تاریخ انتشار : ۱۳۹۶/۰۶/۲۲ ساعت ۱۷:۴۵
کد مطلب : ۱۳۶۶۹۲
مسیر مشترک انقلاب، اصلاحات و اقوام
سجاد نیکنام
اقوام همیشه سرافراز ایران در تمامی برهه‌های حساس و تاریخی کشور، نقشی تعیین کننده در پیشبرد آرمان‌های انقلاب اسلامی و اندیشه اصلاحات داشته و به نوعی می‌توان آنها را ستون‌های اصلی انقلاب و جریان اصلاح طلبی در ایران دانست اما همکاری مشترک اصلاح طلبان و اقوام ایرانی در ادوار مختلف و بخصوص در انتخابات اخیر، متاسفانه بهانه‌ای برای بخشی از جریان مخالف اصلاحات و بدخواهان این سرزمین کهن فراهم نموده تا این وحدت تحول خواه را مورد هجمه آشکار و پنهان خویش قرار دهند.
برخی از طیف‌های تندروی اصول گرایی پیش از انتخابات اخیر نیز به این نتیجه رسیده بودند که برای تصدی پست‌های انتخابی کشور، باید و باید اقوام را در مقابل اصلاح طلبان و دولت مورد حمایت آنها قرار دهند و برای رسیدن به این هدف نیز با تمام توان به صحنه آمدند ولی هرگز به نتیجه مطلوب نرسیدند. شواهد نیز نشان می‌دهد که این جریانات تندروی اصول گرایی پس از انتخابات نیز همچنان پیگیر تاکتیک رویارویی اقوام با اصلاح طلبان و دولت حسن روحانی می‌باشند که اوج گیری آن را می‌توان به وضوح در طول پروسه انتخاب کابینه و امروز در انتخاب استانداران مشاهده کرد؛ تحرکی که شاید به ظاهر در مخالفت با اصلاح طلبان باشد، ولی در بلندمدت می‌تواند منافع ملی را با خطرهایی جبران ناپذیر روبرو سازد.
در سوی دیگر بدخواهان برون مرزی این سرزمین یکپارچه، اتحاد اصلاح طلبان و اقوام ایرانی را مانعی جدی در برابر آمال خطرناک خود می‌بینند؛ وحدتی که در سایه آرمان‌های مشترک و تحول خواهانه این دو گروه برای پیشرفت و اعتلای وجب به وجب خاک ایران حاصل شده و هرگز مطلوب دشمنان یکپارچگی این سرزمین نبوده و نخواهد بود. شرایط حساس منطقه نیز گواهی بر این مساله شده تا امروز رسانه‌های بیگانه به صورت علنی با تزریق توهم اصلاح ناپذیر بودن وضعیت موجود، اقوام ایرانی را از پیگیری مطالبات خود در بطن انقلاب اسلامی و جریان اصلاحات و در کنار دولت تدبیر و امید مایوس ساخته و بحران‌های متعدد منطقه‌ای را به درون مرزهای ایران آرام و امن منتقل نمایند.
در این راستا باید با نگاهی ریزبینانه به پاسخ مهم رهبری به نامه مولوی عبدالحمید به عنوان یک نمونه قابل استناد در روزهای اخیر نگریست که متاسفانه آنگونه که باید به آن پرداخته نشد؛ رهبر معظم انقلاب صریحاً در پاسخ خویش بیان می‌دارند که "همه ارکان جمهوری اسلامی موظفند بر اساس معارف دینی و قانون اساسی هیچ‌گونه تبعیض و نابرابری بین ایرانیان از هر قوم و نژاد و مذهبی روا ندارند. ما هم به جد معتقدیم همه باید با هم در کنار هم و در صنوف فشرده و واحدی به سربلندی و عزت ایران اسلامی بیندیشند و در راه آن تلاش کنند و اجازه ندهند دشمنان این مرز و بوم و خناسان وابسته به این و آن در این صف واحد تفرقه افکنده و کارشکنی کنند."
توصیه هایی ارزشمند که همواره باید مورد توجه جدی جریان‌های سیاسی مختلف، دولت تدبیر و امید، مجلس شورای اسلامی، اقوام عزتمند ایرانی و رسانه‌های دلسوز قرار گیرد تا ضمن پایبندی به اصول مصرح قانون اساسی، همگان در راستای اعتلای ایران و تامین منافع ملی و تحکیم وحدت و یکپارچگی کشور گام بردارند. از این رو امروز ضروری است که با حساسیت بیش از پیش به موضوع تغییرات احتمالی استانداران نگریسته شود تا مبادا برخی انتصابات یا واکنش‌ها و موضع گیری‌ها، موجبات آزردگی برخی از اقوام ایرانی را فراهم نموده و ناخواسته همگان در مسیر اهداف شوم دشمنان این مرز و بوم گامی حتی کوچک بردارند.
