تاریخ انتشار : ۱۳۹۳/۰۲/۰۶ ساعت ۰۹:۱۰
کد مطلب : ۳۹۳۷۲
اين‌‌روش‌ها، «آب‌در هاون‌كوبيدن» است عزيزان‌برادر!
جمعیت به شكل احساسي افزایش نمي‌يابد
مادامیکه وضعیت اقتصادی کشور بهبود نیابد و بیکاری و تورم مهار نگردد، نه تنها افزایش جمعیت، بلکه تشکیل خانواده نیز روز به روز در کشور کاهش خواهد داشت...
عطا افشاریان
گروه جامعه: تاريخ معاصر ما نشان مي‌دهد كه همواره یکی از مشخصه‌هاي سیاستمداران و كارگزاران ایران پرداختن هیجانی و گذرا و البته بدون کار دقیق کارشناسی به موضوعات روز است. یکی از موضوعات داغ این روزه پرداختن به فرمایشات رهبری در مورد لزوم افزایش جمعیت کشور است. مطابق آنچه مرسوم است همه نهادها و مسئولین طی اقدامی هماهنگ در جهت ارائه طرحهایی برای تحقق بخشیدن این فرمایشات برآمدند. طرحهایی که مانند موضوعات دیگر چون مقوله فرهنگ، اقتصاد و مبارزه با مفاسد، ضربتی و دستوری تهیه شدند بدون پرداختن به ریشه‌هاي اصلی کاهش میزان تولد و عدم تمایل خانواده‌ها به فرزند آوری و البته ازدواج.
دستاوردها و ره یافتهای سایر کشورها همواره در مسیر توسعه راه گشا و موثر هستند، ولی ظاهرا بدبینی جامعه ایرانی،به ویژه سیاستمداران آن، به برنامه‌هاي کشورهای توسعه یافته ما را به آزمون و سعی و خطا واداشته است. کشور فرانسه یک از کشورهای اروپایی است که در راستای مبارزه با رشد منفی جمعیت برنامه هایی را تدوین نموده است:
* پاداش تولد: به خانواده‌هاي با درآمد پایین به ازای هر فرزند پاداش تولد تعلق مي‌گیرد.
* کمک هزینه پایه خانواده: برای فرزندان زیر سه سال خانواده، ماهیانه مبلغی پرداخت مي‌گردد به گونه‌اي که بیشتر از نصف هزینه کودک را پوشش مي‌دهد. در سال 2008 دولت فرانسه در این راستا 37 میلیارد یورو هزینه نموده است (این رقم با میزان یارانه پرداختی دولت ایران و جنجالهای آن مقایسه گردد).
* پرداخت هزینه پرستاری بچه تا سه سالگی.
* سبدهای حمایتی از خانواده‌هاي کم درآمد
* کمک هزینه ورود به مدرسه
* بورسیه‌هاي تحصیلی مقاطع تحصیلی مختلف.
* وجود صنف دستیار مادران که در نگهداری کودکان به مادران کمک مي‌کنند و حکم دایه در فرهنگ قدیم ایران را دارند.این افراد از هر نظر توسط دولت تعیین صلاحیت مي‌شوند.
بسته دولت فرانسه را مقایسه نمایید با طرحهایی که امروزه برای ایجاد ازدواج جوانان و تولد نوزاد در مجلس مطرح مي‌گردد:
* ایجاد مانع برای استخدام افراد مجرد بخصوص خانم‌ها
* حذف روشهای جلوگیری از بارداری و آموزش آنها
* وام چهارمیلیونی ازدواج که البته پرداخت نمی‌شود و سهم قابل توجهی نیز در هزینه خانوار ندارد.
و بطور کل روشهای دستوری و به عبارتی ضربتی که نتایجی را نیز دربر نخواهد داشت. متاسفانه هنوز رویکرد برنامه محوری در کارها و امور در کشور ما جای چندانی ندارد. افزایش جمعیت و تشویق خانواده‌ها به فرزند آوری وابسته به میزان حمایت دولت از خانواده‌ها مي‌باشد.
