تاریخ انتشار : ۱۳۹۸/۰۹/۰۱ ساعت ۱۷:۳۲
کد مطلب : ۱۹۲۳۷۳
انتخاب مسير آسان
محمد توکلی
مقامات دولتي، از رئيس‌جمهور تا سخنگوي دولت، از رئيس سازمان برنامه و بودجه تا رئيس‌كل بانك مركزي و ديگر مسئولان اقتصادي در اين نكته تاكيد دارند كه تصميم اخير درخصوص افزايش قيمت بنزين و سهميه‌بندي كردن آن تصميمي سخت بوده كه با نوعي «فداكاري» از سوي دولت انجام شده است اما آيا به واقع ما با يك «تصميم سخت» روبرو هستيم؟
براي پاسخ به اين پرسش ابتدا مروري داشته باشيم براي گفته‌هاي رئيس‌جمهور روحاني در جلسه اخير هيات دولت. حسن روحاني درخصوص دلايل اتخاذ تصميم افزايش قيمت بنزين مي‌گويد: «براي طرح حمايت معيشتي كمك به خانوارهاي متوسط و كم‌درآمد سه راه بيشتر نداريم يا بايد ماليات مردم را افزايش دهيم يا بايد نفت بيشتري صادر كنيم يا مي‌بايست از يارانه‌ها بكاهيم.»
روحاني در ادامه از محدوديت‌هاي ناشي از تحريم‌ها در صادرات نفت و كاهش درآمدهاي آن مي‌گويد، سپس شرايط اقتصادي جامعه را به عنوان دليل عدم افزايش ماليات اعلام مي‌كند و در نهايت به اين نتيجه مي‌رسد كه در چنين شرايطي دولت مجبور بود تا براي به دست آوردن منابع مالي كافي جهت كمك معيشتي به 18 ميليون خانوار با درآمد كم يا متوسط قيمت بنزين را افزايش دهد و فشار ناشي از چنين تصميمي را تحمل كند.
بنابر روايت دولتي‌ها تصميم اتخاذ شده درخصوص بنزين تنها گزينه روي ميز و تصميمي دشوار بوده است كه دولت با «فداكاري» آن را اجرايي كرده است، واقعيت اما با اين روايت تفاوت‌هايي دارد!
آقاي رئيس‌جمهور مي‌گويد بين سه گزينه رفع محدوديت‌هاي ناشي از تحريم نفتي و يا افزايش ماليات و يا كاهش يارانه‌ها گزينه چهارمي را انتخاب كرده‌اند كه به نظر سران قوا گزينه مطلوب‌تري بوده است واقعيت اما اين است كه اين تصميم نه انتخاب گزينه مطلوب بلكه برگزيدن مسيري آسان بوده است. تغيير رويكرد سياست خارجي و حركت در مسيري تازه در اين حوزه با هدف رفع تحريم‌ها به خصوص در دو حوزه نفتي و بانكي و يا تغيير قوانيني كه سال‌ها است بخش بزرگي از اقتصاد ايران كه اصطلاحا «نهادهاي عمومي غيردولتي» خوانده مي‌شوند را از ماليات معاف كرده است و يا حذف كامل بودجه مراكز، موسسات و نهادهايي كه بدون كوچكترين پاسخگويي بخش اعظمي از بودجه را مي‌بلعند و بنا بر گفته مشاور رئيس‌جمهور در صورت كاهش بودجه آنان شاهد «گروگانگيري بودجه‌اي» خواهيم بود و ... مي‌توانست مصداق «تصميم سخت» باشد كه دولت تمايلي به نزديك شدن به اين چنين تصميماتي را هم نداشته است.
اين اقدام دولت درخصوص بنزين كه با همراهي كليات ساختار سياسي نيز بوده است نه فداكاري است و نه تصميم سخت بلكه حركت در مسيري آسان بود كه نتيجه آن افزايش فشار بر مردم و ناكارآمد شدن بيش از پيش اقتصاد ملي خواهد بود.