اقوام همیشه سرافراز ایران در تمامی برهه‌های حساس و تاریخی کشور، نقشی تعیین کننده در پیشبرد آرمان‌های انقلاب اسلامی و اندیشه اصلاحات داشته و به نوعی می‌توان آنها را ستون‌های اصلی انقلاب و جریان اصلاح طلبی در ایران دانست اما همکاری مشترک اصلاح طلبان و اقوام ایرانی در ادوار مختلف و بخصوص در انتخابات اخیر، متاسفانه بهانه‌ای برای بخشی از جریان مخالف اصلاحات و بدخواهان این سرزمین کهن فراهم نموده تا این وحدت تحول خواه را مورد هجمه آشکار و پنهان خویش قرار دهند.
برخی از طیف‌های تندروی اصول گرایی پیش از انتخابات اخیر نیز به این نتیجه رسیده بودند که برای تصدی پست‌های انتخابی کشور، باید و باید اقوام را در مقابل اصلاح طلبان و دولت مورد حمایت آنها قرار دهند و برای رسیدن به این هدف نیز با تمام توان به صحنه آمدند ولی هرگز به نتیجه مطلوب نرسیدند. شواهد نیز نشان می‌دهد که این جریانات تندروی اصول گرایی پس از انتخابات نیز همچنان پیگیر تاکتیک رویارویی اقوام با اصلاح طلبان و دولت حسن روحانی می‌باشند که اوج گیری آن را می‌توان به وضوح در طول پروسه انتخاب کابینه و امروز در انتخاب استانداران مشاهده کرد؛ تحرکی که شاید به ظاهر در مخالفت با اصلاح طلبان باشد، ولی در بلندمدت می‌تواند منافع ملی را با خطرهایی جبران ناپذیر روبرو سازد.
در سوی دیگر بدخواهان برون مرزی این سرزمین یکپارچه، اتحاد اصلاح طلبان و اقوام ایرانی را مانعی جدی در برابر آمال خطرناک خود می‌بینند؛ وحدتی که در سایه آرمان‌های مشترک و تحول خواهانه این دو گروه برای پیشرفت و اعتلای وجب به وجب خاک ایران حاصل شده و هرگز مطلوب دشمنان یکپارچگی این سرزمین نبوده و نخواهد بود. شرایط حساس منطقه نیز گواهی بر این مساله شده تا امروز رسانه‌های بیگانه به صورت علنی با تزریق توهم اصلاح ناپذیر بودن وضعیت موجود، اقوام ایرانی را از پیگیری مطالبات خود در بطن انقلاب اسلامی و جریان اصلاحات و در کنار دولت تدبیر و امید مایوس ساخته و بحران‌های متعدد منطقه‌ای را به درون مرزهای ایران آرام و امن منتقل نمایند.
در این راستا باید با نگاهی ریزبینانه به پاسخ مهم رهبری به نامه مولوی عبدالحمید به عنوان یک نمونه قابل استناد در روزهای اخیر نگریست که متاسفانه آنگونه که باید به آن پرداخته نشد؛ رهبر معظم انقلاب صریحاً در پاسخ خویش بیان می‌دارند که "همه ارکان جمهوری اسلامی موظفند بر اساس معارف دینی و قانون اساسی هیچ‌گونه تبعیض و نابرابری بین ایرانیان از هر قوم و نژاد و مذهبی روا ندارند. ما هم به جد معتقدیم همه باید با هم در کنار هم و در صنوف فشرده و واحدی به سربلندی و عزت ایران اسلامی بیندیشند و در راه آن تلاش کنند و اجازه ندهند دشمنان این مرز و بوم و خناسان وابسته به این و آن در این صف واحد تفرقه افکنده و کارشکنی کنند."
توصیه هایی ارزشمند که همواره باید مورد توجه جدی جریان‌های سیاسی مختلف، دولت تدبیر و امید، مجلس شورای اسلامی، اقوام عزتمند ایرانی و رسانه‌های دلسوز قرار گیرد تا ضمن پایبندی به اصول مصرح قانون اساسی، همگان در راستای اعتلای ایران و تامین منافع ملی و تحکیم وحدت و یکپارچگی کشور گام بردارند. از این رو امروز ضروری است که با حساسیت بیش از پیش به موضوع تغییرات احتمالی استانداران نگریسته شود تا مبادا برخی انتصابات یا واکنش‌ها و موضع گیری‌ها، موجبات آزردگی برخی از اقوام ایرانی را فراهم نموده و ناخواسته همگان در مسیر اهداف شوم دشمنان این مرز و بوم گامی حتی کوچک بردارند.
