اين روزها در سيستم اقتصاد و اداري چه مي‌گذرد؟

اشکان بنکدار جهرمی

---

 روز دوشنبه يك خبرگزاري خبر داده بود كه سيستم بانكي به همه افراد متقاضي وام كه چندسال در نوبت قرار داشته‌اند، به يكباره به همه آنان قرار است وام‌ها را پرداخت كند! روزنامه خراسان هم روز شنبه نوشت: بر اساس دستور اخير يکی از وزرای اقتصادی مقرّر شده تمامی بخش‌هاي اين دستگاه دولتی آمار مورد نياز خود درباره‌ي استخدام نگهبان و سرايدار در سطح کشور را حداکثر تا آخر تيرماه به سازمان مرکزی وزارتخانه ارسال کنند تا استخدام ها و جذب افراد صورت بگیرد.

سايت آينده‌آنلاين هم نوشته است: در نهایت تأسف آن چه این روزها از سوی دولتی ها انجام مي‌پذیرد بیش از پیش درد به دل تمام کسانی مي‌کند که به منافع ملی این کشور مي‌اندیشند. استخدامهای فلّه‌اي و حاتم بخشی‌هاي سراسر شبهه دارِ دولت که ذیلاً به آنها و دلایل رخدادشان خواهیم پرداخت تماماً نشان مي‌دهد افرادی در دولت با سوء استفاده از آخرین روزهای قدرت خود، در حال انجام استخدام‌هاي بی رویه و بی مبنا هستند تا نیروهای نزدیک و نورچشمی و آشنایان خود را به استخدام دولت در آوردند.

این سایت همچنین مي‌نویسد: این رویه در چند ارگان مختلف گزارش شده و به عنوان نمونه گفته مي‌شود در یکی از بخشهای ریاست جمهوری، بیش از هزار نفر در حال استخدامند که برای بسیاری از آنان، پست هایی هم رتبه با معاون وزیر و مدیر کل تعیین مي‌شود. "

تصميم به استخدام فلّه‌اي نيروهای منصوب به تيم رسانه‌اي دولت در مؤسسه‌ي ایران نیز اقدامی در راستای باقی ماندن عقبه‌ي رسانه‌اي یک جریان خاص در اصلی ترين روزنامه دولتی ارزيابی مي‌شود. سایت «شفاف» در این باره مي‌نویسد: ليست منتشره از افرادی كه برای استخدام آنها در مؤسسه‌ي ايران توافق شده، مملو از افرادی است كه كمتر از چهار سال از حضور آنها در مؤسسه‌ي ايران مي‌گذرد و برخی حتّی فقط سابقه‌ي چندماه فعاليت در اين مؤسسه را دارند.

سایت «الف» نیز در این مورد نوشت: اصل ماجرا برسر این است که عده‌ای قصد دارند تا با رفتن دولت نیز صندلی‌های خود را ترک نکنند. این افراد که به یقین دریافتند پس از ۱۲ مرداد جایی در روزنامه ارگان دولت نخواهند داشت از ماه‌ها قبل تلاش می‌کنند تا خود را از حالت قراردادی خارج و جزو کارمندان رسمی دولت کنند. در صورت رسمی شدن این افراد دولت آینده نمی‌تواند به راحتی روزنامه خودش را از وجود اطرافیان مشایی خالی کند و مجبور است آنها را تحمل کند.

سایت «صراط» نیز با ورود به این موضوع به نقل از ميعاد صادقی فرمانده بسيج مؤسسه‌ي مطبوعاتی ايران مي‌نویسد: بسياری از افرادی كه نامشان در ليست مذكور آمده نزديكی فراوانی به تيم رسانه‌اي كنونی دولت دارند و در ميان اين ۱۴۰ نفری كه استخدام شده اند افرادی وجود دارند كه دارای مشكل امنيتی هستند و به دليل فعاليت در نشريه همت نمی توانند در هيچ دستگاه دولتی استخدام شوند اما به راحتی وارد اين مؤسسه شده اند. وی با اشاره به اخراج نیروهای با تجربه‌ي این مؤسسه در اواخر سال ۹۱ تأکید مي‌کند: "حرف ما اين است اگر ۱۳۶ نفر از اين مؤسسه به بهانه‌ي چابك سازی مجموعه اخراج شدند، چطور ظرف سه ماه پس از آن نيروی جديد الورود وارد مجموعه شدند؟ "

و اما دلیل چنین اقداماتی که مغایر با سیاستهای کلی نظام در جهت کوچک نمودن نهاد دولت است و مضافاً ضربه‌اي است بر پیکر نحیف اقتصاد این آب و خاک ـ که البته ضعفش را نیز مدیون بی سیاستی های‌ي ۸ ساله‌ي دولت اخیر است ـ چه مي‌تواند باشد؟
به نظر مي‌رسد جریانِ حامی دولتِ احمدی نژاد در صدد اجرای طرحی دو سر باخت برای دولت منتخب است بدین معنا که با استخدام چنین افرادی و پذیرفته شدن اجباری آنها از سوی دولتِ منتخب، این جریان مي‌تواند سیاستهای پر و بال ریخته‌ي خود را توسط عناصرش دنبال کند و یا حد اقل در انجام برنامه‌هاي خواست مردم ایجاد اشکال نماید و اگر دولت جدید مصّر بر انجام مطالبات مردم و تعیین عناصر هماهنگ با خود در این راه باشد که مجبور است به اخراج عده‌اي از این افراد تن در دهد که نتیجتاً متهم به برخورد حذفی و دچار مشکلات فراوان دیگری خواهد شد.

دوّمین دلیل این که چنین استخدامهایی بار مالی زیادی را بر بیت المال تحمیل خواهد کرد که برای دولت جدید کمرشکن خواهد بود پس به نظر مي‌رسد دولت فعلی قصد ندارد جز زمینهای سوخته چیزی را برای دولت آتی باقی گذارد. در نهایت این که اقداماتی این چنینی در کنار حاتم بخشی‌هاي دولت در واپسین روزهای قدرت، جز تلقی سپاس و تشکر در مقابل کارکرد متلمقانه‌ي آنها نمی‌تواند به ذهن متبادر سازد. نماینده‌ي رئیس جمهور منتخب در امور انتقال دولت، نسبت به واگذاری نمایشگاه بین المللی تهران به صدا و سیما مي‌گوید: اگر واگذاری نمایشگاه بین المللی به صدا و سیما با این نیت (قدردانی متقابل) صورت نگرفته باشد باز هم ممکن است این گونه تصور شود که چون صداوسیما در مراسمی از رئیس جمهور تقدیر کرد، او هم متقابلاً با واگذاری اراضی با ارزش نمایشگاه بین المللی قصد جبران آن را داشته است.

به گفته آقای ترکان اگر "دولت قصد چنین کاری را به صورت عادی داشت، هشت سال برای این کار فرصت بود و مي‌توانستند مثلاً شش ماه قبل این کار را انجام دهند نه اینکه بعد از قدردانی از رئیس‌جمهور چنین کاری را انجام دهند." آخر سخن این که کارهای این چنینیِ دولتی‌ها با توجه به عواقب منفی آنها نشان مي‌دهد که جریانی خاص با سوء استفاده از قدرت تا واپسین روزها نیز سعی در انجام هوسهای خود دارد حتی اگر به قیمت نابودی منافع ملی تمام شود.