یک‌درصد نویسندگان‌نامه هم روزنامه‌نگار نیستند

دكتر صادق زیبا کلام در گفت و گو با ایرنا در مورد نامه 1280 روزنامه‌نگار به حجت الاسلام حسن روحانی برای بسته ماندن انجمن صنفی روزنامه نگاران گفت: در رابطه با این مساله مي‌توان دو دیدگاه داشت؛ باید ببینیم که جامعه فرهنگی ما چه تعداد از این افراد را به عنوان روزنامه نگار مي‌شناسد و این را بدانید که ما حتی یک در صد از این نفرات را نمی توانیم به عنوان روزنامه نگار بشناسیم. وی ادامه داد: اصلا فرض بگیریم که من و شمس الواعظین هر دو اشتباه مي‌کنیم و این 1280 نفر همه از روزنامه نگاران حرفه ای و برجسته جامعه ایران هستند اما باز یک سئوال اساسی دیگر مطرح مي‌شود که چگونه یک روزنامه نگار حرفه ای تقاضا مي‌کند که انجمن صنفی خود را بسته نگه دارند، این نکته بسیار جالبی است.

این استاد دانشگاه گفت: مگر مي‌شود یک روزنامه نگار بگوید من نمی خواهم انجمن صنفی داشته باشم مثل این مي‌ماند که یک کارگر نخواهد اتحادیه داشته باشد. این صحبت مي‌تواند این را نشان دهد که اگر این افراد واقعا روزنامه نگار هستند و چنین درخواستی دارند انگیزه هایی پشت نوشتن نامه ی آنها بوده است! وی افزود: انگیزه این افراد کاملا سیاسی است، وابسته به اقلیتی هستند که 4 میلیون رای هم نداشتند و با توجه به ابزار قدرت به گونه ای رفتار مي‌کنند که انگار40 میلیون رای داشتند.

وی در واکنش به اظهارات اخیر شمس الواعظین در ارتباط با اینکه ˈاگر نویسندگان نامه فهم داشتند روزی هدایت انجمن صنفی را به دست مي‌گرفتند و به فکر تعطیلی آن نبودندˈ ، اظهار داشت: من با او مخالفم چون این افراد نه روزنامه نگار و نه نویسنده هستند که بتوانند چنین کاری کنند. احتمال اینکه حتی روزی این انجمن به دست این افراد بیفتد هم صفر درصد است. زیبا کلام خاطرنشان کرد: آرزوی من این است که روزی در یک انتخابات دموکراتیک انجمن صنفی به دست جناح راست و اصولگرایان بیفتد البته مشروط به اینکه انتخابات دموکراتیک برگزار شود. این اتفاق هیچ گاه رخ نمی دهد چون نه تنها در ایران بلکه در کل دنیا تعداد نویسندگان و قلم به دستان محافظه‌کار و وابسته به جناح راست فکری و حکومت اندک است و در همه جای دنیا روزنامه نگاری و نویسندگی، سنتی است که با اعتراض و استقلال از حکومت عجین شده است.

وی تاکید کرد: فکر نمی کنم گروهی که استقلالی از خود ندارد و وابسته به حکومت است در انتخاباتی آزاد و دموکراتیک انجمن را به دست خود بگیرند و این اتفاق هیچ گاه در تاریخ معاصر ایران رقم نخورده است. زیباکلام در مورد دلایل بسته ماندن انجمن صنفی از سال 88 تاکنون گفت: دلیل این مساله این است که در جامعه ای مانند ایران که حکومت نگاه سیاسی به تمام پدیده ها دارد مستقل اندیشی هیچ گاه مورد استقبال قرار نمی گیرد و طبیعی است حکومت و نهاد های وابسته همواره بخواهند در انجمن صنفی روزنامه نگاران را ببندند البته این کار در کوتاه مدت شدنی است و در بلند مدت نمی توان به این روند ادامه داد مانند هشت سال دراین انجمن بسته شده بود. انجمن صنفی روزنامه نگاران سال 88 توسط سعید مرتضوی دادستان وقت پلمپ شد.