تاریخ انتشار : ۱۳۹۶/۰۶/۲۷ ساعت ۱۲:۵۳
کد مطلب : ۱۳۶۹۶۱
ضرورت دیدار ظریف و رکس تیلرسون
روزنامه بهار: رییس‌جمهور روحانی راهی نیویورک شد تا برای پنجمین بار پیاپی از تابستان۹۲ به این سو که به کرسی ریاست جمهوری تکیه زده است در نشست سالانه سران کشورهای جهان در سازمان ملل شرکت کند. در حاشیه این نشست، وزرای امور خارجه ایران و گروه ۱+۵ نیز در خصوص برجام به پیشنهاد فدریکا موگرینی، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا گرد هم خواهند آمد تا چگونگی ادامه اجرای برجام و موانع پیش رو را بررسی کنند.
این اولین بار است که وزرای امور خارجه ایران و آمریکا پس از روی کار آمدن دونالد ترامپ دور یک میز می‌نشینند. برخی تحلیل‌گران بر این عقیده‌اند که یکی از دلایل اصلی پیشنهاد موگرینی درباره تشکیل این جلسه کنار هم نشاندن محمدجواد ظریف و رکس تیلرسون است. دو وزیری که به دلیل قطع ارتباط بین دو کشورشان بیشتر از طریق رسانه‌ها با یکدیگر گفتگو کرده‌اند و بیش از مذاکره در حال جدل‌های رسانه‌ای بوده‌اند و امکان یک مذاکره واقعی از آنان سلب شده است. در گذشته در کنار جلسه وزرای امور خارجه شش کشور شاهد جلسات دو به دو نیز بوده‌ایم و همین سابقه سبب آن شده است که بعضی پیش‌بینی‌ها از احتمال مذاکره دوجانبه ظریف و تیلرسون حکایت کند.
واقعیت آن است که همانطور که بارها از سوی رییس‌جمهور روحانی و مسئولان وزارت امور خارجه مطرح شده است دست یافتن به توافق هسته‌ای میان ایران و کشورهای ۱+۵ کاری آسان‌تر از اجرا و حفظ برجام است و از همین رو اجرای برجام به‌اندازه دست یافتن به آن - و حتی بیشتر - نیازمند هماهنگی و مذاکره بین کشورهای مختلف طرف این توافق از جمله جمهوری اسلامی ایران و ایالات متحده آمریکا خواهد بود. از همین رو می‌توان گفت یکی از دلایل اشکالات به وجود آمده بر سر راه اجرای برجام پس از حضور دونالد‌ترامپ در کاخ سفید همین عدم هماهنگی و مذاکره بین ایران و آمریکا در خصوص برجام بوده است.
الگوی برجام که مبتنی بر سیاست «برد - برد» است یک ظرفیت عظیم برای حل‌وفصل سایر پرونده‌های باز میان ایران و غرب است. پرونده‌هایی که چه بخواهیم چه نه اثری منفی را بر اجرای برجام می‌گذارد. دیدار ظریف و تیلرسون از آن جهت حائز اهمیت قلمداد شده است که از طرفی با رسیدن به درک مشترکی از توافق هسته‌ای سبب عبور از موانع اجرای کامل برجام خواهد شد و از سوی دیگر می‌تواند مقدمات لازم برای مذاکرات درباره رفع تحریم‌های باقی مانده و جلوگیری از وضع تحریم‌های جدید در حوزه‌های غیرهسته‌ای را فراهم آورد. تحریم‌هایی که برداشتن آن‌ها قول رییس‌جمهور روحانی به مردم بوده است؛ قولی که در انتخابات۹۶ با تایید اکثریت مواجه شد.
این اولین بار است که وزرای امور خارجه ایران و آمریکا پس از روی کار آمدن دونالد ترامپ دور یک میز می‌نشینند. برخی تحلیل‌گران بر این عقیده‌اند که یکی از دلایل اصلی پیشنهاد موگرینی درباره تشکیل این جلسه کنار هم نشاندن محمدجواد ظریف و رکس تیلرسون است. دو وزیری که به دلیل قطع ارتباط بین دو کشورشان بیشتر از طریق رسانه‌ها با یکدیگر گفتگو کرده‌اند و بیش از مذاکره در حال جدل‌های رسانه‌ای بوده‌اند و امکان یک مذاکره واقعی از آنان سلب شده است. در گذشته در کنار جلسه وزرای امور خارجه شش کشور شاهد جلسات دو به دو نیز بوده‌ایم و همین سابقه سبب آن شده است که بعضی پیش‌بینی‌ها از احتمال مذاکره دوجانبه ظریف و تیلرسون حکایت کند.
واقعیت آن است که همانطور که بارها از سوی رییس‌جمهور روحانی و مسئولان وزارت امور خارجه مطرح شده است دست یافتن به توافق هسته‌ای میان ایران و کشورهای ۱+۵ کاری آسان‌تر از اجرا و حفظ برجام است و از همین رو اجرای برجام به‌اندازه دست یافتن به آن - و حتی بیشتر - نیازمند هماهنگی و مذاکره بین کشورهای مختلف طرف این توافق از جمله جمهوری اسلامی ایران و ایالات متحده آمریکا خواهد بود. از همین رو می‌توان گفت یکی از دلایل اشکالات به وجود آمده بر سر راه اجرای برجام پس از حضور دونالد‌ترامپ در کاخ سفید همین عدم هماهنگی و مذاکره بین ایران و آمریکا در خصوص برجام بوده است.
الگوی برجام که مبتنی بر سیاست «برد - برد» است یک ظرفیت عظیم برای حل‌وفصل سایر پرونده‌های باز میان ایران و غرب است. پرونده‌هایی که چه بخواهیم چه نه اثری منفی را بر اجرای برجام می‌گذارد. دیدار ظریف و تیلرسون از آن جهت حائز اهمیت قلمداد شده است که از طرفی با رسیدن به درک مشترکی از توافق هسته‌ای سبب عبور از موانع اجرای کامل برجام خواهد شد و از سوی دیگر می‌تواند مقدمات لازم برای مذاکرات درباره رفع تحریم‌های باقی مانده و جلوگیری از وضع تحریم‌های جدید در حوزه‌های غیرهسته‌ای را فراهم آورد. تحریم‌هایی که برداشتن آن‌ها قول رییس‌جمهور روحانی به مردم بوده است؛ قولی که در انتخابات۹۶ با تایید اکثریت مواجه شد.
