داريوش احمديان
با نگاهي به پاسخهاي مسئولان وزارت بهداشت به منتقدان طرح تحول سلامت ميتوان متوجه اين نکته شد که اين حضرات آن طور که بايد و شايد منتقدان را به رسميت نميشناسند و نوع مواجههي غلطي را با نقادان در پيش گرفتهاند که جاي نگراني بسياري دارد. با همين قلم در هفتهي پيش چند خطي در حمايت از اين طرح ملي که از بزرگترين موفقيتهاي دولت تدبير و اميد است نوشته شد در نتيجه بعنوان يک حامي اين طرح بايد اين تذکر مشفقانه را به مسئولان وزارت بهداشت و درمان يادآور شد که چنين شکلي از روبرو شدن با منتقدان تنها باعث ميشود که پاسخهاي منطقي که در جوابيههاي مسئولان اين وزارتخانه موجود است به حاشيه رانده شود.
از جمله نکات مطرح شده توسط مسئولان طرح تحول در اعتراض به منتقدان اين است که چرا رسانهها و چهرههاي منتقد اين طرح در کنار ضعفها، نقاط قوت و مثبت اين اقدام را بيان نميکنند. چنين توقعي از رسانهها توقع کاملا نابجايي است و نشان دهندهي اين امر است که حضرات مسئول وزارتخانه آن طور که بايد و شايد رسانه را نميشناسند که چنين توقعاتي دارند. اين توقع عجيب و غريب از رسانهها نکتهاي است که در بيانِ ديگر مسئولان از جريانهاي مختلف هم ديده ميشود و اين طور که مشخص است اين نشناختن کارکرد رسانه و مفهوم نقد تبديل به يک بيماري همه گير شده است.
بيان نقاط قوت وظيفهي منتقد نيست. اين وظيفهي روابط عمومي دستگاهها و حاميان يک اقدام است. منتقد وظيفه اش ديدن عيوب يک سيستم و نشان دادن آن عيوب به ديگران براي اصلاح سيستم است. منتقد کار ويژه اش ديدن قسمت خالي ليوان است. قسمت پر ليوان را بايد روابط عموميها يا خود مسئولان يا حاميان يک سيستم به جامعه نشان دهند در نتيجه اين توقع که منتقدان طرح تحول سلامت يا هر اقدام ديگري موظفاند در کنار بيان ضعفها از نقاط قوت هم سخن بگويند نميتواند انتظاري منطقي باشد.