تاریخ انتشار : ۱۳۹۳/۰۸/۰۳ ساعت ۰۸:۵۱
کد مطلب : ۵۸۷۱۹
مقاله وارده
از اخلاص ديروز تا اختلاس‌هاي امروز!
اسماعيل حسين‌پور
گروه مقالات: اخيرا به اتفاق برخي دوستان از باغ موزه زندان قصر بازديدي داشتيم. راهنمايمان در بخش زندانيان سياسي پيش از انقلاب آقاي «حسين خانعلي» بود. او که خودش هم از زندانيان سياسي پيش از انقلاب بوده، ضمن اشاره به ايثار آن زندانيان نسبت به يکديگر مي‌گفت: «وقتي نزديکان فرد زنداني پس از مدتها براي ملاقات مي‌آمدند علاوه بر جويا شدن از حال زنداني شان، معمولا پول و ميوه‌اي هم برايش مي‌آوردند تا فرد زنداني از آنها استفاده کند. زنداني‌ها بي آنکه آن پول را فقط مختص خود بدانند پول آورده شده را درون کيسه‌اي که در دسترس همگان بود مي‌ريختند تا هر کس متناسب با نيازش هر قدر مي‌خواهد بردارد و استفاده کند. ميوه‌ها هم پس از اتمام زمان ملاقات بين همه زندانيان تقسيم مي‌شد چه آنان که کسي به ملاقات شان آمده بود و چه آنان که سالها کسي به ملاقات شان نيامده بود. »
سخنان آقاي «خانعلي» و صداقت آن همه مبارز نستوه ديروز که برخي رفته و برخي مانده اند مرا و ما را تکان داد که انقلاب بزرگ مردم ما لبريز چه مهر و ايثارهايي بوده است، لبريز چه صداقت‌ها و اخلاص‌ها که هنوز ناگفته مانده اند. خاطرات اين خوبان خطر کرده درسي براي نسل امروز ماست تا بدانيم و باور کنيم که چه زنان و مرداني با فدا کردن جان و جواني شان نمناکي و تاريکي زندان را بر زندگي آرام و بي غم ديروز ترجيح داده اند تا ما امروز خوشه چين آن درخت سبز و تناور باشيم. تا با دلي بي کينه براي بلندآوازگي ايران بکوشيم و همه ايران را خانه ي بزرگ و آبادان سازيم.
امروز درد بزرگ براي انقلاب و سرزمين مان اين است که عده‌اي از ما از ايثار سرخ آن فداکاران در راه دين و ديارمان غفلت کرده ايم و از آرمان بلند آن رستگان از هر چه دام، فرسنگ‌ها فاصله گرفته ايم. صادقانه بپذيريم اين اختلاس ها، دست اندازي به بيت المال، بورسيه هاي غير قانوني و رانت خواري‌ها و... زيبنده آن انقلاب بزرگ نبوده و نيست و شگفتا برخي از ما هنوز هم چشم بر اين همه منکر بسته ايم و دم برنمي آوريم. بايد بپذيريم برخي از ما دردناچشيدگان به بيراهه رفته ايم، چشم بر آن همه شور شيرين و صبر پرشکوه مبارزان ديروزمان بسته ايم و اين با روح آرمان هاي بزرگ انقلاب مان در تضاد است. نمي‌توان شعار دلدادگي به مردم داد و در برابر غارت بيت المال سکوت کرد، نمي‌توان ادعاي ميهن دوستي داشت و چشم بر تاراج بيت المال بست.
بايد بدانيم که امروز بيش از هر زمان دولتمردان ما رسالت سنگيني بر دوش دارند و آن برخورد قاطع با سوء استفاده کنندگان از بيت المال است تا بدخواهانِ سرمايه اين سرزمين به تاراج برده بيش از اين دسترنج اين ملت صبور را به يغما نبرند. امروز براي بالندگي بيشتر كشورمان همه رسالت سنگيني بر دوش دارند و آن پرهيز از نگاه سياسي در برخورد با پديده شوم غارتگري بيت المال است. دزد دزد است و حزب و جناح نمي‌شناسد.
دولت برخاسته از رأي و ارده ي مردم نيز به پاس آن همه مجاهدت و ايثار فرزندان صادق انقلاب بزرگ اين ملت و به منظور اعتماد بخشي بيشتر به مردم، بايد بي هراس هر شايعه و شبهه افکني در برابر غارتگران بيت المال بايستد و با اطلاع رساني دقيق و شفاف و با حمايت و بهره گيري از نيروهاي پاک دست و وارسته اجازه ندهد برخي نالايقان طمع ورز و خويش انديش بر مسندی قرار گيرند چرا که نيک مي‌دانيم افراد ناهراسيده از خدا، دزدان به غارت دين و ايمان و اميد مردم آمده هستند و بايد در برابرشان ايستاد و پا پس نکشيد تا اميد همچنان چون شعله‌اي بلند پرتو افکن راه روشن انقلاب پرشکوه مان باشد.
