5 نکته‌ ازباخت چلسی مقابل تاتنهام

یک: چلسی شباهتی به آرسنال شکست‌ناپذیر نداشت
وقتی ادن هازارد تیر دروازه را تکان داد و دیگو کاستا در دقیقه 18 با پاس او دروازه تاتنهام را گشود به نظر می‌رسید همه چیز همان جوری جلو رفته که قرار است جلو رود. گزارشگر انگلیسی دیدار می‌گفت: «... هر بار کاستا گل زده آبی‌پوش‌ها برده‌اند» و همه چیز حاکی از آن بود که یکی از آن بعد ازظهرهای دل‌انگیز برای چلسی برابر همشهری‌اش تاتنهام رقم خورده. این که آبی‌پوش‌ها می‌برند و سپیدپوش‌ها می‌بازند. ولی وقتی عقربه دقیقه 52 را نشان داد مردان مورینیو چهار گل در لیگ برتر دریافت کرده بودند. این نخستین باری بود که قهرمانی چلسی در لیگ برتر برای همگان زیر سئوال می‌رفت. تیمی که هم می‌توانست هیجان‌انگیز حمله کند و هم مدافعانش شکست‌ناپذیر بودند ناگهان فرو پاشیده بود. چلسی با یک گل جلو بود که طی 22 دقیقه در همان نیمه نخست 1-4 عقب افتاد! وقتی نتیجه شد 3-5 همه چیز شبیه شده بود به بازی‌های هاکی و نه فوتبال. چلسی که طی 8 دیدار فقط 3 گل خورده بود در یک بازی 5 بار گل خورده. بله 5 بار. چلسی تاکنون به رهبری مورینیو در لیگ این قدر گل نخورده بود و این دومین بار طی 14 سال مربیگری او بود که مردانش پنج گل دریافت می‌کردند. این دومین شکست چلسی در لیگ برتر - پس از سقوط 2-1 برابر نیوکاسل - بشمار می‌رفت. همه این‌ها یعنی دیگر کسی چلسی 15-2014 را با آرسنال شکست‌ناپذیر که طی فصل 3-2002 بدون شکست سرانجام قهرمان شد را مقایسه نمی‌کند.

دو: فقط داوران در سقوط چلسی مقصر نیستند
ژوزه مورینیو در پایان دیدار قضاوت فیل داود را زیر سئوال برد و گفت: «... چیزهای دیگری بیش از پنج گل مرا شوکه کرده‌اند. بله می‌توان روز بدی را سپری کرد. ولی آن‌چه مرا حیرت‌زده کرده دو تصمیم باورنکردنی دو داور طی سه بازی آخر ما است. نکته این است مربیان و بازیکنان هستند که می‌برند و می‌بازند و نه داوران سوت به دست»... اما چلسی دیدار پیشین را هم با تساوی 1-1 برابر سوتهامپتون به پایان برده بود و تیم حاکم میدان بشمار نمی‌رفت. این جا و در این میدان جان تری و گری کاهیل در قلب دفاع خسته بودند و برانیسلاو ایوانویچ سردرگم. فقط آزپیلیکوئتا میان مدافعان در قواره خودش بازی کرده بود. این نخستین بازی بود که چلسی با حضور نمانیا ماتیچ می‌باخت. نزول ماتیچ که جلوی مدافعان بازی می‌کرد مترادف با سقوط چلسی بود. جوانان تاتنهام آبی‌پوش‌ها را به سرگیجه انداخته بودند. مدافعان چلسی به کلی سردرگم بودند و زخم‌پذیر. ورود رامیرس پس از نیمه اول کارساز نبود و شوک از گلباران شدن را محو نکرد. شاید خستگی 4 بازی متوالی گریبان مردان آبی‌پوش را چسبیده بود، ولی پسران تاتنهام هم روزهای پرمشغله‌ای را سپری کرده بودند. حالا چلسی تا پایان فصل 10 بازی در استمفورد بریج پیش رو دارد و 8 دیدار در خانه حریفان و اگر می‌خواهد قهرمان شود – که کنار سیتی نامزد قهرمانی است – نمی‌تواند پشت خستگی بازیکنانش و قضاوت داوران پنهان شود.

