت قبل از آن جلسه، فراکسیون رهروان نتوانسته بود به نتیجه مشخصی برای اعلام موضع در قبال استیضاح برسد و نهایتا در حداقلی ترین حالت، ۴۵ نفر از اعضای این فراکسیون علیه فرجی دانا رای دادند. این استیضاح مهمترین نقطه تقابل مجلس نهم با دولت یازدهم بود که با ائتلاف برخی از معتدلین با تندروها میسر شد. ائتلافی ها که حتی خیلی از مجلس نشینان هم اعتقاد دارند کار محمدرضا باهنر بوده است.
حالا به نظر می رسد با انتخابات شورای مرکزی جدید جامعه اسلامی مهندسین قسمتی از واقعیت آن روز پرده برداری شده است. محمد مهدی زاهدی و جبار کوچکی نژاد در حالی صاحب کرسی در این شورا شده اند که نام آنها با جریان بورسیه های غیر قانونی و البته استیضاح وزیر علوم پیوند خورده است. در حقیقت زاهدی در کنار حدادعادل دو چهره اصلی و پشت پرده این استیضاح بودند و کوچکی نژاد هم که در عیان گارد مخالفت با وزارت علوم را گرفته بود. البته این دو به همان میزان هم در گارد مخالف کلیت دولت یازدهم هستند، موضعی که با موضع اصولگرایان معتدل فاصله زیادی دارد. به این لیست البته باید حمیدرضا فولادگر و محمد مهدی مفتح، دو نماینده دیگر مخالف دولت در مجلس را هم اضافه کرد که در شورای مرکزی جدید جامعه اسلامی مهندسین حضور دارند.
چنین ترکیبی به خوبی نشان می دهد که محمدرضا باهنر در میدان سیاست ورزی کدام سمت و سو را نشانه رفته است. مخصوصا اینکه سابقه ۲۶ سال فعالیت جامعه اسلامی مهندسین به خوبی گویای این است که همچنان باید این مجموعه را تحت زعامت کامل شخص محمدرضا باهنر دانست. همین دو سال پیش بود که اختلافات غلامحسین امیری، قائم مقام جامعه اسلامی مهندسین با محمدرضا باهنر باعث شد تا او به سادگی حتی از ترکیب شورای مرکزی هم حذف شود. با کاهش این اختلافات باز هم قائم مقام اسبق باهنر در دوره یازدهم شورای مرکزی این تشکل اصولگرا به جمع شورای مرکزی باز گشته است. واقعیت این است که باهنر همچنان سلطه ای جدی بر نیروهای حاضر در این تشکل را دارد و به همین دلیل هم باید حضور مجدد چهره های مخالف دولت چون زاهدی، فولادگر، کوچکی نژاد و مفتح را در شورای مرکزی جامعه اسلامی مهندسین معنادار ارزیابی کرد.
در این دوره البته از جمع ۲۱ عضو شورای مرکزی ، ۶ نفر نماینده مجلس هستند. از میان این افراد نزدیک ترین فرد به طیف معتدل اصولگرا محمدرضا پورابراهیمی، نماینده کرمان و همشهری محمدرضا باهنر است که در موضع گیری سیاسی هم زاویه های مشخصی با طیف هوادار لاریجانی دارد و البته در مخالفت با سیاست های اقتصادی دولت گاه همپای چهره هایی چون نادران و احمد توکلی هم پیش می رود.
بدین ترتیب قسمتی از نشانه های اختلاف در طیف اکثریت مجلس که در حقیقت همان شکاف بین باهنر و یاران نزدیک لاریجانی است را باید در صف بندی های بیرون از مجلس جست و جو کرد. با تثبیت ترکیب دوره یازدهم شورای مرکزی جامعه اسلامی مهندسین به نظر می رسد راه باهنر برای فاصله گرفتن از اصولگرایانی که قصد تعامل با دولت را دارند همچنان جدا خواهد بود.
