وجه مثبت «ترامپی» شدن امریکا

گروه سياسي: آنچه دونالد‌ترامپ در این روزها از خود و سیاست‌های جدید کاخ سفید به نمایش گذاشته است موجب اعتراضات و دلهره هایی برای بخش گسترده‌ای از مردم جهان شده است. آنان دل نگران ظهور هیتلر جدیدی هستند.

البته مختصات جهان امروز قطعا اجازه ظهور پدیده‌هایی همچون هیتلر را نخواهد داد اما نوع مواجهه‌ای که‌ترامپ و دولتش در موضوعات مختلف دارند قطعا خسارت‌هایی را به جهان در حوزه‌های مختلف خواهد زد. خسارت هایی که ممکن است بخشی از آن‌ها جبران ناپذیر باشد.

این لیوان تقریبا خالی سیاست ورزی به سبک‌ترامپ نیمه پری هم دارد که می‌توان آن را ناظر بر سیاست ورزی ایرانی در چهار دهه اخیر فهم کرد. نگرشی در بین سیاسیون داخلی همواره مدعی است که دو جریان سیاسی حاضر در هیات حاکمه امریکا رفتاری یکسان دارند و اختلافاتشان تنها جنگ زرگری است و ضرب المثل عامیانه «سگ زرد برادر شغال است» را برای تحلیل اختلافات دو حزب جمهوری خواه و دموکرات استفاده می‌کنند.

آنان که از کمی نزدیک‌تر سیاست امریکا را دنبال می‌کنند همواره از وجود چنین نگاهی در بین کسر قابل توجهی از سیاسیون ایرانی متعجب می‌شدند و معتقد بودند که چنین نگاهی باعث آن می‌شود که از اختلافات موجود در هیات حاکمه آمریکا به سود منافع ملی استفاده نشود. یکی از افرادی که بارها در نقد چنین نگاهی سخن گفته است وزیر امور خارجه فعلی کشورمان است. محمدجواد ظریف از همان روزهایی که به عنوان نماینده ایران در سازمان ملل حضور داشت تا در دوران مذاکرات هسته‌ای اخیر بارها بر این نکته تاکید کرده است و در بعضی سال‌ها هم به واسطه همین نگاهش از سوی جریانات تندرو به همراهی باآمریکا متهم می‌شد.

حال با آمدن‌ ترامپ و اقدامات تندروانه او، جریان رسمی بیشتر از گذشته با واقعیت اختلافات و تفاوت‌های نگاه‌های فعال در سیاست امریکا آشنا خواهد شد و هر فردی با کمترین اطلاعات هم می‌تواند با مقایسه عملکرد امریکای اوباما با امریکای‌ترامپ تفاوت‌ها را احساس کند. پس از درک این تفاوت‌ها حال باید به این پرسش اساسی پاسخ داده شود که به چه دلیل از فرصت هشت سال حضور اوباما در کاخ سفید علاوه بر حل و فصل پرونده هسته‌ای برای حل بخش بزرگتری از اختلافات و تنش‌ها بین دو کشور که آسیبش متوجه مردم شده است استفاده کافی نشد؟