فاصله طبقاتی، متشنج بودن فضای اقتصادی، بیکاری و عدم توانایی تهیه مسکن مناسب تنها قسمتی از مشکلات خانواده‌ها است که تمایل آنها را به فرزندآوری و حتی تشکیل خانواده کم خواهد کرد. مادامیکه وضعیت اقتصادی کشور بهبود نیابد و بیکاری و تورم مهار نگردد، نه تنها افزایش جمعیت، بلکه تشکیل خانواده نیز روز به روز در کشور کاهش خواهد داشت، ضمن اینکه آمارهای اعلامی نیز از کاهش نرخ ازدواج و افزایش طلاق حکایت مي‌کند.
مصرف گرایی شدید جامعه، فاصله طبقاتی و از همه مهمتر تورم و بیکاری افسار گسیخته آفت‌های خانواده ایرانی هستند، مسلما طرحهایی از این دست نه تنها معضل را حل نخواهد کرد که فساد و مشکلاتی را در جامعه افزایش خواهد داد. رویکرد منطقی این است که دولتمردان و تصمیم گیران در نخستین گام وضعیت اقتصادی و مناسبات سیاسی کشور را بهبود دهند تا بسته‌اي مناسب حمایت از خانواده تدوین و اجرایی گردد، به دنبال آن افزایش جمعیت و ازدواج نیز محقق خواهد شد.
گروه جامعه: تاريخ معاصر ما نشان مي‌دهد كه همواره یکی از مشخصه‌هاي سیاستمداران و كارگزاران ایران پرداختن هیجانی و گذرا و البته بدون کار دقیق کارشناسی به موضوعات روز است. یکی از موضوعات داغ این روزه پرداختن به فرمایشات رهبری در مورد لزوم افزایش جمعیت کشور است. مطابق آنچه مرسوم است همه نهادها و مسئولین طی اقدامی هماهنگ در جهت ارائه طرحهایی برای تحقق بخشیدن این فرمایشات برآمدند. طرحهایی که مانند موضوعات دیگر چون مقوله فرهنگ، اقتصاد و مبارزه با مفاسد، ضربتی و دستوری تهیه شدند بدون پرداختن به ریشه‌هاي اصلی کاهش میزان تولد و عدم تمایل خانواده‌ها به فرزند آوری و البته ازدواج.
دستاوردها و ره یافتهای سایر کشورها همواره در مسیر توسعه راه گشا و موثر هستند، ولی ظاهرا بدبینی جامعه ایرانی،به ویژه سیاستمداران آن، به برنامه‌هاي کشورهای توسعه یافته ما را به آزمون و سعی و خطا واداشته است. کشور فرانسه یک از کشورهای اروپایی است که در راستای مبارزه با رشد منفی جمعیت برنامه هایی را تدوین نموده است:
* پاداش تولد: به خانواده‌هاي با درآمد پایین به ازای هر فرزند پاداش تولد تعلق مي‌گیرد.
* کمک هزینه پایه خانواده: برای فرزندان زیر سه سال خانواده، ماهیانه مبلغی پرداخت مي‌گردد به گونه‌اي که بیشتر از نصف هزینه کودک را پوشش مي‌دهد. در سال 2008 دولت فرانسه در این راستا 37 میلیارد یورو هزینه نموده است (این رقم با میزان یارانه پرداختی دولت ایران و جنجالهای آن مقایسه گردد).
* پرداخت هزینه پرستاری بچه تا سه سالگی.
* سبدهای حمایتی از خانواده‌هاي کم درآمد
* کمک هزینه ورود به مدرسه
* بورسیه‌هاي تحصیلی مقاطع تحصیلی مختلف.
