تاریخ انتشار : ۱۳۹۶/۰۵/۰۴ ساعت ۱۴:۳۵
کد مطلب : ۱۳۴۱۳۹
سهم‌خواهی با کلید واژه فراجناحی
اسماعیل حسین‌پور
با نزدیک شدن به زمان معرفی کابینه، برخی اصولگرایان عزیز که هنوز شکست شان در انتخابات را نپذیرفته‌اند و هجمه‌های بی سابقه شان به دولت در خاطر مردم باقی مانده است طلبکارانه خواستار بکارگیری تفکرات مختلف سیاسی در کابینه دکتر روحانی هستند و بر کابینه فراجناحی تأکید دارند. این بزرگواران گویا انتخابات را با مسابقات المپیک اشتباه گرفته‌اند و فکر می‌کنند تا نفر سوم برنده‌اند و باید دارای جایگاه و پایگاه باشند.سؤال اینجاست چرا فقط در کابینه دکتر حسن روحانی باید نمود و نماد همه تفکرات سیاسی تبلور داشته باشد؟ مشخصا چرا این سهم خواهان از دولت که نقطه مقابل دولت بودند و هستند و امروز «انا شریک» بر لب دارند این توازن سیاسی و فراجناحی بودن را در دیگر مجموعه‌ها مطالبه نمی‌کنند؟ برخی بزرگواران سهم خواه اصولگرا از دولت بفرمایند آیا فقط کابینه دکتر روحانی جای عینیت بخشی به همه تفکرات سیاسی و فراجناحی بودن است یا در سایر قوا نیز رگه هایی از این نگاه باید وجود داشته باشد؟
مردم آگاهانه «آری» گفته به دکتر روحانی حق دارند از برخی افراد که امروز با شعار فراجناحی سهم خواه کابینه دکتر روحانی شده‌اند بپرسند در بین مجموعه مدیران اصلی و میانی صدا و سیما چند نفر اصلاح طلب به چشم می‌خورند؟ ، چند نفر امام جمعه اصلاح طلب در این سالیان منصوب شده‌اند تا فراجناحی بودن و توازن سیاسی و وحدت ملی عینیت بیشتری یابد؟ چند نفر اصلاح طلب توانسته‌اند در رده‌های مدیریتی و میانی قوه قضائیه به کارگیری شوند؟ چرا وقتی دولتی با رأی مستقیم مردم برگزیده می‌شود همین بزرگواران سهم خواه نه تنها تبریکی به رئیس جمهور منتخب نمی‌گویند بلکه تمام تلاش شان صرف ناکامی دولت می‌شود؟ چرا همین مدعیان امروز که در انتخابات اخیر دولت دکتر روحانی را ناتوان، خسته و... خطاب می‌کردند امروز برای حضور در این دولت بیش از حامیان مظلوم دکتر روحانی خود را محق می‌دانند؟ حال که دکتر روحانی با رأی پرمعنی مردم برگزیده شده است و قطعا رئیس جمهور همه‌ی ملت ایران است، دوستان دلواپس که دیروز غم نان و جان و معیشت مردم بی خواب و تاب‌شان کرده بود رأی مردم را زینتی ندانند و بپذیرند که اکثریت جامعه آنها و دیدگاه شان را برنتابیده اند. تندروها بگذارند دولت با انتخاب وزیران همراه‌تر، برای نان و اشتغال مردم گامی فرا پیش نهد و از حاشیه‌سازی‌های بی ثمر سیاسی که در تضاد با منافع ملی است دست بردارند.
بدیهی است مردم «آری» گفته به دکتر روحانی آگاهانه او را برگزیده‌اند تا بتواند برنامه هایش را با مدیرانی از جنس همین تفکر حامی اش پیاده کند تا فردا خودش از عملکردش دفاع کند. جالب اینجاست در انتخابات اخیر بسیاری دلواپسان دولت را به کم کاری متهم می‌کردند در حالی که شاید به جرأت می‌توان گفت بیش از 70 درصد مدیران دستگاه‌های اجرایی ناهمسو با دولت بودند و دولت باید تاوان کم کاری و ناتوانی مدیران نزدیک به تفکر همین تندروها را هم می‌پرداخت. دکتر روحانی ثابت کرده است که مرد پاپس کشیدن نیست و با حفظ حرمت برای اقلیت سیاسی، مدیرانش را از بین وفاداران به تفکر دولت برخواهد گزید و حق طبیعی هر رئیس جمهوری است که همراهانش را خودش انتخاب کند تا بتواند در قبال عملکردش پاسخگو باشد.