گروه مقالات: اخيرا به اتفاق برخي دوستان از باغ موزه زندان قصر بازديدي داشتيم. راهنمايمان در بخش زندانيان سياسي پيش از انقلاب آقاي «حسين خانعلي» بود. او که خودش هم از زندانيان سياسي پيش از انقلاب بوده، ضمن اشاره به ايثار آن زندانيان نسبت به يکديگر مي‌گفت: «وقتي نزديکان فرد زنداني پس از مدتها براي ملاقات مي‌آمدند علاوه بر جويا شدن از حال زنداني شان، معمولا پول و ميوه‌اي هم برايش مي‌آوردند تا فرد زنداني از آنها استفاده کند. زنداني‌ها بي آنکه آن پول را فقط مختص خود بدانند پول آورده شده را درون کيسه‌اي که در دسترس همگان بود مي‌ريختند تا هر کس متناسب با نيازش هر قدر مي‌خواهد بردارد و استفاده کند. ميوه‌ها هم پس از اتمام زمان ملاقات بين همه زندانيان تقسيم مي‌شد چه آنان که کسي به ملاقات شان آمده بود و چه آنان که سالها کسي به ملاقات شان نيامده بود. »
سخنان آقاي «خانعلي» و صداقت آن همه مبارز نستوه ديروز که برخي رفته و برخي مانده اند مرا و ما را تکان داد که انقلاب بزرگ مردم ما لبريز چه مهر و ايثارهايي بوده است، لبريز چه صداقت‌ها و اخلاص‌ها که هنوز ناگفته مانده اند. خاطرات اين خوبان خطر کرده درسي براي نسل امروز ماست تا بدانيم و باور کنيم که چه زنان و مرداني با فدا کردن جان و جواني شان نمناکي و تاريکي زندان را بر زندگي آرام و بي غم ديروز ترجيح داده اند تا ما امروز خوشه چين آن درخت سبز و تناور باشيم. تا با دلي بي کينه براي بلندآوازگي ايران بکوشيم و همه ايران را خانه ي بزرگ و آبادان سازيم.
امروز درد بزرگ براي انقلاب و سرزمين مان اين است که عده‌اي از ما از ايثار سرخ آن فداکاران در راه دين و ديارمان غفلت کرده ايم و از آرمان بلند آن رستگان از هر چه دام، فرسنگ‌ها فاصله گرفته ايم. صادقانه بپذيريم اين اختلاس ها، دست اندازي به بيت المال، بورسيه هاي غير قانوني و رانت خواري‌ها و... زيبنده آن انقلاب بزرگ نبوده و نيست و شگفتا برخي از ما هنوز هم چشم بر اين همه منکر بسته ايم و دم برنمي آوريم. بايد بپذيريم برخي از ما دردناچشيدگان به بيراهه رفته ايم، چشم بر آن همه شور شيرين و صبر پرشکوه مبارزان ديروزمان بسته ايم و اين با روح آرمان هاي بزرگ انقلاب مان در تضاد است. نمي‌توان شعار دلدادگي به مردم داد و در برابر غارت بيت المال سکوت کرد، نمي‌توان ادعاي ميهن دوستي داشت و چشم بر تاراج بيت المال بست.
بايد بدانيم که امروز بيش از هر زمان دولتمردان ما رسالت سنگيني بر دوش دارند و آن برخورد قاطع با سوء استفاده کنندگان از بيت المال است تا بدخواهانِ سرمايه اين سرزمين به تاراج برده بيش از اين دسترنج اين ملت صبور را به يغما نبرند. امروز براي بالندگي بيشتر كشورمان همه رسالت سنگيني بر دوش دارند و آن پرهيز از نگاه سياسي در برخورد با پديده شوم غارتگري بيت المال است. دزد دزد است و حزب و جناح نمي‌شناسد.
دولت برخاسته از رأي و ارده ي مردم نيز به پاس آن همه مجاهدت و ايثار فرزندان صادق انقلاب بزرگ اين ملت و به منظور اعتماد بخشي بيشتر به مردم، بايد بي هراس هر شايعه و شبهه افکني در برابر غارتگران بيت المال بايستد و با اطلاع رساني دقيق و شفاف و با حمايت و بهره گيري از نيروهاي پاک دست و وارسته اجازه ندهد برخي نالايقان طمع ورز و خويش انديش بر مسندی قرار گيرند چرا که نيک مي‌دانيم افراد ناهراسيده از خدا، دزدان به غارت دين و ايمان و اميد مردم آمده هستند و بايد در برابرشان ايستاد و پا پس نکشيد تا اميد همچنان چون شعله‌اي بلند پرتو افکن راه روشن انقلاب پرشکوه مان باشد.