* وجود صنف دستیار مادران که در نگهداری کودکان به مادران کمک مي‌کنند و حکم دایه در فرهنگ قدیم ایران را دارند.این افراد از هر نظر توسط دولت تعیین صلاحیت مي‌شوند.
بسته دولت فرانسه را مقایسه نمایید با طرحهایی که امروزه برای ایجاد ازدواج جوانان و تولد نوزاد در مجلس مطرح مي‌گردد:
* ایجاد مانع برای استخدام افراد مجرد بخصوص خانم‌ها
* حذف روشهای جلوگیری از بارداری و آموزش آنها
* وام چهارمیلیونی ازدواج که البته پرداخت نمی‌شود و سهم قابل توجهی نیز در هزینه خانوار ندارد.
و بطور کل روشهای دستوری و به عبارتی ضربتی که نتایجی را نیز دربر نخواهد داشت. متاسفانه هنوز رویکرد برنامه محوری در کارها و امور در کشور ما جای چندانی ندارد. افزایش جمعیت و تشویق خانواده‌ها به فرزند آوری وابسته به میزان حمایت دولت از خانواده‌ها مي‌باشد.
فاصله طبقاتی، متشنج بودن فضای اقتصادی، بیکاری و عدم توانایی تهیه مسکن مناسب تنها قسمتی از مشکلات خانواده‌ها است که تمایل آنها را به فرزندآوری و حتی تشکیل خانواده کم خواهد کرد. مادامیکه وضعیت اقتصادی کشور بهبود نیابد و بیکاری و تورم مهار نگردد، نه تنها افزایش جمعیت، بلکه تشکیل خانواده نیز روز به روز در کشور کاهش خواهد داشت، ضمن اینکه آمارهای اعلامی نیز از کاهش نرخ ازدواج و افزایش طلاق حکایت مي‌کند.
مصرف گرایی شدید جامعه، فاصله طبقاتی و از همه مهمتر تورم و بیکاری افسار گسیخته آفت‌های خانواده ایرانی هستند، مسلما طرحهایی از این دست نه تنها معضل را حل نخواهد کرد که فساد و مشکلاتی را در جامعه افزایش خواهد داد. رویکرد منطقی این است که دولتمردان و تصمیم گیران در نخستین گام وضعیت اقتصادی و مناسبات سیاسی کشور را بهبود دهند تا بسته‌اي مناسب حمایت از خانواده تدوین و اجرایی گردد، به دنبال آن افزایش جمعیت و ازدواج نیز محقق خواهد شد.
بهم ریخته 
۷۴۱
۱۳۹۳/۰۲/۰۶ ۰۹:۵۰
کدام افزایش کدام تشکیل زندگی چند سال منتظر استخدام آموزش و پرورش هستیم بعد وزیر میاد میگه امسال نداریم .جوانان به چه چیز دلخوش باشند به تورم یا به توقعات زیاد خانواده .یکی نیست به اینها بگه مای بی بی و شیر بچه هر ماه چقدر خرج دارن در یک هفته بابا مملکت آب برد (221448)
۱۳۹۳/۰۲/۰۶ ۱۵:۱۷
امتیازات انحصاری سود هنگفتی برای بانکها ایجاد می کند و اینکه بانکها در بهترین و گرانترین مناطق شهرها شعبه می زنند و اغلب هر ساله و غیر ضروری با صر ف میلیاردها تومان دکور و تابلوهای خود را عوض میکنند و پاداشهای چند صد میلیونی به مدیران خود می دهند گواه این ا دعاست ، دولت باید این بانکها را مجبور به دادن وام کافی بدون بهره و با سهولت کامل به جوانان متقاضی ازدواج و مزدوجین موقع تولد فرزند کند و قاطعانه با کارشکنی های بانکها در پرداخت این تسهیلات برخورد کند تا شاید از یکی از مشکلات مهم مردم و (221620)
۱۳۹۳/۰۲/۰۶ ۱۵:۲۳
