همچنان اخلاق‌سوزی به خاطر چند رای بیشتر

روزنامه بهار: ایام انتخابات است و به رسم معمول در این روزهای منتهی به انتخابات سیاسیون صریح‌تر می‌شوند، ناگفته هایی که کمتر از آن حرفی به میان آمده است و حداکثر در حد اشاره در گذشته از آن‌ها گفته شده را بر زبان می‌آورند و خلاصه اش اینکه با کمرنگ شدن خطوط قرمز موهومِ مبتنی بر مصلحت، شخصیت واقعی سیاستمداران بیشتر از قبل خود را نشان می‌دهد. این فضا که آزادی عمل بیشتری را نسبت به گذشته در اختیار اهل سیاست قرار می‌دهد گاه باعث می‌شود که از آن سوی بام بیفتند و خطوط قرمز واقعی اخلاقی را برای به دست آوردن چند رای بیشتر زیر پا بگذارند. در ادامه به چند نمونه از بی اخلاقی‌های رایج در روزهای انتخابات که در این دوره بیشتر از گذشته هم شده است می‌پردازیم.
1ـ سیاه نشان دادن شرایط کشور
از جمله مواردی که در دوره‌های مختلف انتخابات شاهد آن هستیم این است که فضای نقدها به وضع موجود که امری طبیعی در انتخابات است به گونه‌ای پیش می‌رود که گویا در کشور هیچ کاری صورت نگرفته است. چنین رفتارهای تبلیغاتی که باعث پراکندن بذر ناامیدی در میان مردم خواهد بود شاید بخشی از جامعه را نسبت به دولت دلسرد کند و رایشان را به سمت رقبای دولت مستقر برگرداند اما در دراز مدت باعث بدبینی و ناامیدی نسبت به کلیت نظام خواهد شد. شاید مثلا در انتخاباتی مانند انتخابات88 یا انتخابات92 می‌شد به نامزدهای رقیب رئیس دولت وقت حق بدهیم که انتقادات تند و تیزی را هم مطرح کنند زیرا به عنوان مثال در شاخصی مثل نرخ تورم که تاثیری مستقیمی بر روی معیشت مردم دارد در آن ایام در صدر کشورهای جهان بوده‌ایم اما امروز که اقتصاد ملی نرخ تورم تک رقمی را تجربه می‌کند و نرخ رشد اقتصادی به عنوان شاخصی برای سنجش میزان رکود بعد از دو سال نرخ رشد منفی و دو سال نرخ رشد اندک وضعیت مناسبی را تجربه می‌کند تیره و تار نشان دادن وضعیت کشور بیشتر شبیه تلاشی نافرجام و غیر اخلاقی برای کسب چند رای بیشتر است. این شکل از تخریب در این دوره به قدری زیاد شده است که صدای اعتراض مراجع قم نیز شنیده می‌شود. به عنوان نمونه آیت الله مکارم شیرازی در روزهای گذشته طی درس خارج فقه خود گفته است: «برادران و عزیزان! این انتخابات را اسلامی کنید، هر کس خدماتی را که می‌خواهد انجام دهد بگوید؛ چرا دیگران را تخریب می‌کنید و پیشرفت خود را در نابودی دیگری می‌دانید؟ از همه بدتر آن است که کسانی دست به دست می‌دهند و نظام را برای پیشرفت خود تخریب می‌کنند و می‌گویند مملکت خراب است، اقتصاد نداریم، همه بیکار و بیمارند، و یک مشت دروغ می‌گویند تا بگویند ما می‌آییم و همه چیز را درست می‌کنیم.
