چه بايد مي‌كردند که نکردند؟

صادق صدرایی

---

گروه اقتصادي: از جمله موارد مطرح شده درباره‌ی‌ترمیم کابینه چه از سوی منتقدان دولت و چه از سوی همراهان دولت روحانی درخواست برای تعمیم این تغییرات به سوی تیم اقتصادی بوده است. سوال مشخصی که می‌توان از آنان که چنین نظری دارند پرسید این است که دلیل این خواسته شان چیست؟ برای آنکه عملکرد تیم اقتصادی دولت را بسنجیم چاره‌ای جز اینکه به شاخص‌های اقتصادی نگاهی بیندازیم نداریم. شاخص‌های اقتصادی هم آمارهایی پنهان نیستند و به به شکل هر ماهه اعلام عمومی می‌شود.

عملکرد تیم اقتصادی دولت نرخ تورم 40 درصدی را که بالاترین نرخ تورم در آن زمان بین همه‌ی کشورهای جهان بود به کمتر از هشت درصد رسانده است و به شکل همزمان نرخ رشد اقتصادی بعد از هشت فصل پیاپی که منفی بود و معنایی جز رکود عمیق نداشت به مثبت 5 درصد رسیده است.

تعداد شغل خالصی که به شکل سالانه ایجاد شده است حدود 700 هزار شغل بوده است در حالی که در دولت گذشته این شاخص در خوشبینانه‌ترین حالت ممکن کمتر از 40 هزار در هر سال بود،‌تراز تجاری کشور بعد از چندین و چند سال مثبت شده است و از معدود دفعاتی است که میزان صادرات از واردات پیشی گرفته، بالاترین رکورد صادرات غیر نفتی همین چندی پیش ثبت شده است.

حضراتی که خواهان تغییر در تیم اقتصادی دولت هستند از مردان اقتصادی دولت توقع داشته‌اند که در برابر ویرانه‌ای که تحویل گرفته بودند دقیقا چه کنند که آن‌ها نکرده‌اند؟ ممکن است بیان شود که این آمارها غیر واقعی است، در پاسخ به این ادعا باید گفت که بر فرض دروغگو بودن افرادی که سالهاست در دولت‌های مختلف مشغول فعالیت در مرکز آمار هستند مبنایی که منتقدان بر اساس آن عملکرد اقتصادی دولت روحانی را ناموفق می‌دانند چیست؟ آیا آمار و ارقامی در اختیارشان هست که بر اساس آن بتوان خواسته شان برای تغییر در تیم اقتصادی همراه روحانی را درک کرد؟

به نظر می‌رسد ماجرا چیز دیگری است و این فشار رسانه‌ای برای تغییر در بخش اقتصادی دولت نه بواسطه‌ی ضعیف بودن عملکرد‌ها بلکه به علت مسائل دیگری است؛ آن‌ها که از نظر سیاسی همراه دولت نیستند دلایلشان برای مطرح کردن چنین خواسته‌ای روشن است و طبیعتا اگر به خواست آن‌ها باشد علاقه مند هستند که رییس‌جمهور ‌هم عوض شود چه برسد به همراهان اقتصادی دولت اما گروهی از اقتصاددانان که از نظر سیاسی موافق دولت هستند و با مردان اقتصادی روحانی مخالف‌اند.

به عنوان مثل آقایان مومنی و راغفر از چهره‌های شاخص این گروه هستند مشکلشان عملکرد اقتصادی دولت نیست بلکه اشکالشان به مدل و نظریه‌ی اقتصادی است که امثال نیلی و نوبخت به آن کم و بیش معتقدند و به جای آن که صراحتا منشاء اختلاف را بیان کنند در آمارهای اعلامی تشکیک کرده و دائما بر طبل مخالفت با تیم اقتصادی دولت می‌کوبند. در حالی که از این عزیزان که در دانشی بودنشان شکی نیست انتظار می‌رود به جای آنکه مثل ما مردم کوچه و بازار عوامانه آمارهای رسمی را زیر سوال ببرند اصل اختلافشان را مطرح کنند و صراحتا بگویند که بحثشان اساسا ناظر بر عملکردها نیست و ریشته اختلاف در مدل اقتصادی است که دولت روحانی دنبالش می‌کند و این حضرات با آن مدل مشکل دارند حتی اگر دولت بهترین عملکرد را هم داشته باشد.