روزنامه بهار: تیتر یک روز گذشته روزنامه تندرو کیهان آنقدر فاجعهبار بود که سبب شد این روزنامه دارای مصونیت آهنین هم یکی از معدود تذکراتی که برای سایر رسانهها مرسوم و گاه به شکل روزانه است را دریافت کند. تیتر یک کیهان خبر از هدف بعدی انصارالله یمن که دوبی باشد میداد!اقدام نابخردانه این روزنامه مدعی ارزشها بازتاب گستردهای در رسانههای عربی داشت و سبب افزایش جوّ ایران هراسی علیه کشورمان شد.
در حالی که مقامات ارشد نظامی ایران هر نوع ارتباط با این اقدامات انصارالله یمن را تکذیب کردهاند و فرمانده سپاه به صراحت از عدم امکان ایران برای انتقال موشک به یمن سخن گفته است به واقع چه دلیل موجهی وجود داشت که روزنامهای که به درست یا غلط با عنوان صدای بخش هایی از حاکمیت خوانده میشود چنین تیتری را که برای توصیف آن جز «ضد امنیت ملی» تعبیری نمیتوان یافت را به عنوان تیتر یک خود برگزیند؟ با نگاهی به گزارشی که کیهان با این عنوان منتشر کرده بود شاهد آن هستیم که اتفاقا آنچه در متن این گزارش دیده میشود بیشتر از عنوان آن منافع و امنیت ملی کشور را نشانه رفته است.
به عنوان نمونه در بخشی از آن مطلب میخوانیم: «این روزها ما شاهد گفتمان تهاجمیتر رژیم آلسعود و متحدان منطقهای و غربی آن علیه یمن و ایران هستیم. درست ساعاتی قبل از همان شبی که موشک انصارالله به ریاض اصابت کند، سعد حریری در ریاض از پست نخستوزیری خود در لبنان کنارهگیری کرد و سخنان نامربوطی را علیه ایران بر زبان آورد» همانطور که از این جملات روشن است نویسنده این مطلب شاید بدون آن که بداند و بخواهد همه آنچه دونالدترامپ و سردمداران سعودی علیه کشورمان در چنین حوادثی میگویند را تکرار کرده است و با مرتبط دانستن پرتاب این موشک از سوی یمن با تنشهای میان ایران و عربستان به نوعی پای کشورمان را نیز به این ماجرا باز کرده است و چه پاس گلی زیباتر از این برایترامپ!
از زوایهای دیگر نیز میتوان این پرسش را مطرح کرد که چگونه است که تا رسانهای اصلاح طلب اشتباهی صددرصد سهوی هم مرتکب میشود تصمیم گیران راهی جز توقیف نمیشناسند و پس از چند ساعت از انتشار دستور توقیف روزنامه و فراخواندن مسئولان رسانه را میدهند اما در برابر چنین اقداماتی که به روشنترین شکل ممکن خلاف امنیت ملی محسوب میشود به تذکری ساده اکتفا میکنند. قطعا به عنوان رسانهای اصلاح طلب راضی به شیوههای قهری و برخورهای حذفی در عرصه فرهنگ و رسانه نبوده و نیستم اما ابهام بزرگ آن است که اگر بخواهیم بر اساس الگوی متدوال مواجهه تصمیم گیران با رسانهها به این موضوع بنگریم قاعدتا نباید شاهد اتفاقی کمتر از توقیف کیهان و برخورد با حسین شریعتمداری به عنوان مدیرمسئول این رسانه میبودیم. اتفاقی که رخ نداده، نمیدهد و نخواهد داد!