تاریخ انتشار : ۱۳۹۶/۰۳/۱۸ ساعت ۱۲:۴۱
کد مطلب : ۱۳۱۴۶۶
ما مردم بی‌نظمِ ماجراجو
رضا صادقیان
روزنامه بهار: وقوع حادثه‌تروریستی در مجلس نه تنها باعث نشد مردم از محل اصلی این حادثه دور شوند، بلکه عده‌ای با حفظ اعتماد به‌نفس در نزدیکی محل واقعه ایستادند و ناظر تیراندازی بودند، عکس و فیلم می‌گرفتند، به نزدیکان زنگ می‌زدند و... سر زدن چنین رفتاری از سوی هر کدام از شهروندان و با هر نامی صورت گرفته باشد، حکایت بی‌مسئولیت بودن، ماجراجویی، نظاره کردن درگیری، بی‌نظمی، وقت شناس نبودن و مزاحمت برای نیروهای امینتی و انتظامی است. اندکی به خودمان بیاییم.
مسئولان امنیتی مکرر از شهروندان خواسته‌اند در هنگام وقوع اینگونه حوادث محل را‌ترک و از تجمع پرهیز کنند. گویا آن گفته‌ها از سوی مردم جدی گرفته نشد و یا کسانی که در محل تیراندازی حضور داشته و جمعیت حاضر در تصاویر را تشکیل دادند هیچ وقت پای رسانه‌های داخلی ننشستند و در بی‌توجهی کامل به سر می‌بردند. به غیر از نیروهای امنیتی حضور هر شخص عادی به غیر از بازی کردن در نقش مزاحم هیچ دستاوردی را برای امنیت دیگر شهروندان به همراه ندارد. در این لحظه‌ها در صحنه ماندن غیر ضروری هر فردی سنگی در راه نیروهای امنیتی در جهت خدمت‌رسانی است.
حضور صدها شهروند ماجراجو دوربین به دست در واقعه آتش‌سوزی غم‌انگیز پلاسکو که باعث دیر رسیدن ماشین‌های آتش‌نشانی به محل حادثه شد، مزاحمت برای امدادرسانها بود. همکاری ناخواسته در مرگ دیگر شهروندان به چشم آمد، هنگامی که برخی از رانندگان خودرو، موتور سیکلت سوارها و عابران پیاده با سرعتی بیش از ماموان آتش‌نشانی در محل حاضر و با تجمع‌های بیهوده مسبب آهسته شدن خدمات رسانی به حادثه دیدگان در ساعت‌های نخست شدند، آن تجمع کنندگان بخشی از ضربه غیرقابل باور و مهلکی بودن که بر جان تک تک مصدومان و جانباختگان فرود آمدند، همان مردم شعله‌های آتش را در دقایق اول غیرقابل مهار کردند، با همان حضور بی‌موقع و غیرضروری‌شان! این رفتار اوج بی‌مسئولیتی را نشان می‌دهد، مثل اینکه در هر رویداد و حادثه‌ای باید شاهد چنین جمع‌هایی باشیم. حتی حادثه‌تروریستی.
تجمع‌های غیر ضروری ما ایرانی‌ها اظهر و من الشمس است، تصادف رانندگی در اتوبان روی می‌دهد به جای راهنمایی و یا کمک به خروج خودرو و سرنشینان حادثه دیده تا جای ممکن سرعت اتومبیل را آهسته و به صورت بسیار دقیق، حتی موشکافانه‌تر از مامور بیمه خرج ریالی حادثه را بررسی و بعد حرکت می‌کنیم، البته یادمان هست سری هم به افسوس تکان دهیم. این سریال تلخ تا ادامه یافتن‌ترافیک خسته کننده به بیش از ده کیلومتر آنطرف‌تر و مادامی که خودرو تصادفی در محل باشد ادامه پیدا میکند.
آتش‌سوزی در محلی ناشناخته رخ می‌دهد، وظیفه خود می‌دانیم قبل از هر چیزی چند عکس و فیلم تهیه کنیم، گویا همین که ما در محل حادثه بودیم کفایت میکند. حادثه‌تروریستی رخ می‌دهد، دقت کنید؛ حمله‌تروریستی به نقطه‌ای حساس در کشور رخ داده است، عده‌ای آدمکش با در دست گرفتن سلاح گرم و بستن نارنجک به کمر وارد ساختمان مجلس شورای اسلامی می‌شوند، با این حال ما وظیفه خود می‌دانیم در صحنه بمانیم. مزاحمت ایجاد،تردد وسایل نقلیه را مشکل و ده‌ها گرفتاری دیگر برای نیروهای امنیتی فراهم می‌کنیم ولی حاضر نیستیم محل حادثه‌تروریستی را‌ترک و به نقطه‌ی دیگر برویم! همه این رفتارها، بی‌نظمی و ماجراجویی است. باور بفرمایید نیازی به حضور پرمشقت و زحمت‌ساز شما در لحظه حادثه‌های غم‌انگیز‌تروریستی نیست. یاد بگیریم در اینگونه مواقع میدان را‌ترک و فضای گسترده‌تری را در اختیار نیروهای امنیتی و نظامی قرار دهیم.
