تاریخ انتشار : ۱۳۹۶/۰۲/۲۶ ساعت ۱۴:۳۱
کد مطلب : ۱۳۰۲۱۷
فصل پایانی آقای شهردار
گروه سیاسی: انصراف شهردار تهران به سود ابراهیم رییسی را می توان تلاشی برای ایجاد وحدت در بین مخالفان دولت روحانی تلقی کرد اما از زاویه ای دیگر این انصراف خط پایان فعالیت های سیاسی قالیباف است. اگر فرمانده اسبق پلیس اندک شانسی برای غلبه بر روحانی و رسیدن به کرسی ریاست جمهوری داشت امروز دیگر آن شانس را هم از دست داده است و با توجه به عزم مردم تهران برای ایجاد تغییر در شورای شهر دیگر شانسی هم برای حضور مجدد در ساختمان خیابان بهشت نخواهد داشت.
آقای شهردار حالا علاوه بر از دست دادن احتمالی شهرداری تهران که دوازده سال بر آن حکمرانی می کرد با از دست دادن شانس برای حضور در راس قوه مجریه به فصل پایانی فعالیت سیاسی اش نزدیک می شود. ساعاتی پس از انصراف قالیباف احتمال خوش بینانه ای مبنی بر احتمال معاون اولی او در دولت فرضی ابراهیم رییسی مطرح شد و حتی برخی این انصراف را به علت آن وعده قلمداد کردند.
فارغ از این که این گمانه زنی تا چه حد مبتنی بر واقعیت باشد این یک واقعیت است که چنین وعده ای امکان اجرا شدن ندارد و در صورت آن که در دولت فرضی ابراهیم رییسی شاهد حضور معاون اولی همچون قالیباف باشیم قاعدتا دیگر نمی توان حضور یاران امروز رییسی را که همگی از همراهان دولت سابق بوده اند و به دلایل گوناگونی دل خوشی از شهردار تهران ندارند را شاهد بود. قالیباف و رییسی با وجود آن که تمام تلاش خود را به کار بسته اند تا در ایام انتخابات تفاوت های همراهانشان چندان به چشم نیاید و در نگاه مردم ید واحده ای تلقی شوند و حتی قالیباف در بیانیه انصرافش نیز به شدت از ابراهیم رییسی حمایت کرده است اما واقعیت این است در صحنه عمل این ائتلاف به شدت شکننده است و از سوی دیگر بسیار دور از انتظار است که تمامی آراء متمایل به شهردار تهران به سبد رای رییسی منتقل گردد.
از همین رو حتی با فرض آن که پیروز انتخابات96 رییسی باشد هم محمدباقر قالیباف شانسی برای قرار گرفتن در دولت او نخواهد داشت. در شهرداری تهران نیز با جوّی که در جامعه به خصوص پس از پرونده املاک نجومی و همین طور فاجعه پلاسکو علیه قالیباف ایجاد شده است به احتمال فراوان شاهد خانه تکانی اساسی خواهیم بود. بنابراین، «جناب سرهنگ» حکایت فردی «از اینجا مانده و از آن جا رانده» را زنده کرده است و با این انصراف به طور همزمان هم شانس حضور در شهرداری تهران را از دست داده و هم شانس اندکی برای پیروزی در انتخابات96. این فصل پایانی آقای شهردار است.
آقای شهردار حالا علاوه بر از دست دادن احتمالی شهرداری تهران که دوازده سال بر آن حکمرانی می کرد با از دست دادن شانس برای حضور در راس قوه مجریه به فصل پایانی فعالیت سیاسی اش نزدیک می شود. ساعاتی پس از انصراف قالیباف احتمال خوش بینانه ای مبنی بر احتمال معاون اولی او در دولت فرضی ابراهیم رییسی مطرح شد و حتی برخی این انصراف را به علت آن وعده قلمداد کردند.
فارغ از این که این گمانه زنی تا چه حد مبتنی بر واقعیت باشد این یک واقعیت است که چنین وعده ای امکان اجرا شدن ندارد و در صورت آن که در دولت فرضی ابراهیم رییسی شاهد حضور معاون اولی همچون قالیباف باشیم قاعدتا دیگر نمی توان حضور یاران امروز رییسی را که همگی از همراهان دولت سابق بوده اند و به دلایل گوناگونی دل خوشی از شهردار تهران ندارند را شاهد بود. قالیباف و رییسی با وجود آن که تمام تلاش خود را به کار بسته اند تا در ایام انتخابات تفاوت های همراهانشان چندان به چشم نیاید و در نگاه مردم ید واحده ای تلقی شوند و حتی قالیباف در بیانیه انصرافش نیز به شدت از ابراهیم رییسی حمایت کرده است اما واقعیت این است در صحنه عمل این ائتلاف به شدت شکننده است و از سوی دیگر بسیار دور از انتظار است که تمامی آراء متمایل به شهردار تهران به سبد رای رییسی منتقل گردد.
از همین رو حتی با فرض آن که پیروز انتخابات96 رییسی باشد هم محمدباقر قالیباف شانسی برای قرار گرفتن در دولت او نخواهد داشت. در شهرداری تهران نیز با جوّی که در جامعه به خصوص پس از پرونده املاک نجومی و همین طور فاجعه پلاسکو علیه قالیباف ایجاد شده است به احتمال فراوان شاهد خانه تکانی اساسی خواهیم بود. بنابراین، «جناب سرهنگ» حکایت فردی «از اینجا مانده و از آن جا رانده» را زنده کرده است و با این انصراف به طور همزمان هم شانس حضور در شهرداری تهران را از دست داده و هم شانس اندکی برای پیروزی در انتخابات96. این فصل پایانی آقای شهردار است.