با این تحولات به نظر می رسد که محمدرضا باهنر قصد دارد تا از نقش یک بازیگر سیاسی که صرفا در حوزه پارلمانی عمل می کرده خارج شود و در جایگاه دبیرکلی جبهه پیروان خط سیاسی خود را در جریان اصولگرایان ایجاد کند. خطی که به نظر می رسد در برخی مقاطع ابایی هم از نزدیک شدن به طیف های تندروتر ولو له صورت فصلی و موردی نداشته باشد. البته محمدرضا باهنر هم در این مسیر در میان اصولگرایان سنتی چندان تنها نیست. این خط را اکنون چهره هایی چون اسد الله بادامچیان و نبی حبیبی در موتلفه و احمد سالک در جامعه روحانیت مبارز هم در پیش گرفته اند و احتمال آنکه بتوانند آن را در انتخابات آینده مجلس به یک ائتلاف تبدیل کنند زیاد است. ائتلافی که ربطی به ائتلاف برخی اصولگرایان با دولت ندارد.
نشانه آن هم در برخی از اظهارات اعضای جامعه اسلامی مهندسین آشکار است. خود باهنر چندی قبل گفته بود که انتخابات مجلس دهم سه قطب اصولگرا، معتدل و اصلاح طلب را در خود خواهد دید. زمانی هم فولادگر، نزدیک چهره بهارستان نشین شورای مرکزی دهم به باهنر هم تاکید کرده بود که اعتدال لاریجانی ربطی به اعتدال روحانی ندارد. این دو گفته در کنار هم می تواند نشان دهد که حداقل باهنر در پی ایجاد یک ائتلاف سیاسی با نزدیکان دولت نیست و خواست او همچنان بازی در تیم سراسر اصولگراست، تیمی که با رفتن برخی از بازیگران آن به سمت دولتی ها لاجرم باید از میان طیف های تندروتر یارگیری کند.
چند ساعت قبل از آن جلسه، فراکسیون رهروان نتوانسته بود به نتیجه مشخصی برای اعلام موضع در قبال استیضاح برسد و نهایتا در حداقلی ترین حالت، ۴۵ نفر از اعضای این فراکسیون علیه فرجی دانا رای دادند. این استیضاح مهمترین نقطه تقابل مجلس نهم با دولت یازدهم بود که با ائتلاف برخی از معتدلین با تندروها میسر شد. ائتلافی ها که حتی خیلی از مجلس نشینان هم اعتقاد دارند کار محمدرضا باهنر بوده است.
حالا به نظر می رسد با انتخابات شورای مرکزی جدید جامعه اسلامی مهندسین قسمتی از واقعیت آن روز پرده برداری شده است. محمد مهدی زاهدی و جبار کوچکی نژاد در حالی صاحب کرسی در این شورا شده اند که نام آنها با جریان بورسیه های غیر قانونی و البته استیضاح وزیر علوم پیوند خورده است. در حقیقت زاهدی در کنار حدادعادل دو چهره اصلی و پشت پرده این استیضاح بودند و کوچکی نژاد هم که در عیان گارد مخالفت با وزارت علوم را گرفته بود. البته این دو به همان میزان هم در گارد مخالف کلیت دولت یازدهم هستند، موضعی که با موضع اصولگرایان معتدل فاصله زیادی دارد. به این لیست البته باید حمیدرضا فولادگر و محمد مهدی مفتح، دو نماینده دیگر مخالف دولت در مجلس را هم اضافه کرد که در شورای مرکزی جدید جامعه اسلامی مهندسین حضور دارند.
