باصلابت و معتدل مثل همیشه

امیرحسین قضائی علمداری- کارشناس ارشد حقوق جزا
روزنامه بهار
سخنرانی حجت الاسلام دکتر حسن روحانی رئیس جمهور کشورمان در هفتاد و دومین مجمع عمومی سازمان ملل متحد انجام شد و مطابق انتظارات بازار بحث، تحلیل و گفت و گو درباره آنچه رئیس جمهور بیان داشتند داغ است. اما آنچه که به نظر نگارنده این نوشتار اهم مطالبی است که باید مورد توجه قرار گیرد به شرح ذیل است.
مهمترین فراز نطق ایشان رساندن پیام صلح طلبی، اعتدال گرایی و انزجار از خشونت مردم ایران به گوش جهانیان بود، و این مطلب دقیقا نقطه مقابل موج فضا‌سازی‌های رسانه‌ای است که در طول سالیان گذشته، خاصه سال‌های انجام کار دولت‌های نهم و دهم علیه کشور عزیزمان در سطح بین‌المللی صورت می‌گرفت، این خط مشی رئیس جمهوری، منجر به تغییر چهره‌ خشن و خلاف واقعی که از کشور ایران در جهان شکل گرفته بود خواهد شد و یقینا در پی جایگزینی این ایران هراسی با ایران دوستی راه برای ورود سرمایه گذاران خارجی به مملکت و تعمیق روابط با کشور‌های منطقه و جهان باز شده و زمینه‌های تعامل سازنده با جهان که در سند چشم‌انداز بیست ساله مورد پیش بینی قرار گرفته است، فراهم خواهد شد.

نکته بعدی که به نظر حائز اهمیت می‌رسد پاسخ گویی به نطق رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا و همچنین یاوه گویی‌های گاه و بیگاه نخست وزیر اسرائیل است، آنجا که رئیس جمهور کشورمان سفیران ما را شاعران و حکیمان ما دانستند و با ذکر نام شعرای نامداری همچون حافظ، سعدی و مولوی جهان را جزئی از فتوحات ایران توصیف کردند ودلیلی برای فتح جدیدی متصور نشدند از مهمترین و اثرگذارترین نکات سخنرانی ایشان در اجلاس بود و همچنین نباید از نظر دور داشت که ایشان در بخشی از صحبت هایشان اشاره داشتند، ما برای‌ترویج فرهنگ، تمدن، مذهب و انقلابمان به قلب‌ها نفوذ می‌کنیم و با عقل‌ها سخن می‌گوییم و زبان خشونت و تهدید در ادبیات ما ایرانیان جایی ندارد.

مطلب بعدی که باید مورد توجه قرار گیرد و دست بر قضا آن هم به نحوی در پاسخ به سخنان رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا بود، پایبندی جمهوری اسلامی ایران به توافق هسته‌ای یا برجام در چهار چوب تعهدات متقابل و با توجه به اصول و مقررات حقوق بین الملل است. همانطور که ایشان بیان داشتند برجام نه یک توافق دو جانبه بلکه بخشی از قطعنامه‌ی2231 شورای امنیت سازمان ملل متحد و مورد حمایت آن نهاد می‌باشد و اگر نا اهلان عرصه سیاست، چه داخلی و چه خارجی، در تلاش‌های خود برای از بین بردن این سند بین المللی موفق شوند، این امر مایه تأسف بوده و فرصت بزرگی در جهت تحقق صلح پایدار جهانی از دست رفته است.

نکته آخری که مایلم به آن اشاره کنم جَو و تعداد حاضرین در جلسه‌ مجمع، در هنگام ایراد نطق رئیس جمهور کشورمان است، دور نیستند سال هایی که در حین سخنرانی منتخب ملت ایران سالن جلسه مجمع عمومی سازمان ملل متحد خالی از سفرا و وزراء می‌شد و رئیس جمهور سابقمان برای تعدادی صندلی خالی و نفرات انگشت شماری از نمایندگان کشور‌های جهان چندمی ایراد نطق می‌کرد اما آنچه که از سال 92 به بعد شاهد آن هستیم حضور حداکثری مقامات کشور‌ها و نهادهای بین المللی هنگام سخنرانی رئیس جمهورمان است که این مطلب باید از موجبات غرور و افتخار ما ایرانیان به راهی که در آن قدم نهاده‌ایم باشد.