تاریخ انتشار : ۱۳۹۳/۰۸/۲۰ ساعت ۰۹:۰۰
کد مطلب : ۶۰۲۷۷
زنان در افغانستان تجربه تلخ طالبان را دارند
۱۹فیلم‌ایرانی در جشنواره فیلم‌زنان‌افغانستان
گروه هنري: دومین جشنواره بین‌المللی فیلم زنان در هرات برگزار شد و ۵۰۰ فیلم از سراسر جهان به این جشنواره فرستاده شده بود که ۱۹ فیلم را ایرانی‌ها کارگردانی کرده بودند.
لاله اسکندری، بازیگر سینما
به گزارش دويچه وله، جشنواره بین‌المللی فیلم زنان که با همکاری خانه فیلم رویا و بنیاد آرمان شهر برگزار شده، از پشتیبانی سازمان‌های غیردولتی و تخصصی بسیاری هم چون فدراسیون بین‌المللی حقوق‌بشر نیز برخوردار است. دومین دوره این جشنواره روز شنبه ۱۷ آبان در هرات آغاز به کار کرد و ديروز دوشنبه با برگزاری مراسم اختتامیه و با انتخاب فیلم‌های برتر به کار خود پایان داد. گیسو جهانگیری، مسئول بنیاد آرمان شهر در این رابطه می‌گوید: «دومین جشنواره بین‌المللی زنان در هرات در واقع حاصل همکاری میان خانه فیلم رویا و بنیاد آرمان‌شهر است. در افغانستان بیش از ۴۰ سازمان و نهاد همکاری و پشتیبانی خود از این جشنواره را اعلام کردند. از سوی دیگر ما حمایت شهرداری هرات و وزارت فرهنگ و هنر افغانستان را نیز داشتیم.»
مسئول بنیاد آرمان شهر برگزاری این جشنواره را محلی برای گفت‌وگو میان جامعه مدنی و دولت افغانستان می‌داند و می‌گوید: «زنان در افغانستان تجربه تلخ طالبان را دارند و فدراسیون بین‌المللی حقوق بشر واقف است که در میان این همه بحران‌های منطقه‌ای، در مقابل بربریتی که درعراق و سوریه قد علم کرده است، برگزاری چنین جشنواره‌ای چه کار دشواری است. با وجود تمام این سختی‌ها، برگزاری چنین جشنواره‌هایی بسیار باارزش است، چرا که نشان می‌دهد زنان به خصوص در این مناطق خاموش نیستند و با اسلحه هنر به جنگ رفته‌اند.»
در این جشنواره که برای دومین بار در قلعه تاریخی ارگ هرات برگزار شد، ۱۹ فیلم از ایران هم در دو بخش مسابقه و خارج از مسابقه حضور دارشتند. یکی از اعضای هیات داوران بخش بین‌الملل فیلم‌های منتخب جشنواره هم "مرجان ریاحی" مدیر پایگاه خبری فیلم کوتاه و مستندساز بود که همراه "لاله اسکندری" بازیگر سینما از ایران برای شرکت در این جشنواره به شهر هرات رفته بود.
از سوی دیگر ایرانیانی که دیگر در ایران زندگی نمی‌کنند اما تجربه فیلم‌سازی درباره زنان را در کارنامه خود دارند نیز در این جشنواره حضور دارشتند.
"فیروزه خسروانی" از ایتالیا و "شادی امین" از آلمان از ایرانیانی بودند که هر یک با فیلم‌های خود که به مسائل زنان می‌پرزاد در این جشنواره شرکت کردند. گیسو جهانگیری، مسئول ایرانی بنیاد آرمان شهر که در افغانستان به ثبت رسیده، در این باره می‌گوید: «ما در این جشواره کوشش کردیم که به صورت دموکراتیک عمل کنیم. از چندین ماه قبل فراخوانی به چند زبان پخش شد و فیلمسازان نوجوان و جوان را به شرکت در این جشنواره فرا خواندیم. هیچ نوع محدودیتی برای این‌که کسی بخواهد از جایی فیلم بفرستد، وجود نداشت. ایرانیان خارج از کشور و داخل کشور، هندیها، تاجیک‌ها، کرهایها و بسیاری از فیلمسازان دیگر کشورها کارهایشان را برای ما فرستادند و ما بدون هیچ محدودیتی آن‌ها را قبول کردیم.»