سه: هری کین، سلطان وایت هارت لین شد
خیلی‌ها هری کین را «سلطان وایت هارت لین» می‌خواندند و از سوی دیگر خیلی‌ها هم شانه‌هایشان را برابر این لقب بالا می‌انداختند. نکته‌بینانی هم بودند که هری کین و دیگو کاستا را مقایسه می‌کردند. کین هم مثل کاستا همیشه در هر دیداری جان می‌کند تا نقش قابل اشاره‌ای را به خود تعلق دهد. کین هم مثل کاستا تلاش می‌کرد مدافعان مقابلش را به تنگ آورد. کین هم مثل کاستا می‌خواست از هر فرصتی دروازه را باز کند. ولی اکنون هری کین پس از این دیدار برابر چلسی براستی سلطان وایت هارت لین شده و عده ای هم شعار « Kane for England / کین برای تیم ملی انگلیس » را سر دادند. او دو گل زد و یک ضربه پنالتی کسب کرد و پاس گل پنجم را به ناصر چدلی داد. حمله‌های او مدافعان اسم و رسم دار چلسی را به لرزه درآورد. آن جایی که چادلی، برانیسلاو ایوانویچ را مغلوب کرد و توپ را به هری کین سپرد و پسر جوان انگلیسی به آسانی ماتیچ را مغلوب کرد و توپ را با ضربه‌ای از بین پاهای جان تری درون دروازه کورتوا جای داد نمایشگر درخشش این پسر تاتنهامی بود. آن‌چه هری کین انجام داد قاعده جدول لیگ برتر را بهم ریخت. حالا در وایت هارت لین او را با گرت بیل بزرگ که راهی رئال مادرید شده مقایسه می‌کنند. هری کین اعتماد به نفس را به وایت هارت لین بازگردانده. چیزی که تاتنهام سخت بدان نیاز داشت.

چهار: پوچتینیو سرانجام در تاتنهام درخشید
پوچتینو پیش از بازی گفته بود: «... چلسی بهترین تیم جهان است و بازیکنانی در حد رئال مادرید در اختیار دارد»، ولی سوت پایان در حالی کشیده شد که طرفداران تاتنهام شعار «ما منتظر ششمین گل هستیم» را سر داده بودند. پوچتینو برای نخستین بار طی 8 بازی سرانجام ژوزه مورینیو را مغلوب کرده بود. سرانجام مربی پرادعای پرتغالی را شکست داده بود. تاتنهام پس از پیروزی 1-3 برابر اینتر در لیگ قهرمانان 11-2010 پیروزی بزرگی را جشن گرفته بود. پوچتینو در پایان می‌گفت: «... یک پیروزی بزرگ، ما شایسته برد بودیم، ما بهتر از چلسی بودیم»... پوچتینو در شرایطی این پیروزی بزرگ را جشن گرفت که رایان میسون در دقیقه 14 خط میانی را با پایی دردناک ترک کرده بود. ولی عملکرد پوچتینو حال و هوای حضورش در سوتهامپتون را داشت. هر سه گل نیمه اول تاتنهام برگرفته از درخشش پسران تاتنهام بودند. دنی رز در جناح چپ عالی بازی کرد و پس از داربی لندنی 2010 برابر آرسنال اولین گلش در داربی لندنی دیگری را زد. نبیل بن طالب بیست ساله در قلب دفاع نویدبخش بود. آندرو تاونزند هم پس از بازگشت از مصدومیت به درخشش ادامه داده و حرکات او و ناصر چادلی از دو گوش کارساز بوده‌اند.

پنج: رقابت قهرمانی 2015 تماشایی شد
چلسی در شرایطی 3-5 برابر تاتنهام فرو پاشید که خبر کابوس‌وار پیروزی 2-3 منچستر سیتی برابر ساندرلند با گل پیروزی‌بخش سیتی توسط فرانک لمپارد را می‌شنید. آن‌چه نیش می‌زد به قلب طرفداران چلسی و مورینیو. این نخستین باری است که چلسی صدر جدول را از دست داده و آن را به منچستر سیتی می‌سپرد. سال 2015 با صدرنشینی منچستر سیتی آغاز شده، نه چلسی.