اگر از بعد روانشناسانه به تعداد فرزندان توجه شود از نظر این علم تعداد فرزندان بین 2-3 نفر و فاصله انها نیز ترجیحا 2-3 سال باشد و تک فرزندی اصلا پذیر فته نیست و میتواند باعث اسیب در رشد روانی و اجتماعی خود بچه وتربیت فرزندی خودخواه شود طوری 80 درصد تک فرزندی اینگونه اند و در انتها نیز در صورت اتفاقی (که با توجه به امار بالای بیماریها و تصافات در ایران نامحتمل نیست )برای هر یک از سه عضو این چنین خانواده هایی باعث تنهایی و مشکلات فراوان و عمیقی برای دو عضو دیگر خانواده شود (221625)
۱۳۹۳/۰۲/۰۶ ۰۹:۵۴
به نظر من مجموعه حاکمیت می باید دو سیاست را در پیش گیرد:
1- به سیاست های کوتاه مدتی روی آورد که هزینه کمی دارد اما نشانه بسیار مثبتی به جامعه می فرستد. نمونه بارز آن خدمت اجباری سربازی است که می توان اختیاری شود یا تغییرات ملموسی در آن ایجاد شود تا جوانان دیگر آن را عامل مزاحم و با اثر تاخیر برای ورود به بازار کار، ندانند ...
2- سیاست های بلندمدت که بهبود وضعیت اقتصادی است و البته سیاست های حمایتی مشخص از خانوارهای کم درآمد که در قانون هدفمندی یارانه ها شناسایی می شوند، در دستور کار قرار گیرد (221450)
1- به سیاست های کوتاه مدتی روی آورد که هزینه کمی دارد اما نشانه بسیار مثبتی به جامعه می فرستد. نمونه بارز آن خدمت اجباری سربازی است که می توان اختیاری شود یا تغییرات ملموسی در آن ایجاد شود تا جوانان دیگر آن را عامل مزاحم و با اثر تاخیر برای ورود به بازار کار، ندانند ...
2- سیاست های بلندمدت که بهبود وضعیت اقتصادی است و البته سیاست های حمایتی مشخص از خانوارهای کم درآمد که در قانون هدفمندی یارانه ها شناسایی می شوند، در دستور کار قرار گیرد (221450)
۱۳۹۳/۰۲/۰۶ ۱۰:۴۴
خوشبختانه نسل بارور امروز برخلاف دهه شصت از آگاهی و دانش بالایی برخوردار هستند البته اندک جماعتی هستند که بر دروازه عقل و اندیشه قفل زده اند و راه را بر جولان دانش بسته اند ازین جماعت انتظاری نیست شاید جبر زمانه این جماعت را تأدیب کند اما اکثریت آگاه به هیچ وجه فریفته این قوانین و سخنان بی پایه نخواهند شد (221470)
۱۳۹۳/۰۲/۰۷ ۱۲:۵۶
اگر به دور بر خود نگاه کنید خواهید دید که بسیاری از کسانیکه درامد خوبی دارند و مشکل اقتصادی هم ندارند به تک فرزندی اکتفا میکنند ولی من پشیمانی شدید بعضی از انها را وقتی که دیگر فایده نداشت دیده ام که میگفتند هیچکس ما را درست راهنمایی نکرده بود اینها ناشی از تنبلی نسل جدید به خصوص خانمهاست که فقط فکر هیکل خود هستند و حتی دلشان برای صدمات روانی وارده به تک فرزند خود هم نمی سوزد که این خودخواهی این گروه را میرساند البته اینها اغلب از میانسالی به بعد که تنها شدند متوجه اشتباه بزرگ خود میشوند (222094)
۱۳۹۳/۰۲/۰۶ ۱۰:۵۹
