دلتنگ تورم 40 درصدی شده‌اند

داریوش احمدیان

---

گروه اقتصادی: با بررسی واکنش منتقدان دولت به تغییرات صورت گرفته در کابینه‌ی دولت روحانی به نکته‌ی با مزه و جالب توجهی بر می‌خوریم؛ تاکید بر معیشت مردم. مطابق معمول حضرات همیشه مخالف، دوگانه‌ی مسائل فرهنگی-اجتماعی و معیشت را علم کرده‌اند و چنین وانمود می‌کنند که معنای توجه به مسائل حوزه‌ی فرهنگ و اجتماع غفلت از وضعیت معیشت و سفره‌های مردم است. احتمالا کمتر کسی باشد که متوجه این موضوع نشده باشد که تاکید این افراد بر موضوع معیشت و صحبت هایشان درباره‌ی توجه به طبقه پایین جامعه و اقشار ضعیف بیشتر یک نمایش تبلیغاتی است.

اگر کسی هم به این موضوع شک داشته باشد بعید است که بعد از مروری بر کارنامه‌ی این جماعت در دوران هشت ساله‌ای که سوار بر اسب قدرت بوده‌اند برایش‌تردیدی باقی بماند. روحانی و دولتش را متهم به بی‌توجهی به معیشت مردم می‌کنند بدون آنکه نشانه‌ای از این بی‌توجهی را به مخاطب ارائه دهند. برای آنکه ببینیم که عملکرد دولت در موضوع معیشت مردم چگونه بوده است می‌توانیم به سه فاکتور نرخ تورم، میزان افزایش سالانه‌ی حقوق‌ها و همچنین توجه به اقشار ضعیف جامعه که تحت پوشش نهادهای حمایتی مثل کمیته امداد و سازمان بهزیستی هستند توجه کنیم.

هنگامی که به عملکرد مدعیان توجه به معیشت مردم نیم نگاهی می‌اندازیم با افزایش افسار گسیخته‌ی نرخ تورم از 10 درصد در سال 1384 به 40 درصد در انتهای دولت قبل روبرو می‌شویم و از آن بدتر اینکه میزان افزایش سالانه حقوقها به هیچ وجه با افزایش نرخ تورم هماهنگ نبوده است. از جمع این دو می‌توانیم به عملکرد منتقدان دولت فعلی که در آن زمان ردای مسئولیت بر تن داشتند پی ببریم.

اما در سه سال اخیر و در زمانی که افرادی بر سر کار هستند که از نظر آن‌ها که خود را دلواپس می‌خوانند به معیشت مردم و اقشار ضعیف توجهی ندارند شاهد کاهش تورم از 40 درصد به کمتر از هشت درصد هستیم و با دقت به افزایش سالانه حقوق‌ها مشخص می‌شود که حداقل در این دو سال اخیر این افزایش‌ها متناسب با نرخ تورم بوده است و از این دو مهم‌تر توزیع بسته‌های غذایی بین افراد تحت پوشش نهادهای حمایتی به شکل فصلی است. افرادی که امنیت غذایی شان به شدت در خطر بوده است و بیشتر از شعارهای نمایشی حمایت از محرومان به لقمه‌ای نان و جرعه‌ای آب محتاج بوده اند. حال وجدانهای این جماعت همیشه مخالفِ همه‌ی اقداماتِ دولت روحانی قضاوت کنند که در کدام یک از این دو وضعیت توجه به معیشت مردم و حمایت از اقشار ضعیف جامعه بیشتر بوده است.