به روز شده در ۱۴۰۳/۰۹/۰۴ - ۲۲:۵۴
 
۵
تاریخ انتشار : ۱۳۹۸/۱۲/۱۳ ساعت ۱۹:۳۱
کد مطلب : ۲۰۳۳۳۲

توصیه‌های کرونایی ملت به دولت! 

توصیه‌های کرونایی ملت به دولت! 
کورش شفیعی ایران‌نژاد
با گذشت ده روز از اعلان رسمی شیوع ویروس کرونا (کووید 19) در ایران و گسترش روزافزون و تصاعدی آن در استان‌های مختلف کشور عزیزمان و بالا رفتن آمار مبتلایان و قربانیان این ویروس بیرحم و ناخوانده؛ اظهارنظرها و اقدامات فراوانی در اینخصوص انجام شده است و خبرهای متعدد و متکثری (درست یا غلط) در این راستا در رسانه‌های رسمی و غیر رسمی، شبکه‌های اجتماعی و افواه عمومی در حال چرخش و گردش است. 
فارغ از تأخیر و تعلل‌های اولیه در جلوگیری از ورود این ویروس به کشور، فارغ از قصور و کوتاهی‌های اولیه در اطلاع رسانی عمومی و اقدامات پیشگیرانه، فارغ از ناکارآمدی‌های اولیه که در تأمین و تجهیز اقلام بهداشتی پیشگیری (ماسک، دستکش، مواد ضدعفونی و. . .) رخ داده است؛ بهرحال به نظر میرسد هم اکنون دولت، نهادهای عمومی، نظامی و سمن‌ها با تمام توان خود برای مبارزه با این اپیدمی رعب آور، بسیج شده‌اند و تا حد قابل توجهی توانسته‌اند با همراهی بخش مسئولیت پذیر ملت، گام‌های مثبت و مؤثری در جهت کنترل آن بردارند. 
در این میان تلاشهای وزارت بهداشت - درمان و آموزش پزشکی، ستاد ملی مدیریت بیماری کرونا و در خط مقدم همه آنها؛ پزشکان، پرستاران و کادر درمانی و خدماتی بیمارستانها قابل تقدیر و ستایش است و توصیه‌های کرونایی V. Behdashtنیز در سراسر کشور اطلاع رسانی شده و قطعا منشأ اثرات مثبت بسیاری خواهد بود. 
این ملت نجیب؛ در گذر تاریخ، حوادث ناگوار بسیاری را متحمل شده است و بی شک این بار نیز از این آزمون سخت، سربلند بیرون خواهد آمد. . . 
و اما بعد. . . . 
در کنار تمام خدمات و تلاشهای دولت و مسئولین؛ طبیعی است که ملت نیز انتظارات، درخواسته ها، پیشنهادات و توصیه هایی به دولت و تصمیم گیران کشور داشته باشد: 
- با توجه باینکه کارزار نبرد با این بیماری همه گیر، ممکن است هفته‌ها بطول انجامد؛ تعطیلی مدارس، دانشگاهها و مراکز آموزشی تا ریشه کنی کامل این اپیدمی تداوم یابد و برنامه ریزی برای آموزش‌های از راه دور (از طریق تلویزیون و فضای مجازی) انجام پذیرد. 
- برای کاستن از احتمال سرایت جمعی این ویروس؛ بر روی گزینه تعطیلی برخی ادارات غیرضروری تأمل شود و در سایر ادارات که ادامه فعالیت آنها در کشور ضرورت تام دارد، گزینه استفاده از خدمات الکترونیکی، دورکاری کارکنان (اتوماسیون‌های تحت وب)، اعطای مرخصی‌های آزاد با تایید مدیر دستگاه مربوطه، شیفت‌بندی کارکنان و استفاده از حداکثر 30% ظرفیت پرسنلی در این مدت؛ مورد مداقه  قرار گیرد و عملیاتی شود. 
- به هر نحو مقتضی از مسافرت‌های غیرضروری بین شهری افراد (خصوصا از مبدأ و مقصد شهرهای کانون شیوع) جلوگیری بعمل‌اید و برای ناقضین مقررات مربوط به این "شبه قرنطینه"، مجازات‌های سنگین در نظر گرفته شود. 
- اقلام و کالاهای ضروری مردم، شامل ارزاق و نیز مواد بهداشتی و ضدعفونی کننده، به وفور در فروشگاههای زنجیره‌ای توزیع شود بنحویکه هرکسی بتواند به راحتی و به‌اندازه نیاز هفتگی خود خریداری و در منزل نگهداری کند تا نیاز به رفت و آمدهای روزانه و خروج از منزل نداشته باشد. ضمن اینکه کنترل قیمتها (بویژه در بخش ارزاق عمومی و خوراکیها) بصورت جدی‌تر از همیشه از طریق ارگانهای مربوطه (وزارت صمت و سازمان تعزیرات و. . .) انجام پذیرد. 
- برای کارکنان واحدهای درمانی و خدماتی بیمارستان‌های درگیر، پاداش‌های نقدی معتنابهی لحاظ و بموقع و منظم به ایشان پرداخت شود. 
- جهت جبران خسارت کسب و کارهای مردم که دراین مدت با رکود فاحشی مواجه شده‌اند و معیشت بخش بزرگی از جامعه با مشکل مواجه شده است، مبلغی به عنوان "یارانه کرونا " به تمام خانوارها (بدون غربالگری از جنس یارانه بنزین!) پرداخت شود. البته دولت میتواند حقوق بگیران خود و سایر نهادهای عمومی غیردولتی (که درآمد ثابتی دارند) را از این پرداخت‌ها مستثنی نماید. 
- جهت کمک به عموم مردم و بازهم در راستای جبران خسارت کسب و کار ملت، به مدت یک یا دو ماه، قبوض برق و گاز و آب خانوارها را (مشروط بر اینکه در حد مصرف معقول و بهینه یا متلا معادل مصرف متوسط ده ماهه گذشته همان خانوار باشد) مجانی اعلام نماید. 
- برای دو الی سه ماه آینده، جریمه‌های مربوط به دیرکرد در بازپرداخت اقساط بانکی مردم را مشمول بخشودگی نماید. 
- به منظور‌ ترغیب مردم به عدم خروج غیرضروری از منازل خود، هزینه‌های تلفن ثابت و اینترنت خانگی، مشمول تخفیف و طرح‌های تشویقی و انگیزشی شوند. 
بدیهی است که اجرای تمام یا بخشی از انتظارات فوق الذکردر یکی دو ماه آینده؛ برای دولت و مجموعه حاکمیتی کشور، بار مالی قابل توجهی خواهد داشت و لیکن مطمئنا ارزش معادل آن، از هزینه هایی که  قرار است در ازای گسترش غیرقابل مهار این بیماری به کشور تحمیل شود؛ به مراتب کمتر خواهد بود.