من به واسطه شغلم با زنان روستایی زیاد سروکاردارم جمع کردن وسایل پیشگیری از بارداری از خانه های بهداشت کار اشتباهی است چون عدم دسترسی زنان روستایی به این وسایل درد سرهای زیادی هم برای اونها وهم برای جامعه به بار خواهد آورد به ویژه حاملی در سنین بالا خطر مرگ ومیر مادران باردار وتولد نوزادان ناهنجار ،سقط های غیر ایمن وهزاران مشکل دیگر ،حتی اگر سیاست دولت اینکه پولی برای تامین این وسایل پرداخت نکنه ، میتونه پول اونو از مردم بگیره ولی بهتره این وسایل در روستاهای محروم توزیع بشه (221474)
۱۳۹۳/۰۲/۰۶ ۱۱:۰۱
مشکل در اینجاست که حضرات مسئول به اشتباه فکر کردند که نقصان جمعیت به تبع برنامه ریزی های مدون آنها صورت گرفته است و سال های مدیدی در رویای این موفقیت خوشحال و شاد بودند. در صورتیکه علت آن فقر و بیکاری روز افزون و تورم مهار نشدنی بوده است. حال نیز حضرات قادر نخواهند بود با حرف و توصیه جمعیت را افزایش دهند مگر اینکه زیر ساخت های لازم برای سیر کردن همین فرزندان کنونی و تامین آتیه انها عملاً و نه شعاری عملی شود. یک سوئد ده دوازده میلیونی مرفه بهتر از یک بنگلادش 140 میلیونی فقر زده است. (221477)
۱۳۹۳/۰۲/۰۶ ۱۲:۵۱
همش به خواهرم مي‌گفتيم چرا تصميمي براي بچه دار شدن نميگيري، مي‌گفت بذاريد ببينم چي مي‌شه، بعد از 5سال زندگي مشترك برگشت خونه پدرم، چرا؟ چون همسرش هرچي پول داشت رو با زبون بازي ازش گرفته بود و توي اين چند سال حرفي نزده بود و بهش گفتيم چرا هيچي نگفتي گفت همش فكر مي‌كردم درست مي‌شه آخرش هم آقا يك دوست دختر پولدارتر خواهرم پيدا كرده و خواهرم رو رها كرده. منظورم از همه اين حرف‌ها اين بود كه ميزان اعتماد به آينده جوانان پايين آمده و حتي به طرف مقابل نمي‌شه اعتماد كرد چه برسه كه بچه‌اي بياد وسط. (221522)
۱۳۹۳/۰۲/۰۷ ۰۰:۰۹
من تعجب می کنم کشوری با ویژگی های طبیعی و جغرافیایی مثل ایران ومشکلات ساختاری اجتماعی و اقتصادی عدیده که داره 80میلیون جمعیت کنونی(که 50درصد قشر جوانش بیکارندو درصد قابل توجه ای از جوانان معتاد-امارهای رسمی 2.5 میلیون رو میگه) هو اضافه هست چه رسه به 150 میلیون.آقایان کمیت را فدای کیفیت نکنند که فردا هم در مقابل این جمعیت اضافی مسئولند و هم پیش قادر متعال. (221880)
۱۳۹۳/۰۲/۰۷ ۰۰:۳۸
ممکنه مردم به علت درست پيشگيري نکردن بچه دار بشن ولي ديگه به حرف سران حکومت بچه دار نميشن شک نکنيد کسي به حرف شما گوش نميکنه من شخصا حاضر به حرفتون گوش کنم به شرايط زير فقط يه کلام قبل از اقدام به بچه دار شدن 1 .کليد يک واحد اپارتمان 180متري سه خوابه براي فرزندم2 .باز کردن يک حساب 200هزاردلاري در يک بانک سويس
3 ..يک زمين 1000 متري در منطقه يک تهران براي اينده فرزندم ......بعد از گرفتن موارد فوق نقدا بازم به لج شما هم شده بچه دار نميشم (221899)
3 ..يک زمين 1000 متري در منطقه يک تهران براي اينده فرزندم ......بعد از گرفتن موارد فوق نقدا بازم به لج شما هم شده بچه دار نميشم (221899)