خدا را شکر که کشوری مقتدر و توانا داریم؛ البته کشور مشکلاتی نیز دارد و به خاطر همین توانایی‌ها است که دشمنان برایش مشکل ایجاد می‌کنند. باید بر مشکلات فائق شد و نباید کاری کرد که مردم ناامید شوند تا فردی چهار روز به حکومت برسد»
2ـ دروغگو خواندن مسئولان کشور
بی اعتنایی به آمارهای رسمی کشور رسم ناصوابی است که در روزهای‌های تبلیغات انتخابات و به خصوص در چند سال اخیر که شاخص‌های اقتصادی کشور رو به بهبود نشان می‌دهد  در حال تکرار شدن است. در ایام تبلیغات برخی از‌تریبون داران و نامزدهای انتخابات بی محابا رییس جمهور کشور و نهادهایی که وظیفه محاسبه و اعلام آمارهای اقتصادی را دارند متهم به دروغگویی می‌کنند. پرسشی که می‌توان در این باره مطرح کرد این است که فرض کنیم با چنین‌ترفندهای سیاسی – رسانه‌ای نامزد این جریان سیاسی سکاندار قوه مجریه گردد، پس از آن دیگر چه تضمینی وجود دارد که آمارهای ارائه شده از سوی او از طرف دیگران آمارهایی غیر واقعی و کذب خوانده نشود؟ با چنین روشی می‌توان مملکت داری کرد؟ نکته مهم دیگر در این ارتباط آن است که رهبر انقلاب به صراحت این نوع رفتارها از سوی نامزدهای انتخابات را که رییس جمهور قانونی کشور را دروغگو خطاب کنند «زیر پا گذاشتن اخلاق، قانون و انصاف» دانسته اند. جریان مخالف دولت مستقر که خود را همواره پشت نقاب دفاع از نظام و رهبری پنهان می‌کند باید به این سوال مشخص پاسخ دهد که این چگونه ولایتمداری است که هشدار صریح رهبری را در خصوص نهی از دروغگو خواندن رئیس‌جمهور کشور و بی‌اعتنایی به آمارهای نهادهای رسمی را به کناری نهاده اند؟
3ـ سوء استفاده از شخصیت‌های ملی و ارزش‌های دینی
یکی از موارد غیراخلاقی که در دوره‌های اخیر انتخابات شاهد آن بوده‌ایم سوء استفاده نامزدهای انتخابات از ارزشهای دینی و شخصیت‌های ملی است. روزی خود را رجایی می‌نامند، روزی از «بوی بهشتی» دم می‌زنند، زمانی سردار سلیمانی را همراه خود جلوه می‌دهند، گاه از سیادتشان می‌گویند و از نامزدی «امام رضا پسند» سخن می‌گویند و زمانی هم هاله‌ای از نور را بر گرد خود می‌بینند. این رفتارها مصداق بارزی از تبلیغات بر مبنای رفتارهای غیر اخلاقی است. سوءاستفاده از نام شخصیت‌های ملی که مورد احترام اکثریت ملت هستند بدون آن که آنان به این کار رضایت داشته باشند و تنها باعث آن خواهد شد که بخش هایی از جامعه نسبت به این شخصیت‌ها نیز بدبین شوند. حکایت سوءاستفاده نامزدهای انتخابات از ارزش‌های دینی نیز به همین گونه است. شاید چنین سوءاستفاده هایی رای بخشی از جامعه را هم همراه با آن‌ها کند اما در بلند مدت قطعا باعث خسارت به همه از جمله آنانی خواهد شد که به معنای واقعی کلمه و نه برای رسیدن به قدرت دل در گرو چنین مفاهیمی دارند.
4ـ اتهام‌زنی بدون مدرک
ورود به حوزه‌های زندگی شخصی نامزدها، اتهام زنی‌های بی سند و مدرک و... از جمله دیگر موضوعاتی است که می‌توان آن را ذیل رفتارهای غیراخلاقی برای کسب قدرت دانست که اوج آن را در انتخابات88 شاهد بوده‌ایم و موضوعاتی شبیه به آن را هم در این انتخابات شاهدیم که امید است  در روزها آینده و با تذکرات مراجع دینی و بزرگان نظام شاهد کمرنگ شدن چنین رویه غیر اخلاقی باشیم که نتیجه‌ای جز بحران‌هایی خسارت بار اخلاقی و سیاسی نخواهد داشت.