چنین ترکیبی به خوبی نشان می دهد که محمدرضا باهنر در میدان سیاست ورزی کدام سمت و سو را نشانه رفته است. مخصوصا اینکه سابقه ۲۶ سال فعالیت جامعه اسلامی مهندسین به خوبی گویای این است که همچنان باید این مجموعه را تحت زعامت کامل شخص محمدرضا باهنر دانست. همین دو سال پیش بود که اختلافات غلامحسین امیری، قائم مقام جامعه اسلامی مهندسین با محمدرضا باهنر باعث شد تا او به سادگی حتی از ترکیب شورای مرکزی هم حذف شود. با کاهش این اختلافات باز هم قائم مقام اسبق باهنر در دوره یازدهم شورای مرکزی این تشکل اصولگرا به جمع شورای مرکزی باز گشته است. واقعیت این است که باهنر همچنان سلطه ای جدی بر نیروهای حاضر در این تشکل را دارد و به همین دلیل هم باید حضور مجدد چهره های مخالف دولت چون زاهدی، فولادگر، کوچکی نژاد و مفتح را در شورای مرکزی جامعه اسلامی مهندسین معنادار ارزیابی کرد.
در این دوره البته از جمع ۲۱ عضو شورای مرکزی ، ۶ نفر نماینده مجلس هستند. از میان این افراد نزدیک ترین فرد به طیف معتدل اصولگرا محمدرضا پورابراهیمی، نماینده کرمان و همشهری محمدرضا باهنر است که در موضع گیری سیاسی هم زاویه های مشخصی با طیف هوادار لاریجانی دارد و البته در مخالفت با سیاست های اقتصادی دولت گاه همپای چهره هایی چون نادران و احمد توکلی هم پیش می رود.
بدین ترتیب قسمتی از نشانه های اختلاف در طیف اکثریت مجلس که در حقیقت همان شکاف بین باهنر و یاران نزدیک لاریجانی است را باید در صف بندی های بیرون از مجلس جست و جو کرد. با تثبیت ترکیب دوره یازدهم شورای مرکزی جامعه اسلامی مهندسین به نظر می رسد راه باهنر برای فاصله گرفتن از اصولگرایانی که قصد تعامل با دولت را دارند همچنان جدا خواهد بود.
با این تحولات به نظر می رسد که محمدرضا باهنر قصد دارد تا از نقش یک بازیگر سیاسی که صرفا در حوزه پارلمانی عمل می کرده خارج شود و در جایگاه دبیرکلی جبهه پیروان خط سیاسی خود را در جریان اصولگرایان ایجاد کند. خطی که به نظر می رسد در برخی مقاطع ابایی هم از نزدیک شدن به طیف های تندروتر ولو له صورت فصلی و موردی نداشته باشد. البته محمدرضا باهنر هم در این مسیر در میان اصولگرایان سنتی چندان تنها نیست. این خط را اکنون چهره هایی چون اسد الله بادامچیان و نبی حبیبی در موتلفه و احمد سالک در جامعه روحانیت مبارز هم در پیش گرفته اند و احتمال آنکه بتوانند آن را در انتخابات آینده مجلس به یک ائتلاف تبدیل کنند زیاد است. ائتلافی که ربطی به ائتلاف برخی اصولگرایان با دولت ندارد.
نشانه آن هم در برخی از اظهارات اعضای جامعه اسلامی مهندسین آشکار است. خود باهنر چندی قبل گفته بود که انتخابات مجلس دهم سه قطب اصولگرا، معتدل و اصلاح طلب را در خود خواهد دید. زمانی هم فولادگر، نزدیک چهره بهارستان نشین شورای مرکزی دهم به باهنر هم تاکید کرده بود که اعتدال لاریجانی ربطی به اعتدال روحانی ندارد. این دو گفته در کنار هم می تواند نشان دهد که حداقل باهنر در پی ایجاد یک ائتلاف سیاسی با نزدیکان دولت نیست و خواست او همچنان بازی در تیم سراسر اصولگراست، تیمی که با رفتن برخی از بازیگران آن به سمت دولتی ها لاجرم باید از میان طیف های تندروتر یارگیری کند.