مقامات دولتي، از رئيس‌جمهور تا سخنگوي دولت، از رئيس سازمان برنامه و بودجه تا رئيس‌كل بانك مركزي و ديگر مسئولان اقتصادي در اين نكته تاكيد دارند كه تصميم اخير درخصوص افزايش قيمت بنزين و سهميه‌بندي كردن آن تصميمي سخت بوده كه با نوعي «فداكاري» از سوي دولت انجام شده است اما آيا به واقع ما با يك «تصميم سخت» روبرو هستيم؟
براي پاسخ به اين پرسش ابتدا مروري داشته باشيم براي گفته‌هاي رئيس‌جمهور روحاني در جلسه اخير هيات دولت. حسن روحاني درخصوص دلايل اتخاذ تصميم افزايش قيمت بنزين مي‌گويد: «براي طرح حمايت معيشتي كمك به خانوارهاي متوسط و كم‌درآمد سه راه بيشتر نداريم يا بايد ماليات مردم را افزايش دهيم يا بايد نفت بيشتري صادر كنيم يا مي‌بايست از يارانه‌ها بكاهيم.»
روحاني در ادامه از محدوديت‌هاي ناشي از تحريم‌ها در صادرات نفت و كاهش درآمدهاي آن مي‌گويد، سپس شرايط اقتصادي جامعه را به عنوان دليل عدم افزايش ماليات اعلام مي‌كند و در نهايت به اين نتيجه مي‌رسد كه در چنين شرايطي دولت مجبور بود تا براي به دست آوردن منابع مالي كافي جهت كمك معيشتي به 18 ميليون خانوار با درآمد كم يا متوسط قيمت بنزين را افزايش دهد و فشار ناشي از چنين تصميمي را تحمل كند.
بنابر روايت دولتي‌ها تصميم اتخاذ شده درخصوص بنزين تنها گزينه روي ميز و تصميمي دشوار بوده است كه دولت با «فداكاري» آن را اجرايي كرده است، واقعيت اما با اين روايت تفاوت‌هايي دارد!
آقاي رئيس‌جمهور مي‌گويد بين سه گزينه رفع محدوديت‌هاي ناشي از تحريم نفتي و يا افزايش ماليات و يا كاهش يارانه‌ها گزينه چهارمي را انتخاب كرده‌اند كه به نظر سران قوا گزينه مطلوب‌تري بوده است واقعيت اما اين است كه اين تصميم نه انتخاب گزينه مطلوب بلكه برگزيدن مسيري آسان بوده است. تغيير رويكرد سياست خارجي و حركت در مسيري تازه در اين حوزه با هدف رفع تحريم‌ها به خصوص در دو حوزه نفتي و بانكي و يا تغيير قوانيني كه سال‌ها است بخش بزرگي از اقتصاد ايران كه اصطلاحا «نهادهاي عمومي غيردولتي» خوانده مي‌شوند را از ماليات معاف كرده است و يا حذف كامل بودجه مراكز، موسسات و نهادهايي كه بدون كوچكترين پاسخگويي بخش اعظمي از بودجه را مي‌بلعند و بنا بر گفته مشاور رئيس‌جمهور در صورت كاهش بودجه آنان شاهد «گروگانگيري بودجه‌اي» خواهيم بود و ... مي‌توانست مصداق «تصميم سخت» باشد كه دولت تمايلي به نزديك شدن به اين چنين تصميماتي را هم نداشته است.
اين اقدام دولت درخصوص بنزين كه با همراهي كليات ساختار سياسي نيز بوده است نه فداكاري است و نه تصميم سخت بلكه حركت در مسيري آسان بود كه نتيجه آن افزايش فشار بر مردم و ناكارآمد شدن بيش از پيش اقتصاد ملي خواهد بود.
تمام حرفاشون با هم مغایرت داره
ما مهم نیستیم
سیاست مهم است
حکومت مهم است (364818)