آریا رئوفیان، سرپرست اداره اطلاعات و فرهنگ هرات برگزاری این جشنواره را گامی مثبت در صنعت فیلم‌سازی این کشور می‌داند و بسیاری دیگر از سینماگران افغان راه‌اندازی این جشنواره را برای معرفی سینما و توجه به این هنر در کشور افغانستان تاثیر‌گذار خوانده‌اند. روح‌الامین امینی، معاون افغانی بنیاد آرمان شهر نیز در حالی که به حضور بالای زنان شرکت‌کننده در این جشنواره اشاره داشت، گفت: «در هر یک از سه روز برگزاری جشنواره هزاران نفر به دیدن فیلم‌هایی که نمایش داده می‌شد، می‌آمدند. در مراسم اختتامیه استقبال به حدی بود که بسیاری از تماشاگران مجبور بودند از بیرون سالن‌ها شاهد برگزاری مراسم اختتامیه باشند.»
دومین جشنواره بین‌المللی فیلم زنان هرات قرار بود در روز هشتم مارس برگزار شود، اما برگزاری انتخابات و به گفته مسئول بنیاد آرمان شهر فقدان اطمینان از تامین امنیت کامل افراد شرکت‌کننده، تاریخ برگزاری را به ماه‌ها بعد موکول کرد. گیسو جهانگیری در این رابطه می‌گوید: «طبیعتا همیشه با کمی دلهره این کار را پیش می‌بریم، اما ما به غیر از گفت‌وگو راه دیگری نداریم. با برگزاری چنین جشنواره‌هایی قصد داریم نشان دهیم که انسان‌ها شیوه‌های دیگری هم برای حل اختلافاتشان دارند. هدف ما این بود که از طریق فیلم‌های مستند یا حتی انیمیشن و فیلم‌های داستانی طولانی چند پیام رسا را در افغانستان مطرح کنیم. یکی این‌که طبیعتا مشکلات زنان را همواره در صدر نگرانی‌های دولت جدید بگذاریم و از سوی دیگر همبستگی منطقه‌ای ایجاد کنیم و دیگر این‌که بدانیم که تنها نیستیم.»
با پایان کار جشنواره، فیلم‌های برتر نیز انتخاب شدند. جایزه بهترین فیلم در بخش فیلم‌های داستانی افغان به "رویای دریا" ساخته جلیل حسینی رسید و جایزه بهترین بازیگر زن به صابره رضایی برای فیلم "آخر داستان" اهدا شد. در بخش فیلم‌های بین‌المللی هم فیلم‌هایی از ایران، کره جنوبی، هنگ‌کنگ، بنگلادش و هندوستان جوایزی دریافت کردند.
مسئول بنیاد آرمان شهر برگزاری این جشنواره را محلی برای گفت‌وگو میان جامعه مدنی و دولت افغانستان می‌داند و می‌گوید: «زنان در افغانستان تجربه تلخ طالبان را دارند و فدراسیون بین‌المللی حقوق بشر واقف است که در میان این همه بحران‌های منطقه‌ای، در مقابل بربریتی که درعراق و سوریه قد علم کرده است، برگزاری چنین جشنواره‌ای چه کار دشواری است. با وجود تمام این سختی‌ها، برگزاری چنین جشنواره‌هایی بسیار باارزش است، چرا که نشان می‌دهد زنان به خصوص در این مناطق خاموش نیستند و با اسلحه هنر به جنگ رفته‌اند.»
در این جشنواره که برای دومین بار در قلعه تاریخی ارگ هرات برگزار شد، ۱۹ فیلم از ایران هم در دو بخش مسابقه و خارج از مسابقه حضور دارشتند. یکی از اعضای هیات داوران بخش بین‌الملل فیلم‌های منتخب جشنواره هم "مرجان ریاحی" مدیر پایگاه خبری فیلم کوتاه و مستندساز بود که همراه "لاله اسکندری" بازیگر سینما از ایران برای شرکت در این جشنواره به شهر هرات رفته بود.