با نزدیک شدن به زمان معرفی کابینه، برخی اصولگرایان عزیز که هنوز شکست شان در انتخابات را نپذیرفته‌اند و هجمه‌های بی سابقه شان به دولت در خاطر مردم باقی مانده است طلبکارانه خواستار بکارگیری تفکرات مختلف سیاسی در کابینه دکتر روحانی هستند و بر کابینه فراجناحی تأکید دارند. این بزرگواران گویا انتخابات را با مسابقات المپیک اشتباه گرفته‌اند و فکر می‌کنند تا نفر سوم برنده‌اند و باید دارای جایگاه و پایگاه باشند.سؤال اینجاست چرا فقط در کابینه دکتر حسن روحانی باید نمود و نماد همه تفکرات سیاسی تبلور داشته باشد؟ مشخصا چرا این سهم خواهان از دولت که نقطه مقابل دولت بودند و هستند و امروز «انا شریک» بر لب دارند این توازن سیاسی و فراجناحی بودن را در دیگر مجموعه‌ها مطالبه نمی‌کنند؟ برخی بزرگواران سهم خواه اصولگرا از دولت بفرمایند آیا فقط کابینه دکتر روحانی جای عینیت بخشی به همه تفکرات سیاسی و فراجناحی بودن است یا در سایر قوا نیز رگه هایی از این نگاه باید وجود داشته باشد؟
مردم آگاهانه «آری» گفته به دکتر روحانی حق دارند از برخی افراد که امروز با شعار فراجناحی سهم خواه کابینه دکتر روحانی شده‌اند بپرسند در بین مجموعه مدیران اصلی و میانی صدا و سیما چند نفر اصلاح طلب به چشم می‌خورند؟ ، چند نفر امام جمعه اصلاح طلب در این سالیان منصوب شده‌اند تا فراجناحی بودن و توازن سیاسی و وحدت ملی عینیت بیشتری یابد؟ چند نفر اصلاح طلب توانسته‌اند در رده‌های مدیریتی و میانی قوه قضائیه به کارگیری شوند؟ چرا وقتی دولتی با رأی مستقیم مردم برگزیده می‌شود همین بزرگواران سهم خواه نه تنها تبریکی به رئیس جمهور منتخب نمی‌گویند بلکه تمام تلاش شان صرف ناکامی دولت می‌شود؟ چرا همین مدعیان امروز که در انتخابات اخیر دولت دکتر روحانی را ناتوان، خسته و... خطاب می‌کردند امروز برای حضور در این دولت بیش از حامیان مظلوم دکتر روحانی خود را محق می‌دانند؟ حال که دکتر روحانی با رأی پرمعنی مردم برگزیده شده است و قطعا رئیس جمهور همه‌ی ملت ایران است، دوستان دلواپس که دیروز غم نان و جان و معیشت مردم بی خواب و تاب‌شان کرده بود رأی مردم را زینتی ندانند و بپذیرند که اکثریت جامعه آنها و دیدگاه شان را برنتابیده اند. تندروها بگذارند دولت با انتخاب وزیران همراه‌تر، برای نان و اشتغال مردم گامی فرا پیش نهد و از حاشیه‌سازی‌های بی ثمر سیاسی که در تضاد با منافع ملی است دست بردارند.
بدیهی است مردم «آری» گفته به دکتر روحانی آگاهانه او را برگزیده‌اند تا بتواند برنامه هایش را با مدیرانی از جنس همین تفکر حامی اش پیاده کند تا فردا خودش از عملکردش دفاع کند. جالب اینجاست در انتخابات اخیر بسیاری دلواپسان دولت را به کم کاری متهم می‌کردند در حالی که شاید به جرأت می‌توان گفت بیش از 70 درصد مدیران دستگاه‌های اجرایی ناهمسو با دولت بودند و دولت باید تاوان کم کاری و ناتوانی مدیران نزدیک به تفکر همین تندروها را هم می‌پرداخت. دکتر روحانی ثابت کرده است که مرد پاپس کشیدن نیست و با حفظ حرمت برای اقلیت سیاسی، مدیرانش را از بین وفاداران به تفکر دولت برخواهد گزید و حق طبیعی هر رئیس جمهوری است که همراهانش را خودش انتخاب کند تا بتواند در قبال عملکردش پاسخگو باشد.
مرجع : روزنامه بهار