روزنامه بهار: وقوع حادثه‌تروریستی در مجلس نه تنها باعث نشد مردم از محل اصلی این حادثه دور شوند، بلکه عده‌ای با حفظ اعتماد به‌نفس در نزدیکی محل واقعه ایستادند و ناظر تیراندازی بودند، عکس و فیلم می‌گرفتند، به نزدیکان زنگ می‌زدند و... سر زدن چنین رفتاری از سوی هر کدام از شهروندان و با هر نامی صورت گرفته باشد، حکایت بی‌مسئولیت بودن، ماجراجویی، نظاره کردن درگیری، بی‌نظمی، وقت شناس نبودن و مزاحمت برای نیروهای امینتی و انتظامی است. اندکی به خودمان بیاییم.
مسئولان امنیتی مکرر از شهروندان خواسته‌اند در هنگام وقوع اینگونه حوادث محل را‌ترک و از تجمع پرهیز کنند. گویا آن گفته‌ها از سوی مردم جدی گرفته نشد و یا کسانی که در محل تیراندازی حضور داشته و جمعیت حاضر در تصاویر را تشکیل دادند هیچ وقت پای رسانه‌های داخلی ننشستند و در بی‌توجهی کامل به سر می‌بردند. به غیر از نیروهای امنیتی حضور هر شخص عادی به غیر از بازی کردن در نقش مزاحم هیچ دستاوردی را برای امنیت دیگر شهروندان به همراه ندارد. در این لحظه‌ها در صحنه ماندن غیر ضروری هر فردی سنگی در راه نیروهای امنیتی در جهت خدمت‌رسانی است.
حضور صدها شهروند ماجراجو دوربین به دست در واقعه آتش‌سوزی غم‌انگیز پلاسکو که باعث دیر رسیدن ماشین‌های آتش‌نشانی به محل حادثه شد، مزاحمت برای امدادرسانها بود. همکاری ناخواسته در مرگ دیگر شهروندان به چشم آمد، هنگامی که برخی از رانندگان خودرو، موتور سیکلت سوارها و عابران پیاده با سرعتی بیش از ماموان آتش‌نشانی در محل حاضر و با تجمع‌های بیهوده مسبب آهسته شدن خدمات رسانی به حادثه دیدگان در ساعت‌های نخست شدند، آن تجمع کنندگان بخشی از ضربه غیرقابل باور و مهلکی بودن که بر جان تک تک مصدومان و جانباختگان فرود آمدند، همان مردم شعله‌های آتش را در دقایق اول غیرقابل مهار کردند، با همان حضور بی‌موقع و غیرضروری‌شان! این رفتار اوج بی‌مسئولیتی را نشان می‌دهد، مثل اینکه در هر رویداد و حادثه‌ای باید شاهد چنین جمع‌هایی باشیم. حتی حادثه‌تروریستی.
تجمع‌های غیر ضروری ما ایرانی‌ها اظهر و من الشمس است، تصادف رانندگی در اتوبان روی می‌دهد به جای راهنمایی و یا کمک به خروج خودرو و سرنشینان حادثه دیده تا جای ممکن سرعت اتومبیل را آهسته و به صورت بسیار دقیق، حتی موشکافانه‌تر از مامور بیمه خرج ریالی حادثه را بررسی و بعد حرکت می‌کنیم، البته یادمان هست سری هم به افسوس تکان دهیم. این سریال تلخ تا ادامه یافتن‌ترافیک خسته کننده به بیش از ده کیلومتر آنطرف‌تر و مادامی که خودرو تصادفی در محل باشد ادامه پیدا میکند.
آتش‌سوزی در محلی ناشناخته رخ می‌دهد، وظیفه خود می‌دانیم قبل از هر چیزی چند عکس و فیلم تهیه کنیم، گویا همین که ما در محل حادثه بودیم کفایت میکند. حادثه‌تروریستی رخ می‌دهد، دقت کنید؛ حمله‌تروریستی به نقطه‌ای حساس در کشور رخ داده است، عده‌ای آدمکش با در دست گرفتن سلاح گرم و بستن نارنجک به کمر وارد ساختمان مجلس شورای اسلامی می‌شوند، با این حال ما وظیفه خود می‌دانیم در صحنه بمانیم. مزاحمت ایجاد،تردد وسایل نقلیه را مشکل و ده‌ها گرفتاری دیگر برای نیروهای امنیتی فراهم می‌کنیم ولی حاضر نیستیم محل حادثه‌تروریستی را‌ترک و به نقطه‌ی دیگر برویم! همه این رفتارها، بی‌نظمی و ماجراجویی است. باور بفرمایید نیازی به حضور پرمشقت و زحمت‌ساز شما در لحظه حادثه‌های غم‌انگیز‌تروریستی نیست. یاد بگیریم در اینگونه مواقع میدان را‌ترک و فضای گسترده‌تری را در اختیار نیروهای امنیتی و نظامی قرار دهیم.
