گروه سياسي: اکونومیست نوشت: در حالی که رییس جمهور امریکا با شاهزاده های عربِ دشمن ایران رقص عربی میکرد و ایران را محکوم میکرد رای دهندگان ایرانی به تنش زدایی با جهان رای دادند. مردان و زنان خیابناها را بسته بودند و شبانه این پیروزی را جشن میگرفتند.
مردم برای ایده تعامل با جهان دست میزدند و این را پیروزی بر انزوا طلبان میدانند. مشابه این نتیجه در شورای شهر پایتخت ایران نیز افتاد و تمامی اعضای این شورا از لیست اصلاح طلبان اتتخاب شدند و اینها جایگزین اصولگرایان شورای شهر کنونی خواهند شد. شکست برای اصولگرایان به یک امر آشنا تبدیل شده است. این بار کمپین انتخاباتی اصولگرایان کار سختی در پیش داشت، ولی بازهم ناکام ماندند. غلبه بر اختلافات گذشته در جریان اصولگرایی کار سختی بود امادر نهایت اصولگرایان به یک کاندیدای واحد در انتخابات رسیدند. روحانی برای جلب آرای مردم اظهارات اصلاح طلبانه خود را تقویت کرد. او به رای اکثریت مردم نیاز داشت. مشاوران روحانی پیش بینی کرده اند که او یک زن رابه عنوان وزیر انتخاب خواهد کرد و احتمالا یکی از وزرای او برای اولین بار در نظام جمهوری اسلامی یک اهل تسنن خواهد بود. تغییرات زیاد دیگری نیز در راه است.
شاید مهمترین امید مخالفان روحانی، دونالد ترامپ باشد. هیچ چیزی مانند یک دشمن واقعی به آنها کمک نمیکند. آنها به خاطر دارند که چطور شش ماه بعد از انتخاب مجدد رئیس دولت اصلاحات، جرج بوش ایران را محور شرارت خواند. این مساله به پیروی آنها در سال 2005 در انتخابات ریاست جمهوری و روی کار آمدن احمدی نژاد انجامید. سفر ترامپ به عربستان واسرائیل و وعده رویارویی با ایران و فروش سلاح ها و ادوات زیبای نظامی به رقیب منطقه ای ایران پیام روشنی برای تهران بود. تحریم های مالی آمریکا متجر به مانع تراشی بر سر سرمایه گذاری درایران شده و سبب میشود اصولگرایان بیشتر بر رقابت با غرب تاکید کننند. آنها میگویند اگر تنش ها بیشتر شود، چهار سال بعد آنها به قدرت خواهند رسید.