تاریخ انتشار : ۱۳۹۵/۰۹/۱۷ ساعت ۰۸:۱۰
کد مطلب : ۱۲۱۴۶۲
«استغفار» برای «الحمدلله»!
صادق صدرایی
حکایت غریبی است حکایت آنان که از رنج مردم برای آنکه در بازی قدرت شان به جایگاهی برسند شادمان می‌شوند، روزی از برخورد دو قطار با هم و سوختن هموطنانشان به جشن و پایکوبی مجازی می‌پردازند و حتی این شادمانی شان را با تیترهایی مشمئز کننده نشان می‌دهند، روزی دیگر از افزایش قیمت دلار بال در می‌آورند و از شدت شعف آن که وزیر ارشاد دولت سابق بوده است و حوزه‌ی تحصیلاتش هم فقه و حقوق است کارشناس اقتصادی می‌شود و از نرخ دلار می‌گوید و به کل هم فراموش می‌کنند که در زمان دولت محبوبشان، دلار در فاصله‌ی زمانی بسیار کوتاهی چهار برابر شد و امروز هم از اینکه به خیالشان می‌توانند برجام را بر هم بزنند و باز بساط دور زدن تحریم‌ها (که همان دور زدن ملت است) را به راه بیندازند تا به نان و نوایی برسند، همان کاری که از ابتدای برجام با خبرسازی‌های جعلی به دنبالش بوده‌اند. هنگامی که آدمی با چنین رفتارهای عجیب و غریبی مواجه می‌شود و می‌بیند که عده‌ای از رنج هموطنانشان خوشحال می‌شوند ناخود آگاه یاد این حکایت می‌افتد: "شیخ سری سقطی، می‌گفت: من سی سال است که استغفار میکنم به خاطر یک "الحمدلله" که گفته‌ام، به خاطر یک شکرگزاری از خداوند. گفتند چطور؟
گفت: من در بغداد دکاندار بودم یک وقت خبر رسید که فلان بازار بغداد را حریقی پیدا شد و سوخت. دکان من هم در آن بازار بود. به سرعت رفتم ببینم دکان من سوخته یا نه؟ یک کسی به من گفت: آتش به دکان تو سرایت نکرده گفتم: الحمد لله! بعد با خودم فکر کردم که آیا تنها تو در دنیا بودی؟ بالاخره آتش چهار تا دکان را سوخته دکان تو را نسوخته یعنی دکان دیگری را سوخته " الحمدالله "؟! معنایش این است که الحمد لله آتش دکان مرا نسوخت، دکان او را سوخت. پس من راضی شدم به اینکه دکان او سوخته بشود و دکان من سوخته نشود بعد به خودم گفتم: "اولاتهتم للمسلمین سری" (تو غصه مسلمین در دلت نیست؟) ]اشاره است به حدیث پیغمبر (ص) که فرمودند "من اصبح لا یهتم بامور المسلمین فلیس بمسلم" (هر کس که صبح کند و همتش خدمت به مسلمانان نباشد، او مسلمان نیست) [ و من سی سال است که دارم استغفار آن الحمدلله را میگویم"
حکایت غریبی است حکایت آنان که از رنج مردم برای آنکه در بازی قدرت شان به جایگاهی برسند شادمان می‌شوند، روزی از برخورد دو قطار با هم و سوختن هموطنانشان به جشن و پایکوبی مجازی می‌پردازند و حتی این شادمانی شان را با تیترهایی مشمئز کننده نشان می‌دهند، روزی دیگر از افزایش قیمت دلار بال در می‌آورند و از شدت شعف آن که وزیر ارشاد دولت سابق بوده است و حوزه‌ی تحصیلاتش هم فقه و حقوق است کارشناس اقتصادی می‌شود و از نرخ دلار می‌گوید و به کل هم فراموش می‌کنند که در زمان دولت محبوبشان، دلار در فاصله‌ی زمانی بسیار کوتاهی چهار برابر شد و امروز هم از اینکه به خیالشان می‌توانند برجام را بر هم بزنند و باز بساط دور زدن تحریم‌ها (که همان دور زدن ملت است) را به راه بیندازند تا به نان و نوایی برسند، همان کاری که از ابتدای برجام با خبرسازی‌های جعلی به دنبالش بوده‌اند. هنگامی که آدمی با چنین رفتارهای عجیب و غریبی مواجه می‌شود و می‌بیند که عده‌ای از رنج هموطنانشان خوشحال می‌شوند ناخود آگاه یاد این حکایت می‌افتد: "شیخ سری سقطی، می‌گفت: من سی سال است که استغفار میکنم به خاطر یک "الحمدلله" که گفته‌ام، به خاطر یک شکرگزاری از خداوند. گفتند چطور؟
گفت: من در بغداد دکاندار بودم یک وقت خبر رسید که فلان بازار بغداد را حریقی پیدا شد و سوخت. دکان من هم در آن بازار بود. به سرعت رفتم ببینم دکان من سوخته یا نه؟ یک کسی به من گفت: آتش به دکان تو سرایت نکرده گفتم: الحمد لله! بعد با خودم فکر کردم که آیا تنها تو در دنیا بودی؟ بالاخره آتش چهار تا دکان را سوخته دکان تو را نسوخته یعنی دکان دیگری را سوخته " الحمدالله "؟! معنایش این است که الحمد لله آتش دکان مرا نسوخت، دکان او را سوخت. پس من راضی شدم به اینکه دکان او سوخته بشود و دکان من سوخته نشود بعد به خودم گفتم: "اولاتهتم للمسلمین سری" (تو غصه مسلمین در دلت نیست؟) ]اشاره است به حدیث پیغمبر (ص) که فرمودند "من اصبح لا یهتم بامور المسلمین فلیس بمسلم" (هر کس که صبح کند و همتش خدمت به مسلمانان نباشد، او مسلمان نیست) [ و من سی سال است که دارم استغفار آن الحمدلله را میگویم"
