ساخت آشکارساز پوستی سرطان

برای اولین ‌بار است که فناوری حسگرهای CPL یا آشکارسازهای سیلیکونی به منظور تشخیص بیماری سرطان به کار گرفته می‌شوند.
 حسگرهای CPL به کمک نور به اصطلاح پولاریزه شده کار می‌کنند. در واقع نور پولاریزه یا قطبی به معنای چرخش ثابت فوتون‌های نور است. به کمک نور قطبی می‌توان سلول‌های تمایز یافته را تشخیص داد.  محققان دانشگاه میشیگان با ساخت گونه‌ جدیدی از نانوکامپوزیت‌ها از لایه‌های قابل انعطاف پوشیده شده از نانوذرات می‌توانند سرطان را در مراحل اولیه تشخیص دهند.
 
نیکولاس کوتو، متخصص نانومواد از دانشگاه میشیگان در مورد دستاورد جدید تشخیص سرطان اظهار کرد: این لایه پلاستیکی بسیار سبک، قابل انعطاف و در نهایت قابل ساخت با هزینه پایین است. در واقع این دستاورد را می‌توان در زمینه‌های مختلفی به کار گرفت که یکی از آنها تشخیص سرطان است.
 
وی در ادامه افزود: از این دستاورد می‌توان در زمینه تشخیص سرطان به خوبی بهره گرفت، چرا که حسگرهای تعبیه شده در آشکارساز پوستی قادرند تا نشانگرهای زیستی را تشخیص دهند. نشانگرهای زیستی در مفهوم کلی به معنای وجود پروتئین‌های مخصوصی است که در اولین مراحل سرطان در خون یافت می‌شوند.