از سوی دیگر ایرانیانی که دیگر در ایران زندگی نمی‌کنند اما تجربه فیلم‌سازی درباره زنان را در کارنامه خود دارند نیز در این جشنواره حضور دارشتند.
"فیروزه خسروانی" از ایتالیا و "شادی امین" از آلمان از ایرانیانی بودند که هر یک با فیلم‌های خود که به مسائل زنان می‌پرزاد در این جشنواره شرکت کردند. گیسو جهانگیری، مسئول ایرانی بنیاد آرمان شهر که در افغانستان به ثبت رسیده، در این باره می‌گوید: «ما در این جشواره کوشش کردیم که به صورت دموکراتیک عمل کنیم. از چندین ماه قبل فراخوانی به چند زبان پخش شد و فیلمسازان نوجوان و جوان را به شرکت در این جشنواره فرا خواندیم. هیچ نوع محدودیتی برای این‌که کسی بخواهد از جایی فیلم بفرستد، وجود نداشت. ایرانیان خارج از کشور و داخل کشور، هندیها، تاجیک‌ها، کرهایها و بسیاری از فیلمسازان دیگر کشورها کارهایشان را برای ما فرستادند و ما بدون هیچ محدودیتی آن‌ها را قبول کردیم.»
آریا رئوفیان، سرپرست اداره اطلاعات و فرهنگ هرات برگزاری این جشنواره را گامی مثبت در صنعت فیلم‌سازی این کشور می‌داند و بسیاری دیگر از سینماگران افغان راه‌اندازی این جشنواره را برای معرفی سینما و توجه به این هنر در کشور افغانستان تاثیر‌گذار خوانده‌اند. روح‌الامین امینی، معاون افغانی بنیاد آرمان شهر نیز در حالی که به حضور بالای زنان شرکت‌کننده در این جشنواره اشاره داشت، گفت: «در هر یک از سه روز برگزاری جشنواره هزاران نفر به دیدن فیلم‌هایی که نمایش داده می‌شد، می‌آمدند. در مراسم اختتامیه استقبال به حدی بود که بسیاری از تماشاگران مجبور بودند از بیرون سالن‌ها شاهد برگزاری مراسم اختتامیه باشند.»
دومین جشنواره بین‌المللی فیلم زنان هرات قرار بود در روز هشتم مارس برگزار شود، اما برگزاری انتخابات و به گفته مسئول بنیاد آرمان شهر فقدان اطمینان از تامین امنیت کامل افراد شرکت‌کننده، تاریخ برگزاری را به ماه‌ها بعد موکول کرد. گیسو جهانگیری در این رابطه می‌گوید: «طبیعتا همیشه با کمی دلهره این کار را پیش می‌بریم، اما ما به غیر از گفت‌وگو راه دیگری نداریم. با برگزاری چنین جشنواره‌هایی قصد داریم نشان دهیم که انسان‌ها شیوه‌های دیگری هم برای حل اختلافاتشان دارند. هدف ما این بود که از طریق فیلم‌های مستند یا حتی انیمیشن و فیلم‌های داستانی طولانی چند پیام رسا را در افغانستان مطرح کنیم. یکی این‌که طبیعتا مشکلات زنان را همواره در صدر نگرانی‌های دولت جدید بگذاریم و از سوی دیگر همبستگی منطقه‌ای ایجاد کنیم و دیگر این‌که بدانیم که تنها نیستیم.»
با پایان کار جشنواره، فیلم‌های برتر نیز انتخاب شدند. جایزه بهترین فیلم در بخش فیلم‌های داستانی افغان به "رویای دریا" ساخته جلیل حسینی رسید و جایزه بهترین بازیگر زن به صابره رضایی برای فیلم "آخر داستان" اهدا شد. در بخش فیلم‌های بین‌المللی هم فیلم‌هایی از ایران، کره جنوبی، هنگ‌کنگ، بنگلادش و هندوستان جوایزی دریافت کردند.
