وقتی همه محکوم به یک شکل رفتاری هستند

صادق صدرایی

---

دو ویدئویی که در چند روز اخیر از دکتر صادق زیباکلام منتشر شده است و او را در حالتی نشان می‌دهد که با تلاشی بسیار سعی می‌کند بدون لگد مال کردن پرچم امریکا مسیری را بپیماید و دیگرانی با تلاشی بیش از او زیباکلام را به انجام اجباری این اقدام سوق می‌دهد تنها یک نمونه است از رفتار جریان رسمی برای یک شکل و یک صدا کردن همه‌ی جامعه. سال‌هاست که جریان رسمی کشور با صداوسیمای انحصاری اش که نامش را به شوخی! رسانه‌ی ملی نهاده است سعی در یکسان‌سازی باورها و نظرات دارد و هر چه بیشتر می‌گذرد بی‌اثر شدن این نوع مواجهه با جامعه بیش ازپیش نمایان می‌شود اما حضرات تصمیم گیر باز هم همان روش را ادامه می‌دهند.

این فاصله‌ی شدید بین خواسته‌ها و تمایلات جریان رسمی و خواسته‌های متن جامعه بسیار نمایان‌تر از آن است که نیازی به شرح و توضیحی داشته باشد و فقط کافی است کمی با چشمان و گوشهایی باز در سطح جامعه حرکت کنیم. به نظر می‌رسد وقت آن رسیده باشد که دیگر چهره‌های سیاسی هم مانند زیباکلام در برابر این هجمه‌ای که برای یک شکل کردن جامعه سالهاست به راه افتاده است بایستند و آن طور که خود تشخیص می‌دهند عمل کنند خواه خوشایند دیگران باشد یا خیر. درباره‌ی بی‌احترامی‌های متداول شده نسبت به پرچم امریکا هم به نظر می‌رسد این مسئله را دیگر نمی‌توان با توجیهاتی از کنارش به سادگی گذشت و مشخصا توهین آشکاری به یک کشور است.

مخصوصا وقتی از این نکته با خبر باشیم که پرچم امریکا در این کشور اهمیتی در حد و ‌اندازه‌های مقدسات برای ما دارد و نتیجه‌ی چنین رفتاری تنها کمک به عده‌ای است که علاقه مند هستند تصویری زشت از ایران به دیگر کشورها نشان دهند و به نوعی کمک به دامن زدن ایران هراسی است. در چند ورز اخیر عده‌ای در برابر این گونه نقدها پاسخ می‌دهند که در اعتراضات امریکا هم پرچم این کشور را آتش زده‌اند که در پاسخ باید گفت؛

1- خوب است با یک جستجوی ساده در دنیای مجازی با نوع نگاه آن‌ها که چنین اقدامی را در امریکا انجام داده‌اند آشنا شویم.
2- این عده که اقلیتی محض بوده‌اند چند درصد معترضان امریکایی را تشکیل می‌دهند که ادعا می‌شود مردم امریکا پرچم کشورشان را آتش زده اند؟
3- بر فرض محال که همه‌ی مردم امریکا از این اقدام زشت عده‌ای تندرو در این کشور حمایت کنند آیا این مجوزی است برای ما که چنین رفتاری را تکرار کنیم؟

سخن آخر اینکه بهتر است همه این آیه‌ی قرآن را که فرمود: ‌‌‌وَلاَ تَسُبُّواْ الَّذِینَ یَدْعُونَ مِن دُونِ اللّهِ فَیَسُبُّواْ اللّهَ عَدْوًا بِغَیْرِ عِلْمٍ ‌‌‌(و معبود کسانی‌ که‌ غیرخدا را می‌خوانند دشنام‌ ندهید، که‌ آنان‌ از روی‌ دشمنی‌ وجهل‌ خدا را دشنام‌ دهند) نصب العین خود قرار دهیم و از اقداماتی که در آن نشانه هایی از توهین به موضوعاتی که برای دیگران محترم است وجود دارد دوری جوییم.