نمایش تکراری احمدی‌نژادهای ثانی

محمد توکلی
یاران احمدی نژاد یک به یک به رییسی می‌پیوندند و راه و روش او نیز از سوی رییسی و قالیباف دیده می‌شود. گویا بی صلاحیت اعلام کردن «معجزه اصولگرایان» هم نتوانسته است باعث دل کندن جریان اصولگرا از محبوبش شود. شاید بتوان به علی لاریجانی و ناطق نوری و افرادی از این جنس حق داد که در سال‌های اخیر تا آن جا که می‌توانستند از جماعتی که این روزها به نام اصولگرایی خوانده می‌شوند فاصله گرفتند و حتی به حمایت تمام قد از نامزد جریانات اصلاحی روی آورده اند. آنان به خوبی دریافته‌اند که مردم حاضر در متن جامعه دیگر تاب و توان بازگشت به عقب و به دوران سیاهی که مرام و مسلک احمدی نژاد و همراهانش برای کشور ایجاد کرده بود را ندارند. بنابراین، دوری از احمدی نژاد‌های ثانی را حتی اگر به قیمت حمایت از نامزد اصلاح طلبان باشد به حضور در کنار قالیباف و رییسی که در حال ارائه نمایشی تکراری از رفتار و گفتار رییس دولت‌های نهم و دهم هستند‌ترجیح می‌دهند.

 در این روزها درباره شباهت‌های بی شمار نامزدهای اصولگرا در انتخابات پیش رو با احمدی نژاد در انتخابات84 و88 مطالب بسیاری گفته شده است اما به یک شباهت کمتر توجه شده و آن تمایل فرمانده اسبق پلیس و دادستان سابق کشور به حزب گریزی و عدم کار تشکیلاتی است. هم رییسی و هم قالیباف هر دو خود را فراتر از تشکیلات جمنا تعریف کرده‌اند و بر تصمیمات تشکیلاتی اصولگرایان وقعی نمی‌نهند. هر چه که جلوتر برویم خواهیم دید که با بیشتر شدن حمایت‌های احزاب و جریان‌های سنتی‌تر اصولگرایان که در گذشته بر روی حرفشان سخنی گفته نمی‌شد از رییسی، قالیباف بیش از قبل خود را خارج از جریان اصولگرایی تعریف خواهد کرد.

 شهردار تهران آمده است که بماند و برای همین امر هم از هیچ نوع تلاش قانونی یا غیر قانونی، اخلاقی یا غیر اخلاقی، بیان وعده‌های شدنی یا نشدنی و... هیچ ابایی ندارد. از این جهت می‌توان رفتار قالیباف را مشابه مواجهه احمدی نژاد با اصولگرایان در انتخابات84 دانست. آن جا که با وجود تاکید بزرگان جریان اصولگرا مبنی بر حضور لاریجانی در آن انتخابات، شهردار آن روزهای تهران خود را بالاتر از بزرگان اصولگرا دانست و با تصمیم شخصی و حمایت بخشی از ساختار سیاسی کشور وارد صحنه انتخابات شد. قالیبافِ امروز نیز شرایطی مشابه احمدی نژادِ آن روز دارد و هر چه به 29 اردیبهشت نزدیک‌تر می‌شویم فاصله او نسبت به بزرگان تصمیم گیر در بین اصولگرایان بیشتر و بیشتر خواهد شد.

 قالیباف خود را نسبت به دیگر نامزد اصلی جریان اصولگرا اصلح می‌داند در نتیجه به هیچ وجه زیر بار انصراف به سود نامزد مورد حمایت جبهه پایداری و جامعتین نخواهد رفت به خصوص آن که بسیاری از منتقدان تندرو شهردار تهران که به درست یا غلط او را «اصولگرای تکنوکرات» می‌نامند بر گرد رییسی جمع شده‌اند و انصراف قالیباف به سود ابراهیم رییسی به معنای تایید اعتراضات آنان به نحوه مدیریت شهردار تهران خواهد بود و از آن مهمتر قالیباف به خوبی می‌داند در دولت فرضی که یارانِ امروز رییسی در آن نقش اول را خواهند داشت به هیچ عنوان جایی ندارد و در صورت انصراف از رقابت‌های انتخابات مصداق «از اینجا مانده و از آن جا رانده» خواهد شد.