تاریخ انتشار : ۱۳۹۶/۰۶/۰۲ ساعت ۱۰:۲۱
کد مطلب : ۱۳۵۵۸۱
به تعریف لغات پایبند باشیم
گروه سياسي: مصطفی ایزدی فعال سیاسی در يادداشتي در روزنامه بهار نوشت:
روزنامه نگاران در تعریف کلی، در چارچوب قانون اساسی و قوانین موضوعه در بیان نقطه‌نظرات خود و مردم و مسئولان و تحلیل مسائل آزاد هستند مگر اینکه خلافی را مرتکب شده باشند. البته این خلاف هم تعریف شده است. یک اینکه نسبت به تمامیت ارضی یک کشور خدشه وارد کنند، دو اینکه با کلمات رکیک شخصیت‌ها را مورد وهن قرار دهند، دیگر اینکه امنیت کشور را که البته همین امنیت هم تعریف‌شده است، به خطر بیندازند و همچنین اینکه هرزه‌نگاری کنند. بنابراین تعریف تخلف روشن است. با وجود این ممکن است برخی از مقامات قضایی و یا امنیتی بخواهند این عناوین را برای خودشان بازتعریف کنند. مثلا اگر روزنامه‌نگاری به مقامی نقد یا نصیحتی کرد، آنها بگویند که توهینی صورت گرفته است. توهین، نقد، تخریب در فرهنگ لغات و در قانون برای همه تعریف شده است. سیاستمداران، مسئولان امنیتی و قضایی نمی‌توانند از خود تعریف خلق کنند. در موضوع نقد برخی ممکن است بگویند این انتقادات تضعیف نظام است، که البته همین تضعیف نظام هم تعریف مشخصی ندارد. ما با دنیایی از لغات مواجه هستیم که مقامات تعریف می‌کنند و نه قانون؛نمی‌توان اسم نقد را تخریب یا انتقاد را اهانت گذاشت. تا زمانی که تکلیف این تعاریف مشخص نباشد برای اهالی رسانه، شرایط تغییری نخواهد کرد. اشکال دیگری هم که وجود دارد این است که برخی تک‌تک مقامات را عین نظام می‌دانند و چنانچه در یک رسانه احیانا به یکی از مقامات نقدی وارد شود، نمی‌گویند به شخص آنها نقد شده بلکه می‌گویند علیه نظام اقدام شده است و تا زمانی که شرایط به همین نحو باشد، برخورد قهری با رسانه‌ها و اهل قلم ادامه خواهد داشت. برای جلوگیری از گسترش چنین فضایی، مسئولان باید سعه صدر خود را زیاد کنند و همانگونه که رئیس دستگاه قضا در آستانه روز خبرنگار گفت باید با اهالی رسانه‌ها مهربان بود. بالاخره هر یک از مقامات و دستگاه‌ها در عملکرد هایشان یک سری جاذبه‌ها و یک سری دافعه‌ها دارند که مورد توجه رسانه‌ها و اهالی قلم قرار می‌گیرند و اگر در این میان سعه صدر وجود نداشته باشد شاهد برخورد‌های قهری خواهیم بود، برخورد هایی که در روز‌ها و هفته‌های گذشته تشدید شده است. در آخر اینکه اگر اهالی رسانه در رابطه با وظایف خبرنگاری و روزنامه‌نگاری خود فعالیتی قانونی کرده باشند و بر مبنای آن با چنین برخوردهایی روبه‌رو گردند محل نقد است و باید این رویه اصلاح شود.
روزنامه نگاران در تعریف کلی، در چارچوب قانون اساسی و قوانین موضوعه در بیان نقطه‌نظرات خود و مردم و مسئولان و تحلیل مسائل آزاد هستند مگر اینکه خلافی را مرتکب شده باشند. البته این خلاف هم تعریف شده است. یک اینکه نسبت به تمامیت ارضی یک کشور خدشه وارد کنند، دو اینکه با کلمات رکیک شخصیت‌ها را مورد وهن قرار دهند، دیگر اینکه امنیت کشور را که البته همین امنیت هم تعریف‌شده است، به خطر بیندازند و همچنین اینکه هرزه‌نگاری کنند. بنابراین تعریف تخلف روشن است. با وجود این ممکن است برخی از مقامات قضایی و یا امنیتی بخواهند این عناوین را برای خودشان بازتعریف کنند. مثلا اگر روزنامه‌نگاری به مقامی نقد یا نصیحتی کرد، آنها بگویند که توهینی صورت گرفته است. توهین، نقد، تخریب در فرهنگ لغات و در قانون برای همه تعریف شده است. سیاستمداران، مسئولان امنیتی و قضایی نمی‌توانند از خود تعریف خلق کنند. در موضوع نقد برخی ممکن است بگویند این انتقادات تضعیف نظام است، که البته همین تضعیف نظام هم تعریف مشخصی ندارد. ما با دنیایی از لغات مواجه هستیم که مقامات تعریف می‌کنند و نه قانون؛نمی‌توان اسم نقد را تخریب یا انتقاد را اهانت گذاشت. تا زمانی که تکلیف این تعاریف مشخص نباشد برای اهالی رسانه، شرایط تغییری نخواهد کرد. اشکال دیگری هم که وجود دارد این است که برخی تک‌تک مقامات را عین نظام می‌دانند و چنانچه در یک رسانه احیانا به یکی از مقامات نقدی وارد شود، نمی‌گویند به شخص آنها نقد شده بلکه می‌گویند علیه نظام اقدام شده است و تا زمانی که شرایط به همین نحو باشد، برخورد قهری با رسانه‌ها و اهل قلم ادامه خواهد داشت. برای جلوگیری از گسترش چنین فضایی، مسئولان باید سعه صدر خود را زیاد کنند و همانگونه که رئیس دستگاه قضا در آستانه روز خبرنگار گفت باید با اهالی رسانه‌ها مهربان بود. بالاخره هر یک از مقامات و دستگاه‌ها در عملکرد هایشان یک سری جاذبه‌ها و یک سری دافعه‌ها دارند که مورد توجه رسانه‌ها و اهالی قلم قرار می‌گیرند و اگر در این میان سعه صدر وجود نداشته باشد شاهد برخورد‌های قهری خواهیم بود، برخورد هایی که در روز‌ها و هفته‌های گذشته تشدید شده است. در آخر اینکه اگر اهالی رسانه در رابطه با وظایف خبرنگاری و روزنامه‌نگاری خود فعالیتی قانونی کرده باشند و بر مبنای آن با چنین برخوردهایی روبه‌رو گردند محل نقد است و باید این رویه اصلاح شود.
