این ملوان همان ملوان است اما ...!

ملواني كه با فيروز كريمي نتيجه مي‌گيرد همان ملواني است كه محجوب مديرش است، مديري كه طي اين هفته‌ها اتفاق خاصي برايش نيفتاده و فقط با گذشت زمان بخش كمي از قراردادها را پرداخت كرده است.

ملواني كه با فيروز كريمي نتيجه مي‌گيرد همان ملواني است كه مازيار زارع را در اختيار داشته است. در دروازه‌‌اش به حسين حسيني بازي مي‌داده و در نوك خط حمله چشم اميدش به جلال رافخايي بوده و اين ملوان همان ملواني است كه با پيراهن سفيد به ميدان مي‌آمد...فرق اين ملوان با ملوان گذشته در فيروز كريمي است، در مربي‌اي كه به تمرينات نظم داده، فوتبال بهتري را تمرين مي‌دهد، جدي است، اميد و انگيزه مي‌دهد و برد مي‌خواهد.

فيروز كريمي همان مربي‌اي است كه آخرين بار تيم باشگاهي ايراني را قهرمان آسيا كرده، حيف كه طي اين سال‌ها، فوتبال تلاش مي‌كرده از بذله‌گويي او سود ببرد تا دانش فني او. حيف كه خبرنگاران وقتي رودرروي فيروز كريمي قرار مي‌گيرند به جاي پرسش نكات فني به دنبال سوژه طنز هستند تا‌ گرا را براي خنداندن، دست او بدهند در حالي كه ساخت چنين تصاويري كار برنامه شام ايراني يا خنده‌بازار و... است نه گزارشگر برنامه‌هاي خبري و ....فوتبال امروز ملوان جهت‌دار و با هدف است؛ مثل سال گذشته كه اسكوچيچ سرمربي تيم بود. اين نتايج بيانگر يك مسئله مهم ديگر است؛ اينكه بازيكنان براي مربي‌اي بازي مي‌كنند كه قبولش داشته باشند.