تاریخ انتشار : ۱۳۹۶/۰۸/۲۹ ساعت ۱۱:۴۳
کد مطلب : ۱۳۹۹۳۳
مدیریت بحران؛ ما خود متهم هستیم!
دکتر هوشنگ عطاپور - پزشك و فعال اجتماعی
روزنامه بهار
سال ۱۳۸۴ که مدیرعامل جمعیت هلال احمر استان همدان بودم؛ به دلیل علاقه به امداد و نجات و دوره‌های ملی که در استان برای توان افزایی امدادگران و مربیان برگزار کرده بودیم و حضور بسیار فعال جمعیت هلال احمر استان همدان در مدیریت بحران زلزله بم؛ مرحوم بیژن دفتری رئیس بی نظیر سازمان امداد و نجات در پاسخ به دعوت سازمان همکاری و توسعه سوئیس (SDC) اینجانب را جهت شرکت در دوره آموزشی مدیریت نجات معرفی نمودند. دوره‌ی بسیار آموزنده‌ای بود که آموزش و تمرین و مانور را شامل می‌شد و شبیه انجام عملیات نظامی بود و ما شبانه روز به همراه تیمی از کشور چین در این مانورهای شبانه آموزش می‌دیدیم. مربی ما در اثنای یکی از دوره‌ها که در شهرک نظامی وانگن برگزار می‌شد؛ تعدادی عکس از امدادگران ایرانی نشان داد و گفت که ما قبلا به این امدادگران آموزش داده بودیم و بررسی کردیم هیچکدام از این امدادگران دوره دیده، در مدیریت عملیات امداد و نجات حضور نداشتند.
راست می‌گفت، افراد آموزش دیده جذب سازمان امداد و نجات نشده و در زلزله بم غائب بودند. دوره تمام شد و ما به ایران برگشتیم. و درس‌های آموخته شده را به همکاران و امدادگران، تا حدودی منتقل کردیم که به هر تقدیر دولت عوض شد. ما را به دلیل مدیر دولت قبل بودن از خدمت حتی در حد کارشناسی در هلال احمر و تشکیلات‌های آن معاف نمودند و برگشتیم به کار طبابت در بیمارستان. هر قدر هم تلاش کردیم کسی خریدار تجارب و دانش ما در خصوص مدیریت بحران نبود. بحران‌های بعدی رخ داد و قطعا مربی سوئیسی ما در سازمان توسعه و همکاری دنبال تصاویر ما در صحنه بحران‌های ناشی از زلزله است. ما همچنان غایب هستیم و در بیمارستان طبابت می‌کنیم. حالا حیفم می‌آید به هزینه هایی که برای دانش افزایی و تحربه اندوزی ما صرف شد و هنوز هم در بر همان پاشنه می‌چرخد و کسانی رئیس و دبیرکل جمعیت هلال احمر می‌شوند که حتی یک روز تجربه مدیریت یک سیل محدود در یک شهر کوچک را نداشتند؟
بدیهی است وقتی متخصصین مدیریت بحران جذب نظام جامع مدیریت بحران نشوند و مسئولیت‌های تخصصی بر اساس روابط سیاسی بین رفقا توزیع شود؛ حتما زلزله زدگان و آسیب دیدگان در شرایط سخت متالم خواهند شد. امید می‌رود از این رخدادها درس‌های واقعی را بیاموزیم و مدیریت بحران را به متخصصین بسپاریم و سایر نیروهایی مردمی و دولتی که بر اساس احساس بشردوستانه و یا وظیفه حاکمیتی وارد میدان مساعدت شده اتد؛ تحت مسوولیت مدیران بحران آموزش دیده و با تجربه به عملیات امداد و نجات و مدیریت بحران بپردازند.
روزنامه بهار
سال ۱۳۸۴ که مدیرعامل جمعیت هلال احمر استان همدان بودم؛ به دلیل علاقه به امداد و نجات و دوره‌های ملی که در استان برای توان افزایی امدادگران و مربیان برگزار کرده بودیم و حضور بسیار فعال جمعیت هلال احمر استان همدان در مدیریت بحران زلزله بم؛ مرحوم بیژن دفتری رئیس بی نظیر سازمان امداد و نجات در پاسخ به دعوت سازمان همکاری و توسعه سوئیس (SDC) اینجانب را جهت شرکت در دوره آموزشی مدیریت نجات معرفی نمودند. دوره‌ی بسیار آموزنده‌ای بود که آموزش و تمرین و مانور را شامل می‌شد و شبیه انجام عملیات نظامی بود و ما شبانه روز به همراه تیمی از کشور چین در این مانورهای شبانه آموزش می‌دیدیم. مربی ما در اثنای یکی از دوره‌ها که در شهرک نظامی وانگن برگزار می‌شد؛ تعدادی عکس از امدادگران ایرانی نشان داد و گفت که ما قبلا به این امدادگران آموزش داده بودیم و بررسی کردیم هیچکدام از این امدادگران دوره دیده، در مدیریت عملیات امداد و نجات حضور نداشتند.
راست می‌گفت، افراد آموزش دیده جذب سازمان امداد و نجات نشده و در زلزله بم غائب بودند. دوره تمام شد و ما به ایران برگشتیم. و درس‌های آموخته شده را به همکاران و امدادگران، تا حدودی منتقل کردیم که به هر تقدیر دولت عوض شد. ما را به دلیل مدیر دولت قبل بودن از خدمت حتی در حد کارشناسی در هلال احمر و تشکیلات‌های آن معاف نمودند و برگشتیم به کار طبابت در بیمارستان. هر قدر هم تلاش کردیم کسی خریدار تجارب و دانش ما در خصوص مدیریت بحران نبود. بحران‌های بعدی رخ داد و قطعا مربی سوئیسی ما در سازمان توسعه و همکاری دنبال تصاویر ما در صحنه بحران‌های ناشی از زلزله است. ما همچنان غایب هستیم و در بیمارستان طبابت می‌کنیم. حالا حیفم می‌آید به هزینه هایی که برای دانش افزایی و تحربه اندوزی ما صرف شد و هنوز هم در بر همان پاشنه می‌چرخد و کسانی رئیس و دبیرکل جمعیت هلال احمر می‌شوند که حتی یک روز تجربه مدیریت یک سیل محدود در یک شهر کوچک را نداشتند؟
بدیهی است وقتی متخصصین مدیریت بحران جذب نظام جامع مدیریت بحران نشوند و مسئولیت‌های تخصصی بر اساس روابط سیاسی بین رفقا توزیع شود؛ حتما زلزله زدگان و آسیب دیدگان در شرایط سخت متالم خواهند شد. امید می‌رود از این رخدادها درس‌های واقعی را بیاموزیم و مدیریت بحران را به متخصصین بسپاریم و سایر نیروهایی مردمی و دولتی که بر اساس احساس بشردوستانه و یا وظیفه حاکمیتی وارد میدان مساعدت شده اتد؛ تحت مسوولیت مدیران بحران آموزش دیده و با تجربه به عملیات امداد و نجات و مدیریت بحران بپردازند.
نکته بسیار مهم و غم انگیزی را مطرح فرمودید. جالبه وقتی در پستی که سالها تخصص دیده ای می خواهی بمونی اگه از اسمان خداون ایه نازل کنه که اجازه دهیداین بنده خدا چند صباحی بمونه چون دستور از بالاست کسی ترتیب اثر نمی دهد. برای بنده هم پیش اومده چقدر التماس کردم و چه قدر کس ناکس را دیدم اما فایده نکرد گفتن باید از نماینده شهر در مجلس نامه بیاوری ... نتونستم. (356249)